Της Αγγελικής Βορροπούλου,
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ την περασμένη Παρασκευή δήλωσε πως ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σίνζο Άμπε τον έχει υποδείξει για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το έργο το οποίο έχει επιτελέσει στη Συρία αλλά και με το άνοιγμα διαλόγου με τη Βόρεια Κορέα. Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο Λευκό Οίκο για τη συζήτηση του συνοριακού του τείχους, ο Τραμπ εκδήλωσε το παράπονό του πως ενώ αξίζει Νόμπελ Ειρήνης, είναι αρκετά πιθανόν να μη το λάβει ποτέ.
Δήλωσε πως ο Ιάπωνας πρωθυπουργός του έδωσε «το πιο όμορφο αντίγραφο» μιας επιστολής υποψηφιότητας πέντε σελίδων. Λέγεται πως ο Άμπε υπέβαλε το όνομα του Αμερικανού Προέδρου μετά τη σύνοδο κορυφής του Τραμπ με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιόνγκ Ουν, τον περασμένο Ιούνιο. Αυτή αποτελούσε την πρώτη συνάντηση ηγέτη της Βόρειας Κορέας και Προέδρου των ΗΠΑ. 
Για πολλούς το ερώτημα εάν ο Τραμπ αξίζει να τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ δεν είναι καν άξια συζήτησης. Έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα, ίσως περισσότερα απ’ όσα έχει ή πρόκειται να λύσει. Μέσα σε 2 χρόνια ηγεσίας έχει αναμειχθεί σε εμπορικούς πολέμους, αποχώρησε από το σύμφωνο του Ιράν για τα πυρηνικά, αποσύρθηκε από το σύμφωνο του Παρισιού που αφορούσε την κλιματική αλλαγή, “χωρίζει” μανάδες από τα παιδιά τους, αποβλέπει στην ανύψωση του περιβόητου τείχους, αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ και πολλά άλλα.
Η βράβευση με Νόμπελ Ειρήνης, είθισται να αποτελεί ανταμοιβή ενός ανθρώπου ο οποίος με αλλεπάλληλους αγώνες έχει αποδώσει ένα μεγάλο όφελος στην ανθρωπότητα. Κάτι το οποίο δε θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ. Έσπασε τη συμφωνία του Ιράν με ψευδείς λόγους. Το Ιράν, εάν η συμφωνία με τους υπόλοιπους εταίρους αποτύχει εξαιτίας της επιβολής κυρώσεων των ΗΠΑ, δεν είναι καθόλου απίθανο να επιστρέψει στο πυρηνικό του πρόγραμμα. Κι αυτή η προοπτική σε καμία των περιπτώσεων δεν πρόκειται να του δώσει το πολυπόθητο Νόμπελ. Αυτό μαζί με την αποτυχία της αμερικανικής κυριαρχίας στη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σφοδρές αντιδράσεις αλλά και αστάθεια στη διεθνή σκηνή. Η μετακίνηση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας την πόλη ουσιαστικά ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, ο Τράμπ “πήρε το μέρος” του Ισραήλ σε ένα τρομερά κρίσιμο ζήτημα, προτού όμως υπάρξει μια κοινά αποδεκτή λύση από τα εμπλεκόμενα κράτη. 
Ο Τραμπ δε θα μπορούσε – και δεν πρόκειται να μπορέσει – να διεκδικήσει το Νόμπελ Ειρήνης. Δεν επεδίωκε ποτέ την ειρήνη ανά τον κόσμο, παρά μόνο την αμερικανική ευημερία, καθώς χαίρεται σε ένα κόσμο διαίρεσης και διαφωνιών. Όσον αφορά τα του Λευκού Οίκου απορρίπτει τη διεθνή ειρήνη και αδελφότητα με αποστροφή, καθώς απολαμβάνει να διαιρεί μέσω των εξωτερικών πολιτικών του και να διαφωνεί με την μέχρι πρότερη αμερικανική πολιτική. Λαμβάνει ριψοκίνδυνες αποφάσεις οι οποίες έγιναν βορράς αρνητικών σχολίων, με μεγάλες πολιτικές αλλά και κοινωνικές συνέπειες.
