Της Καλλιόπης Τσιπλαντώνη,
Η Λαίδη Αμαλία Κουτσούρη-Φλέμινγκ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 28 Ιουνίου 1912 και ήταν κόρη γνωστού δερματολόγου της Πόλης, του Χαρίλαου Κουτσούρη. Αν και οι εποχές ήταν πολύ δύσκολες, η Αμαλία Κουτσούρη κατάφερε να λάβει σφαιρική μόρφωση.
Αρχικά, έδειχνε να έχει μεγαλύτερη κλίση προς τη λογοτεχνία, όμως ο πατέρας της προσπαθούσε να τη μυήσει στην ιατρική επιστήμη. Τελικά, τα κατάφερε και η ίδια σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί, αναγορεύτηκε διδάκτωρ και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου και εργάστηκε στο Νοσοκομείο Necker, αλλά και στο Λονδίνο.
Στη διάρκεια της κατοχής η Αμαλία επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Τόσο ενεργά που λέγεται πως, εκτός από την οικονομική βοήθεια, που προσέφερε, έβγαζε πλαστές ταυτότητες για τους Εβραίους και τους έκρυβε στο σπίτι της.
Με το τέλος του πολέμου, έλαβε υποτροφία από το Βρετανικό Συμβούλιο, για να εργαστεί ως ερευνήτρια εκτός συνόρων, και όταν ερωτήθηκε, με ποιον καθηγητή επιθυμούσε να εργαστεί, επίλεξε τον Αλεξάντερ Φλέμινγκ. Η φήμη του Σκωτσέζου επιστήμονα ήταν διαδεδομένη, καθώς είχε κερδίσει Νόμπελ Ιατρικής το 1945 για την ανακάλυψη της πενικιλίνης. Μεταξύ τους αναπτύχθηκε, πέρα από τον αμοιβαίο σεβασμό, και μια έλξη.
Το 1949, η Αμαλία επέστρεψε στην Ελλάδα, για να αναλάβει τη διεύθυνση του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Προσκάλεσε, τότε, τον Νομπελίστα για έναν κύκλο διαλέξεων στην Ελλάδα και το ειδύλλιο αναζωπυρώθηκε. Το 1953, ο Φλέμινγκ ξαναήρθε στην Ελλάδα και της ζήτησε να τον παντρευτεί. Παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, φάνηκε ότι ταίριαζαν μαζί. Δυστυχώς, όμως, ο γάμος τους δεν κράτησε, καθώς ο σπουδαίος επιστήμονας Αλεξάντερ Φλέμινγκ πέθανε το 1955. Είχε τον τίτλο της Λαίδης, καθώς ο Φλέμινγκ ήταν Ιππότης (Σερ).
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση. Κατηγορήθηκε, μάλιστα, ότι σχεδίαζε την απόδραση του Αλέκου Παναγούλη και συνελήφθη. Η Αμαλία, τελικά, καταδικάστηκε σε 16 μήνες φυλάκιση. Ωστόσο, η δικτατορία φοβούμενη τον αντίκτυπο, που θα είχε στη διεθνή κοινότητα μια τέτοια πράξη, όπως η φυλάκιση της Αμαλίας Φλέμινγκ, την απελευθέρωσε, αλλά την απέλασε, αφαιρώντας της την ελληνική ιθαγένεια. Έτσι, επέστρεψε στο Λονδίνο από όπου ξαναγύρισε μετά την πτώση της δικτατορίας.
Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας το 1977 και βουλευτής Α΄ Αθηνών το 1981 και το 1985 με το ΠΑΣΟΚ. Δεν δίστασε, όμως, να διαφωνήσει δημόσια με τον Ανδρέα Παπανδρέου για τις διαγραφές στελεχών της Δημοκρατικής Άμυνας και του ΠΑΚ από το ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον, διετέλεσε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1986, χωρίς να προλάβει να δει τη δημιουργία του Ιδρύματος Βασικής Βιοϊατρικής Έρευνας Αλέξανδρος Φλέμινγκ, το οποίο ιδρύθηκε χρόνια αργότερα στη Βάρη.
