Της Σίλιας Παπαβασιλείου,
«Τόσο αστείο όσο και συγκινητικό, το Κάθε Πέμπτη, Κύριε Γκρην είναι ένα θεατρικό έργο που φτιάχτηκε στον Παράδεισο», γράφει το Yorkshire Post. Ακολουθώντας την πορεία δύο φαινομενικά διαφορετικών — αλλά ίσως όχι τόσο—χαρακτήρων, το έργο εξυμνεί την αξία των ανθρώπινων σχέσεων, στα πλαίσια μιας κοινωνίας που αλλάζει.
Το Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρην του Τζεφ Μπάρον ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1996, στη Μασαχουσέτη. Έκτοτε, έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από 50 χώρες, αγγίζοντας τις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Σε περισσότερες από 600 παραστάσεις, έχει θίξει σημαντικά ζητήματα σχετικά με την ανθρωποκεντρική προσέγγιση της ζωής, την αξία της αλληλεγγύης και της αγάπης. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το φανταστικό αυτό έργο ανεβαίνει στο Θέατρο Αργώ, στην Αθήνα, σε σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη.

Ο πρωταγωνιστής της παράστασης, ο κύριος Γκρην (Γιώργος Κωνσταντίνου), έχει μείνει μόνος του στον κόσμο. Ζει σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και, έπειτα από τον θάνατο της γυναίκας του, οι αλληλεπιδράσεις του με τον έξω κόσμο είναι πια μηδαμινές. Ωστόσο, η ζωή του θα αλλάξει δραστικά όταν αναγκαστεί να υπομείνει την παρουσία —και τη βοήθεια— του νεαρού Ρος (Αποστόλης Τότσικας), με τον οποίο τους έφερε κοντά ένα σημαδιακό ατύχημα. Το μοιραίο αυτό γεγονός οδηγεί τους δύο χαρακτήρες να βρίσκονται κάθε Πέμπτη στο διαμέρισμα του κύριου Γκρην, όπου τους παρακολουθούμε να συζητούν, να γελάνε, αλλά και να κλαίνε.
Στην αρχή του έργου, ο κλειστός χαρακτήρας του κυρίου Γκρην είναι εμφανής. Του είναι δύσκολο να αποδεχθεί την προσθήκη ενός νέου ατόμου στη ζωή του και προσπαθεί να απωθήσει τον Ρος, αρνούμενος να βγει από τη ζώνη ασφαλείας του. Οι προσπάθειες του Ρος να τον βοηθήσει φαίνονται αρχικά μάταιες. Παρ’ όλα αυτά, οι δύο χαρακτήρες θα συνειδητοποιήσουν ότι, παρά το χάσμα των γενεών ανάμεσά τους, έχουν ένα ουσιώδες κοινό χαρακτηριστικό: ασπάζονται την εβραϊκή πίστη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, οι δύο πρωταγωνιστές έρχονται ολοένα και πιο κοντά. Εξιστορούν στιγμιότυπα από τις ζωές τους, ανακαλύπτουν κοινά γνωρίσματα και μοιράζονται τους φόβους τους. Μέσα από συζητήσεις, καβγάδες και εξομολογήσεις, αναγκάζουν ο ένας τον άλλον να αμφισβητήσουν την ύπαρξη των πραγμάτων όπως τα γνώριζαν. Καταπολεμούν στερεότυπα και γεφυρώνουν το χάσμα που αρχικά τους χώριζε.

Η ερμηνεία του Γιώργου Κωνσταντίνου στον ρόλο του κύριου Γκρην και του Αποστόλη Τότσικα στον ρόλο του Ρος αναμφίβολα συμβάλουν στην επιτυχία της παράστασης. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου ενσαρκώνει έναν ερμηνευτικά απαιτητικό χαρακτήρα —δύστροπο και στενόμυαλο— που σταδιακά ανθίζει μέσα από τη συναναστροφή του με έναν άνθρωπο νεότερο, διαφορετικής νοοτροπίας. Η ερμηνεία του έφερε εμένα, αλλά και τους περισσότερους θεατές σε δάκρυα συγκίνησης (και όχι μόνο μία φορά).
Δίπλα του, ο Αποστόλης Τότσικας αντιπροσωπεύει τους νεότερους θεατές, με εξίσου δυνατή επιρροή. Μέσω της δυναμικής του ερμηνείας, επαναστατεί ενάντια στις διακρίσεις και τις προκαταλήψεις, αλλά συνάμα προσπαθεί να κατανοήσει το συμπρωταγωνιστή του και να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσά τους.
Παράλληλα, η σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη και η σκηνογραφία του Αντώνη Χαλκιά προσδίδουν ένα μοναδικό χαρακτήρα στο έργο. Το έργο διαδραματίζεται στο διαμέρισμα του κυρίου Γκρην, το οποίο σταδιακά μεταμορφώνεται. Με την επιρροή του Ρος, ο χώρος σιγά σιγά τακτοποιείται, ωριμάζει και ομορφαίνει — όπως και ο χαρακτήρας και η σκέψη του κυρίου Γκρην.
Αδιαμφισβήτητα, το Κάθε Πέμπτη, Κύριε Γκρην είναι μια παράσταση που όλοι μας αξίζει να δούμε. Ένα συγκινητικό έργο, που προσφέρει ευχαρίστηση στο θεατή, αλλά ταυτόχρονα εγείρει σπουδαίους προβληματισμούς για το πώς πρέπει να διάγουμε τη ζωή μας. Γκρεμίζει στερεότυπα και μεταβάλλει τον τρόπο σκέψης μας, προκαλώντας μας να αμφισβητήσουμε τις νόρμες που επικρατούν στην κοινωνία μας. Μας συγκινεί βαθιά και, αφού το παρακολουθήσουμε, μένει για πάντα μαζί μας. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε θεατή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Reviews, visitingmrgreen.com, διαθέσιμο εδώ
- ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΕ ΓΚΡΗΝ 2ος χρόνος επιτυχίας, more.com, διαθέσιμο εδώ