Της Αμαλίας Θεοχαρίδου,
Ο Γάλλος συνθέτης γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1862 στο Saint-Germain-en-Laye, καθώς μόλις από την ηλικία των εννέα ετών, ξεκίνησε να εμφανίζει το ταλέντο του στο πιάνο, το οποίο ήταν τόσο εμφανές, που μόλις ένα χρόνο αργότερα, έγινε δεκτός στο ωδείο του Παρισιού. Εκεί, μπόρεσε να αφεθεί εντελώς στις σπουδές του, να κερδίσει το Grand Prix de Rome με το έργο του, The Prodigal Son, και να κάνει αρκετά ταξίδια στην Ιταλία, την Αυστρία και τη Ρωσία, προκειμένου να γνωρίσει τη μουσική καλύτερα σε αυτές τις περιοχές.
Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Έζησε αρκετή φτώχεια, καθώς διέμενε για ένα διάστημα σε ένα φτωχό προάστιο του Παρισιού με την οικογένειά του. Όμως, ως σωτηρία του, το ταλέντο του εκτίμησε και η Ρωσίδα εκατομμυριούχος Nadezhda Filaretovna von Meck, που αποφάσισε να γίνει πάτρονάς του. Κοντά της, ο Debussy κλήθηκε πολλές φορές να συμμετέχει σε μουσικά ντουέτα, είτε με εκείνη είτε με τα παιδιά της, ενώ τα καλοκαίρια συνήθιζε να ταξιδεύει με την οικογένειά της σε αριστοκρατικές τους κατοικίες στην Ευρώπη.
Η πρώτη φορά που ο συνθέτης ερωτεύτηκε ήταν και αυτή που καθιέρωσε το μουσικό του στυλ. Ερωτευμένος με την Blanche Vasnier, μια νεαρή, όμορφη κοπέλα, που όμως ήταν παντρεμένη με κάποιον άλλο, άρχισε να εμπνέεται από εκείνη και να συνθέτει τα πρώτα κομμάτια της δουλειάς του. Η ζωή του ξεκίνησε σιγά—σιγά να αλλάζει, ενώ ο ίδιος άρχισε να επιδιώκει την παρέα ποιητών και ζωγράφων επαναστατικών για την εποχή. Η νίκη του στο Grand Prix του έδωσε την ευκαιρία να μείνει τρία χρόνια στη Ρώμη με υποτροφία, στην Villa Medici, που θα του παρείχε τις ιδανικές συνθήκες για να αφοσιωθεί στη δουλειά του. Όμως για εκείνον, η ζωή αυτή ήταν τόσο βαρετή, που δεν παρείχε καθόλου έμπνευση. Έτσι, πήρε την απόφαση να γυρίσει πίσω στην πόλη του.
Η προσωπική του ζωή ήταν ιδιαίτερα ταραχώδης. Η πρώτη του γυναίκα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, ενώ η μνηστή τού του είχε εκμυστηρευτεί ότι είχε αυτοκτονικές τάσεις, κάτι που έθεσε το θέμα αυτό ως ένα πρωταρχικό στη δουλειά του συνθέτη. Εκείνη τη περίοδο, ξεκίνησε να ασχολείται περισσότερο με την όπερα, συνθέτοντας τη μόνη ολοκληρωμένη του, Pelleas and Melisande, και τα τραγούδια, Nocturnes (1893-99), The Sea (1903), και Images (1906-09).
Δυστυχώς, κοντά στο 1910, ο συνθέτης εμφάνισε καρκίνο, που τον αποδυνάμωσε εντελώς και άφησε ανολοκλήρωτα πολλά από τα επικείμενα έργα του. Η αρρώστια αυτή έδωσε τέλος στη ζωή του στις 25 Μαρτίου 1918, στο Παρίσι.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
