Του Νέστορα-Μάριου Αποστολόπουλου,
Ήταν καλοκαίρι του 1993, όταν κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία Jurassic Park, διά χειρός Steven Spielberg. Ένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Michael Crichton, μάγεψε κοινό και κριτικούς και συνεχίζει να καθηλώνει όσους το παρακολουθούν. Έκτοτε, ακολουθήσαν ακόμη τέσσερις ταινίες, εμπλουτίζοντας το κινηματογραφικό σύμπαν των δεινοσαύρων.
Στην πρώτη ταινία, ο δισεκατομμυριούχος Τζον Χάμοντ προσπαθεί να ιδρύσει ένα πάρκο στα ανοικτά της Κόστα Ρίκα, με κλωνοποιημένους δεινόσαυρους. Όλα μοιάζουν έτοιμα και επισκέπτεται το θεματικό πάρκο με μια ομάδα επιστημών – Άλαν Γκραντ, Έλι Σάτλερ και Ίαν Μάλκομ – προκειμένου να εγκρίνουν την έναρξη της λειτουργίας του. Μαζί φέρνει και τα δύο εγγόνια του, ώστε να απολαύσουν πρώτοι το δημιούργημά του. Τα πράγματα μοιάζουν, όμως, να ξεφεύγουν από τον έλεγχο των ειδικών. Μετά την πρώτη ξενάγηση, οι φράκτες ασφαλείας απενεργοποιούνται και οι δεινόσαυροι σπέρνουν τον όλεθρο. Οι επισκέπτες του πάρκου βρίσκονται ξαφνικά κυνηγημένοι από τα προϊστορικά θηρία.
Πρόκειται για μια ταινία η οποία άλλαξε την πορεία του κινηματογράφου, ένα οπτικό υπερθέαμα, το οποίο στην αρχή φάνταζε απραγματοποίητο. Αρχικά, ο Spielberg σχεδίασε να βασιστεί στην τεχνική του stop motion, μέσω της οποίας, όμως, η ύπαρξη σκηνών έντονης δράσης ήταν αδύνατη. Τελικά, πείθεται να χρησιμοποιήσει πλάνα φτιαγμένα εξ ολοκλήρου σε υπολογιστή. Για πρώτη φορά, το cgi (computer generated images) εισάγεται τόσο διευρυμένα στη μεγάλη οθόνη, και η έβδομη τέχνη πήρε την πορεία που ξέρουμε σήμερα.
Έχοντας ξεπεράσει σε εισπράξεις το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, το Jurassic Park αποτελεί τη μεγαλύτερη κινηματογραφική επιτυχία της δεκαετίας, μετά τον Τιτανικό. Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και οι δύο επόμενες ταινίες, Ο Χαμένος Κόσμος: Jurassic Park και Jurassic Park III. Και στις δύο ταινίες οι αγαπημένοι μας επιστήμονες, Άλαν Γκραντ και Ίαν Μάλκομ, αναγκάζονται να επιστρέψουν στο νησί, για να σώσουν την κατάσταση και η δράση εκτινάσσεται ξανά. Και μπορεί η τρίτη ταινία, διά χειρός Joe Johnston, να παρουσιάζει ορισμένες αστοχίες σε σχέση με τα δύο αριστουργήματα του Spielberg, κλείνει, όμως, ικανοποιητικά την τριλογία που έκανε το σινεμά να αλλάξει πλεύση για πάντα.
Το 2015, η ιστορία αναβιώνει με το πρώτο μέρος μιας sequel τριλογίας, με τίτλο Jurassic World. Επιστρέφουμε στο νησί Isla Numblar, όπου το θεαματικό πάρκο Jurassic World λειτουργεί επιτυχημένα για μια δεκαετία. Οι ιδρυτές του πάρκου ετοιμάζονται να παρουσιάσουν έναν νέο γενετικά μεταλλαγμένο δεινόσαυρο, τον indominus rex. Όταν, όμως, αυτός το σκάει από το Πάρκο, ο εκπαιδευτής δεινοσαύρων Όουεν Γκράντι (Chris Pratt) και η υπεύθυνη ασφαλείας του Πάρκου, Κλαιρ Ντίρινγκ (Bryce Dallas Howard), προσπαθούν να σώσουν την κατάσταση. Σε φυσική συνέχεια, το Jurassic World, το βασίλειο έπεσε ακολουθεί την κατάρρευση του πάρκου. Όταν η έκρηξη ενός ηφαιστείου απειλεί να σκοτώσει τους δεινοσαύρους, που ζουν στο εγκαταλελειμμένο νησί, και πάλι οι ήρωές μας μπλέκονται σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα, προσπαθώντας να σώσουν τα προϊστορικά, μεγαλειώδη πλάσματα. Η κατάσταση όμως περιπλέκεται, όταν εμπλέκεται ο ιδιωτικός στρατός ενός πάμπλουτου επιχειρηματία, που θέλει να χρησιμοποιήσει τους δεινόσαυρους για προσωπικό του όφελος.
Είναι όμως το Jurassic World, αντάξιο της κληρονομιάς του Spielberg στο franchise; Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως όχι. Περισσότερο σαν remake και λιγότερο σαν sequel, οι ταινίες, σίγουρα, καλύπτουν τις απαιτήσεις για φαντασμαγορικά, ζωντανά οπτικά εφέ, αλλά τίποτε άλλο. Το σενάριο είναι φλύαρο και οι σκηνές δράσεις σχεδόν βεβιασμένες. Η πλοκή είναι αδιάφορη, ενώ δεν χρησιμοποιούνται πολλά αγαπημένα χαρακτηριστικά στοιχεία των ταινιών Jurassic Park, τα οποία ίσως να είχαν σώσει κάπως την κατάσταση. Οι ταινίες διαθέτουν ένα από τα πιο πετυχημένα soundtracks στην ιστορία του σινεμά, το οποίο στο Jurassic World, το βασίλειο έπεσε δεν έπαιξε ούτε μία φορά, ενώ οι προσδοκίες που τρέφαμε για επικείμενη επιστροφή του Jeff Goldblum στην ταινία απέβησαν εσφαλμένες, καθώς η συμμετοχή του περιορίστηκε σε μία δίλεπτη σκηνή. Η ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση των Trevorrow και Boyana θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αξιοπρεπής, αν δεν συγκρινόταν αναπόφευκτα με αυτή του μετρ του είδους Steven Spielberg. Συνοψίζοντας, οι ταινίες αποδεικνύουν πως δεν ήταν μόνο τα πρωτόγνωρα οπτικά εφέ που οδήγησαν στην επιτυχία τις πρώτες ταινίες Jurassic Park, αλλά και το ευρηματικό σενάριο, η υποδειγματική σκηνοθεσία και η διαρκής δράση.
Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά το φινάλε της «κλασικής τριλογίας», αλλά και δύο κάτω του μετρίου sequel ταινίες, περιμένουμε το τελευταίο μέρος της sequel τριλογίας Jurassic World: Dominion. Οι προσδοκίες για την ταινία, που, αρχικά, αναμενόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες το καλοκαίρι του 2021, αλλά, τελικά, θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του 2022, αφήνει μια νότα αισιοδοξίας για τη συνέχεια του franchise. Και αυτό επιτυγχάνεται κυρίως με την ανακοίνωση των ονομάτων του Sam Neill, του Jeff Goldblum και της Laura Dern. Ο βασικός πυρήνας της αρχικής τριλογίας επιστρέφει με πιο ενεργές συμμετοχές στην πλοκή από τα δίλεπτο πέρασμα του Jeff Goldblum στο Fallen Kingdom και η ιστορία δείχνει να αναγεννιέται. Ο Trevorrow επιστρέφει στην σκηνοθεσία, μετά από παρότρυνση του παραγωγού πλέον Steven Spielberg. Και ξαφνικά αχτίδες ελπίδας αρχίζουν να φωτίζουν το τελευταίο μέρος της αμφιλεγόμενης sequel τριλογίας. Μπορεί μια δοκιμασμένη συνταγή να αναμειχθεί αρμονικά με τα νέα στοιχεία του franchise και σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά οπτικά εφέ, που υπόσχονται οι ειδικοί, να μας προσφέρουν ένα αποτέλεσμα που θα μας δικαιώσει και θα κλείσει μια από τις πιο εμβληματικές ιστορίες του κινηματογράφου με τον τρόπο που της αρμόζει; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα είμαστε σε θέση να την δώσουμε σε ενάμιση χρόνο…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Jurassic Park, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
- Χαρακτήρες του Jurassic Park κατευθύνονται στο Jurassic World, gr.ign.com, διαθέσιμο εδώ
- Τζουράσικ Παρκ, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
