Tiktok: Ο φεμινισμός που κάνει περισσότερο κακό παρά καλό

Της Ειρήνης Λάττα,

Έχω μπερδευτεί λίγο με τα TikTok trends, και δεν μπορώ να καταλάβω τελικά ποια ονομάζουμε στερεοτυπική συμπεριφορά και τί ακριβώς πρεσβεύει ο σύγχρονος φεμινισμός, για τον οποίο έγιναν αγώνες και αγώνες. Για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένη, κάποτε είχαμε τη φράση «Είναι καλό παιδί; Κέρασέ τον μια πάστα», γιατί ως γνωστόν τα καλά παιδιά δεν είναι για κάτι παραπάνω, πέρα απ’ το να τους κεράσουμε μια πάστα να γλυκαθούν.

Πλέον ως TikTok trend, έχει επικρατήσει, το να δίνουμε στους άντρες μία σερβιέτα, όταν δεν ανταποκρίνονται αρκετά στα αντρικά στερεότυπα που έχουν εδραιωθεί στη σημερινή κοινωνία. Μεταξύ μας, θεωρώ πως όπως οι γυναίκες πλήττονται πολλές φορές επειδή είναι γυναίκες, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους άντρες. Επειδή είναι άντρες, καλούνται να έχουν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, ένδυσης και γενικότερα, να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους βάσει του τι αρέσει και ελκύει τις γυναίκες. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να είναι γυμνασμένοι (plus αν φαίνονται οι κοιλιακοί τους), να έχουν χρήματα (ή να βρίσκουν, για να κερνάνε τις κοπέλες τους), να είναι φιλόδοξοι, να έχουν ένα καλό αμάξι, να φέρονται με ευθύτητα και οξυδέρκεια, αλλά όχι περισσότερο απ’ τις γυναίκες, να βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού, να μην έχουν κολλητούς φίλους που οι κοπέλες τους αντιπαθούν και γενικότερα να μη «γυναικουλίζουν».

Κάπου έχω μπερδευτεί, γιατί δεν μπορώ να πω πως είμαι αντίθετη στο να φροντίζουν οι άντρες τις γυναίκες, διότι είναι αδιαμφισβήτητα ένας φαύλος κύκλος που θα καταλήξει στο να φροντίζουν και οι γυναίκες με τη σειρά τους τους άντρες, αλλά τη σύγχρονη εποχή είναι έτσι; Θα υπάρχει πάντα άραγε η εκτίμηση των γυναικών για όσα προσφέρουν και για όσα προσπαθούν οι άντρες; Ή μήπως απλά περιμένουμε από εκείνους να διατηρούν μία ανθεκτική προσωπικότητα για να μας παρέχουν ασφάλεια, θεωρώντας το σαν δεδομένο;

Το πιο σημαντικό είναι πως υπάρχουν γυναίκες που αυτοχαρακτηρίζονται φεμινίστριες, αλλά δε συμπεριφέρονται αυτόνομα. Αντίθετα, εξαρτιούνται απ’ τους άντρες, απ’ την προσωπικότητα και τις επιλογές τους, πολύ πιθανόν για να νιώσουν οι ίδιες σημαντικές και για να καλύψουν δικά τους κενά. Για να μην παρεξηγηθώ, η τσιγκουνιά, η μουρμούρα, η γκρίνια και η κακομοιριά, δεν ταιριάζει σε κανέναν άνθρωπο, είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα, και καλό θα είναι να διερευνηθεί η βαθύτερη αιτία όλων αυτών.

Όχι όμως να «κατηγορούμε» και να μοιράζουμε σερβιέτες σε άντρες που κάνουν παρόμοια πράγματα με εμάς. Δε βγάζει πολύ νόημα, και αν το έκαναν εκείνοι, θα αρχίσαμε να φωνάζουμε για σεξισμό και πατριαρχία, ενώ εμείς οι ίδιες επιλέγουμε να βάζουμε τον εαυτό μας πιο κάτω απ’ τους άντρες πολλές φορές. Με ποιον τρόπο; Με το να τους μειώνουμε επανειλημμένα, περιμένοντας κάθε τους κίνηση να γίνει με τον τρόπο που επιθυμούμε εμείς. Κι όμως, τελικά είμαστε δίπλα σε εκείνους ουσιαστικά; Ανεξάρτητα απ’ τη σχέση αντρών – γυναικών, υπάρχει αυτή η ανθρώπινη τάση να αναζητούμε όσα μας λείπουν και όχι να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για αυτά που έχουμε.