Του Βάιου Φιλιούση,
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έχουν προκαλέσει εντυπώσεις και προαναγγέλλουν «χάος» και μεγάλες αλλαγές στις επόμενες εκλογές. Στην πλειοψηφία τους, δείχνουν μία συνολική πτώση στα ποσοστά των κομμάτων.
Μεγάλος νικητής των δημοσκοπήσεων είναι η «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία κάνει ένα δημοσκοπικό «άλμα» και φαίνεται να είναι πλέον το δεύτερο πιο διάσημο κόμμα ανάμεσα στον κόσμο, πίσω από τη Νέα Δημοκρατία. Αν αυτό είναι μία συγκυριακή σύμπτωση και αν η Πλεύση Ελευθερίας ευνοείται εξαιτίας της ιδιαίτερα δυναμικής παρουσίας της προέδρου της στο Κοινοβούλιο λόγω του δυστυχήματος των Τεμπών, θα φανεί στην πορεία.
Όπως προαναφέρθηκε, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι πλέον γνωστό για τις αντισυστημικές θέσεις του, κυρίως στο ζήτημα των Τεμπών. Ποιες είναι, όμως, και οι υπόλοιπες θέσεις του κόμματος; Τι πρεσβεύει; Είναι ένα καθαρά αντιπολιτευτικό κόμμα ή έχει ως στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας;
Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα καθαρά προσωποκεντρικό κόμμα, το οποίο σημαίνει ότι βασίζεται στην προσωπικότητα και τη δυναμικότητα της ηγέτιδάς του. Για αυτόν τον λόγο, λοιπόν, η ιδεολογία και οι θέσεις του κόμματος, ταυτίζονται πλήρως με το πολιτικό προφίλ της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Επομένως, αξίζει να σκιαγραφήσουμε, αρχικά, την πολιτική της πορεία για να καταλάβουμε και τις ρίζες του κινήματος.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι δικηγόρος και κόρη του πρώην προέδρου του Συνασπισμού (σημερινού ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), Νίκου Κωνσταντόπουλου. Η Κωνσταντοπούλου από την αρχή της πολιτικής της καριέρας άνηκε στον χώρο της αντισυστημικής και αντιμνημονιακής αριστεράς, λόγω και της προσωπικότητας του πατέρα της. Έτσι, ξεκίνησε το 2009 ως υποψήφια στις Ευρωεκλογές με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δεν κατάφερε, όμως, να εκλεγεί. Τον Μάιο του 2012 εξελέγη βουλευτής. Από τον Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο του 2015, διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Είναι η νεότερη μέχρι σήμερα Πρόεδρος της Βουλής και η πρώτη που προέρχεται από την Αριστερά. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, είναι «ιδρύτρια της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής των Ελλήνων» (Απρίλιος 2015), η οποία εξέδωσε δύο Προκαταρκτικά Πορίσματα, τον Ιούνιο 2015, για τον παράνομο χαρακτήρα του μνημονιακού δημοσίου χρέους της Ελλάδας και τη δυνατότητα κυριαρχικής αποκήρυξής του και τον Σεπτέμβριο 2015, για τον παράνομο χαρακτήρα του 3ου Μνημονίου». Μετά την υπογραφή μνημονίου από τον Αλέξη Τσίπρα, η Κωνσταντοπούλου αποχώρησε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και έθεσε υποψηφιότητα με τη «Λαϊκή Ενότητα», που όμως, δεν εισήλθε στη Βουλή. Έτσι, το 2016 ίδρυσε την Πλεύση Ελευθερίας, η οποία από τότε βρίσκεται σε συνεχή ανοδική πορεία.
Η Πλεύση Ελευθερίας δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να μην είναι ένα αντισυστημικό αριστερό κίνημα, το οποίο θυμίζει ιδιαίτερα τα συγγενή του ιδεολογικά κινήματα του 2015. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι παρά το γεγονός πως παρόμοια κόμματα βλέπουν συνεχή πτώση της δυναμικότητας τους, η Πλεύση βλέπει άνοδο. Κύριες θέσεις του κόμματος είναι η «απελευθέρωση από τα δεσμά του Μνημονίου, η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με Δικαιοσύνη, Διαφάνεια και σεβασμό στα Δικαιώματα όλων και η Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών και όλων, εν γένει, των αξιώσεων της χώρας». Έχει σταθεί διαχρονικά υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αλλά έχει υπερασπιστεί σθεναρά την «ελληνική κτήση» του ονόματος της Μακεδονίας. Ταυτόχρονα, απαιτεί επιστροφή των ελγινείων και έχει εκφράσει ευρωσκεπτικιστική πολιτική, ενώ την ίδια στιγμή προωθεί μία προοδευτική οικονομική πολιτική (υπέρ της αναδιανομής του πλούτου).
Ίσως, λοιπόν, ο λόγος της διαχρονικότητας του κόμματος και της «αμφισβήτησης» του κανόνα περί εκλογικής κατάρρευσης παρόμοιων κινημάτων να είναι ο συνδυασμός αριστερών και πατριωτικών θέσεων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ιδρυτική Διακήρυξη, plefsieleftherias.gr, διαθέσιμο εδώ
- ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ – Ζωή Ν. Κωνσταντοπούλου, zoikonstantopoulou.gr, διαθέσιμο εδώ
- ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ, dimoskopiseis.gr, διαθέσιμο εδώ
