Της Καλλιόπης Μπεκίρη,
Η απόφαση της Ολλανδίας να υπερδιπλασιάσει το στρατιωτικό της δυναμικό έως το 2030 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στη στρατηγική ενίσχυσης των αμυντικών της δυνάμεων, σε μια χρονική και πολιτική συγκυρία η οποία συνεχώς εξελίσσεται γεωπολιτικά και στρατιωτικά. Το σχέδιο αυτό, το οποίο επηρεάζει την εσωτερική στρατηγική της χώρας και τις διεθνείς της δεσμεύσεις, εγείρει ερωτήματα τόσο για τις διεθνείς σχέσεις της Ολλανδίας όσο και για την αντίδραση των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και άλλων οργανισμών. Αναλύοντας περαιτέρω την εν λόγω απόφαση, είναι δυνατόν να εμβαθύνουμε στις διπλωματικές, στρατηγικές και οικονομικές επιπτώσεις για την Ολλανδία και την ευρύτερη διεθνή σκηνή.
Πιο συγκεκριμένα, η απόφαση για σημαντική ενίσχυση του στρατού αποτελούσε πάντοτε έναν αέναο στόχο, ο οποίος επιβεβαιώθηκε από την κυβέρνηση της Ολλανδίας το 2023, όταν εκφράστηκε δημοσίως η πρόθεσή της να επενδύσει δυναμικά στην αναδιάρθρωση των αμυντικών της δυνατοτήτων. Έπειτα από μια περίοδο ύφεσης στις στρατιωτικές δαπάνες και την ανάπτυξη των δυνάμεών της, το σχέδιο για τον υπερδιπλασιασμό του στρατιωτικού προσωπικού έως το 2030 αποσκοπεί στην ενίσχυση της στρατηγικής ετοιμότητας και της ικανότητας της χώρας να ανταπεξέλθει σε επικείμενες-ενδεχόμενες απειλές. Αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει την αύξηση του αριθμού των ατόμων που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις από περίπου 70.000 σε 200.000, ενίσχυση των στρατηγικών μονάδων και επέκταση των δυνατοτήτων των ενόπλων δυνάμεων στον τομέα των σύγχρονων τεχνολογιών που αφορούν φυσικά το στρατό, όπως είναι η κυβερνοάμυνα και η χρήση drones, μεθόδων που έχουν ενταχθεί πλήρως στις στρατιωτικές διαδικασίες και διαδραματίζουν νευραλγικό ρόλο με την παρουσία τους.
Η απόφαση αυτή κάνει την εμφάνισή της σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας και αυξανόμενης στρατιωτικής έντασης στη Γηραιά Ήπειρο, με τη ρωσο-ουκρανική διένεξη να αποτελεί ακόμα ένα ακανθώδες ζήτημα και τις ανησυχίες για τη ρωσική επιθετικότητα να βρίσκονται στο επίκεντρο. Σε αυτό το πλαίσιο επομένως, η Ολλανδία ούσα εκτεθειμένη γεωπολιτικά επιδιώκει να προάγει τη θέση της στο ΝΑΤΟ και να προστατέψει την ευρύτερη στρατηγική ασφάλειας της Ένωσης.
Ποιες όμως μπορεί να είναι οι συνέπειες της υλοποίησης μιας τέτοιας πρωτοβουλίας;
Ο υπερδιπλασιασμός του στρατιωτικού προσωπικού της Ολλανδίας επρόκειτο να έχει στρατηγικές συνέπειες στην ισχυρή στρατιωτική της παρουσία εντός της Γηραιάς Ηπείρου, και ιδιαίτερα στην περιοχή του Βορρά. Ως μέλος του ΝΑΤΟ και με σημαντική επιρροή στη Βόρεια Ευρώπη, ο υπερδιπλασιασμός των στρατιωτικών δυνάμεων θα δώσει τη δυνατότητα στην Ολλανδία να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο σε επιχειρήσεις άμυνας, αλλά και σε ανθρωπιστικές αποστολές και ειρηνευτικές επιχειρήσεις.
Η ανάγκη απόκτησης υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και εξοπλισμού θα αναδείξει και την αναγκαιότητα δημιουργίας στρατηγικών συνεργασιών με συμμάχους, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και της Ε.Ε. Η ενίσχυση της στρατιωτικής ικανότητας της Ολλανδίας, θα ενδυναμώσει και τις στρατηγικές συνεργασίες, παρέχοντας στη χώρα την ευκαιρία να αποκτήσει έναν ηγετικό ρόλο σε κοινές επιχειρήσεις και να συμβάλει στις κοινές προσπάθειες ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Η προγραμματισμένη αύξηση του στρατιωτικού προσωπικού απαιτεί επίσης έναν εντυπωσιακό οικονομικό προγραμματισμό. Το κόστος του υπερδιπλασιασμού δεν περιορίζεται μόνο στην αύξηση του αριθμού των στρατιωτών, αλλά αφορά και τη βελτίωση της υποδομής, την απόκτηση νέου εξοπλισμού, καθώς και τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση των στελεχών. Η Ολλανδία προγραμματίζει να αφιερώσει μεγάλο ποσοστό του Α.Ε.Π. της στις αμυντικές δαπάνες, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει άλλους τομείς του δημόσιου τομέα, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας αναμένεται να έχει θετική επίδραση στην τοπική οικονομία, ενώ ταυτόχρονα θα προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης για νέους, ιδίως σε περιοχές που πλήττονται από την ανεργία. Παρόλα αυτά, υφίσταται και μια κοινωνική διάσταση αναφορικά με την «επιθετική» τάση της χώρας για ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της, με αρκετούς πολίτες να διερωτώνται σχετικά με τον κοινωνικό απόηχο που αναμένεται να αφήσει αυτή η αύξηση της στρατιωτικής ισχύος, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι λίγοι αυτοί που υπογραμμίζουν το γεγονός πως μέσω αυτής της ξαφνικής αλλαγής είναι πιθανό η χώρα να στιγματιστεί και ουσιαστικά να απομακρυνθεί από το παραδοσιακό φιλειρηνικό προφίλ που την χαρακτηρίζει.
Αντίκτυποι στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Στρατηγική
Έτσι, η απόφαση της Ολλανδίας να αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές της δυνάμεις στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα για την ενίσχυση της ασφάλειας στην περιοχή και την υποστήριξη της διεθνούς τάξης. Σε μια εποχή αυξανόμενης επιρροής από την Ρωσία και την Κίνα, η ενίσχυση των ευρωπαϊκών αμυντικών δυνάμεων, όπως αυτές της Ολλανδίας, συνιστά σημαντική αντίδραση στις γεωπολιτικές προκλήσεις. Η Ολλανδία, ως μέλος της Ε.Ε., καλείται να παίξει ηγετικό ρόλο στις κοινές στρατηγικές της Ε.Ε. για την άμυνα, ενώ στο ΝΑΤΟ μπορεί να ενισχύσει τη συνοχή και τη συνολική ικανότητα του συνασπισμού.
Η αυξημένη στρατιωτική παρουσία της Ολλανδίας μπορεί να έχει αντίκτυπο και στην ισχύ των εθνικών αμυντικών στρατηγικών των γειτονικών χωρών και των συμμάχων, προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση στη στρατηγική ισχύ της περιοχής. Παράλληλα, η συνεργασία της Ολλανδίας με άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα αποτελέσει κρίσιμο στοιχείο για την εξισορρόπηση της αυξημένης στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή.
Η απόφαση της Ολλανδίας να υπερδιπλασιάσει το στρατιωτικό της προσωπικό έως το 2030 δεν είναι απλώς μια στρατηγική αντίδραση στις αυξανόμενες διεθνείς απειλές, αλλά μια δέσμευση για ενίσχυση της ασφάλειας της ίδιας και της ευρύτερης περιοχής. Με την υλοποίηση αυτού του σχεδίου, η Ολλανδία επανακαθορίζει και διαπραγματεύεται σε νέα βάση το ρόλο της στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια στρατηγική, αναλαμβάνοντας περισσότερες και πιο σημαντικές πρωτοβουλίες για την υποστήριξη των κοινών στρατηγικών ασφάλειας και ενδυναμώνοντας τη θέση της στους διεθνείς οργανισμούς, αποτελώντας σταδιακά έναν σημαντικό γεωπολιτικό παίκτη, ικανό να ανταποκριθεί και να ανταπεξέλθει ενώπιον οποιασδήποτε κρίσης.
Ωστόσο, οι συνέπειες αυτής της απόφασης δεν περιορίζονται στη στρατιωτική διάσταση, καθώς οι οικονομικές και κοινωνικές παράμετροι θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος. Αντιμετωπίζοντας τις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα, η Ολλανδία καλείται να επιτύχει την ισορροπία μεταξύ στρατιωτικής ενίσχυσης και κοινωνικής συνοχής, επιδιώκοντας να παραμείνει ένας πυλώνας ειρήνης και ασφάλειας στον κόσμο. Είναι ωστόσο, εμφανής η θετική έκβαση του εν λόγω σχεδίου, και διαφαίνεται πως μέσω αυτού του προσανατολισμού επρόκειτο να επωφεληθεί αφενός η ίδια η χώρα, αφετέρου και η Ευρωπαϊκή Ένωση (συμπεριλαμβανομένου και του ΝΑΤΟ) από την επιτυχή εφαρμογή αυτού του σχεδιασμού.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η Ολλανδία επιβεβαιώνει ότι θέλει να υπερδιπλασιάσει το στρατιωτικό της προσωπικό έως το 2030, euronews.com, διαθέσιμο εδώ
- Η Ολλανδία σχεδιάζει να αυξήσει τον στρατό της κατά 50%, 100.000 μάχιμοι έως το 2030, bankingnews.gr, διαθέσιμο εδώ
