Της Αναστασίας Δάβαρη,
Ο Δίας, ο πατέρας θεών και ανθρώπων, ήταν αδιαμφισβήτητα ο κυρίαρχος θεός του Ολύμπου. Συνάμα, όμως, ξεχωρίζει και για τις αμέτρητες ερωτικές του περιπέτειες. Η γοητεία του, η παντοδυναμία του και η επιθυμία του να διαιωνίσει το θεϊκό στοιχείο, τον οδήγησε σε σχέσεις με θεές, νύμφες και θνητές γυναίκες, αποκτώντας πολυάριθμους απογόνους που έδωσαν την δική τους πνοή στη μυθολογία. Τα παιδιά του, θεοί, ημίθεοι και θνητοί, επηρέασαν σημαντικά την εξέλιξη των μύθων και καθόρισαν την διαμόρφωση του αρχαίου κόσμου.
Ανάμεσα στους απογόνους του, η Αθηνά, θεά της σοφίας και του πολέμου, κατέχει ιδιαίτερη θέση, καθώς δεν γεννήθηκε με τον συμβατικό τρόπο. Η μητέρα της, η Τιτανίδα Μήτις, ήταν η προσωποποίηση της σοφίας, που σύμφωνα με μια προφητεία, θα αποκτούσε έναν γιο ισχυρότερο από τον πατέρα του, ο οποίος θα ανέτρεπε τον Δία. Προκειμένου να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη, ο Δίας κατάπιε τη Μήτιδα ενώ ήταν έγκυος. Όμως, η κύηση δεν σταμάτησε, με αποτέλεσμα όταν έφτασε η στιγμή, ο Ήφαιστος, χτυπώντας με το τσεκούρι του το κεφάλι του Δία, απελευθέρωσε την Αθηνά, η οποία ξεπήδησε πλήρως οπλισμένη.
Ο Δίας απέκτησε επίσης δύο δίδυμα παιδιά με τη Λητώ, την Άρτεμις και τον Απόλλωνα. Όταν η Λητώ έμεινε έγκυος, η Ήρα, σύζυγος του Δία και θεά του γάμου, εξαιτίας της ζήλειας της απέναντι στον σύζυγό της, απαγόρευσε στη γη να φιλοξενήσει τη Λητώ, με αποτέλεσμα να περιπλανιέται ώσπου έφτασε στη Δήλο, το μοναδικό μέρος που δεν ήταν ακριβώς γη, αλλά ένας πλωτός βράχος. Εκεί γέννησε πρώτα την Άρτεμις, τη θεά του κυνηγιού και της άγριας φύσης, η οποία βοήθησε στη γέννηση του αδελφού της Απόλλωνα, θεού της μουσικής, του φωτός και της μαντικής. Ο Απόλλωνας αργότερα έγινε ένας από τους πιο λατρεμένους θεούς της αρχαιότητας, ενώ η Άρτεμις, αφοσιωμένη στην αγνότητά της, έμεινε πάντα ανεξάρτητη και ανυπότακτη.
Ένα άλλο σημαντικό παιδί ήταν ο Ερμής, γιος του Δία και της Μαίας, μιας από τις Πλειάδες. Από τη στιγμή της γέννησής του, έδειξε την εξυπνάδα και την πανουργία που τον χαρακτήριζαν, καθώς κατάφερε να κλέψει τα βόδια του Απόλλωνα και να επινοήσει τη λύρα από ένα καβούκι χελώνα. Η ζωντάνια και η ευστροφία του τον ανέδειξαν σε αγγελιοφόρο των θεών και προστάτη του εμπορίου, των ταξιδιών και της επικοινωνίας.
Ο Άρης, ο θεός του πολέμου, αποτελεί έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους γιους του Δία και της Ήρας. Σε αντίθεση με την Αθηνά, που συμβόλιζε τη στρατηγική και τη σοφία στη μάχη, ο Άρης εκπροσωπούσε την ανεξέλεγκτη βία και την αιματοχυσία. Παρά το θεϊκό του κύρος, ποτέ δεν είχε ιδιαίτερη εκτίμηση από τους άλλους θεούς, καθώς η άγρια και επιθετική φύση του προκαλούσε συχνά προβλήματα στον Όλυμπο.
Ένα ιδιαίτερο παιδί του Δία ήταν ο Διόνυσος, ο θεός του κρασιού, της γονιμότητας και του θεάτρου. Η μητέρα του, η θνητή Σεμέλη, ξεγελάστηκε από την Ήρα και ζήτησε από τη Δία να εμφανιστεί σε όλη του τη θεϊκή δόξα. Η θνητή δεν άντεξε την απόκοσμη λάμψη του και κάηκε, αλλά ο Δίας έσωσε το αγέννητο παιδί της και το έραψε στο μηρό του, όπου ολοκληρώθηκε η κύησή του. Έτσι, ο Διόνυσος γεννήθηκε και αργότερα έγινε ένας από τους πιο αγαπημένους θεούς, ο οποίος λατρεύονταν για την ελευθερία και τη χαρά που πρόσφερε στους ανθρώπους.
Εκτός από τους θεϊκούς απογόνους του, ο Δίας ήταν πατέρας και μεγάλων ηρώων, με πιο διάσημο τον Ηρακλή, γιο του από τη θνητή Αλκμήνη. Από την ημέρα της γέννησής του, ο Ηρακλής αντιμετώπισε το μίσος της Ήρας, η οποία έστειλε δύο φίδια για να τον σκοτώσουν όταν ήταν ακόμα βρέφος. Ο μικρός ήρωας όμως, κατάφερε να τα πνίξει και να επιζήσει. Ως ενήλικας, υπέμεινε δώδεκα δοκιμασίες, γνωστές ως «Οι άθλοι του Ηρακλή», αποδεικνύοντας τη δύναμη και την αντοχή του, κατακτώντας τελικά την αθανασία.
Ένας άλλος διάσημος γιος του Δία ήταν ο Περσέας, γεννημένος από την όμορφη Δανάη, την οποία ο πατέρας της είχε φυλακίσει σε έναν χάλκινο πύργο για να αποφύγει μια προφητεία που έλεγε ότι ο γιος της θα τον σκότωνε. Ο Δίας, όμως, την επισκέφτηκε με τη μορφή χρυσής βροχής, και έτσι γεννήθηκε ο Περσέας, ο ήρωας που αποκεφάλισε τη Μέδουσα και έσωσε την Ανδρομέδα.
Ανάμεσα στους γιους του Δία που έγιναν βασιλείς ήταν και οι Μίνωας, Ραδάμανθυς και Σαρπηδών, τα παιδιά του με την Ευρώπη. Ο γνωστός σε όλους Μίνωας κυβέρνησε την Κρήτη και συνδέθηκε με τον μύθο του Μινώταυρου και του Λαβυρίνθου, ενώ μετά τον θάνατό του, μαζί με τους αδελφούς του, έγινε κριτής στον Κάτω Κόσμο.
Ένα ακόμη ιδιαίτερο παιδί του Δία αποτελεί η Ελένη της Τροίας, μια από τις ομορφότερες γυναίκες της μυθολογίας την οποία απέκτησε με την Λήδα. Η αρπαγή της από τον Πάρη ήταν η αφορμή για τον Τρωικό Πόλεμο, έναν από τους σημαντικότερους μύθους της αρχαιότητας.
Τα παιδιά του Δία, είτε θεϊκά είτε θνητά, διαμόρφωσαν την αρχαία ελληνική μυθολογία. Οι ιστορίες τους μιλάνε για τη δύναμη, την εξυπνάδα, τη δοκιμασία και την υπέρβαση, αντανακλώντας τις αξίες και τις ανησυχίες των αρχαίων Ελλήνων. Από τον Όλυμπο μέχρι τα πεδία των μαχών, η παρουσία τους ήταν παντού, θυμίζοντας τη βαθιά επιρροή του Δία στον κόσμο θεών και ανθρώπων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ken Dowen (2014), Θεοί και Ήρωες του Αρχαίου Κόσμου – Δίας, εκδ. Καλέντης
- Zeus, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Δίας, theogonia.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Ζευς, heroes.mythologika.gr, Διαθέσιμο εδώ
