Της Κωνσταντίνας Θέου,
Είναι δυνατόν να έχουμε θετικό αλκοτέστ χωρίς κατανάλωση αλκοόλ; Κι όμως, αυτό συνέβη στην 50χρονη Καναδή, η οποία παρουσίαζε διαρκή υπνηλία, προβλήματα στην ομιλία και μυρωδιά αλκοόλ στην ανάσα της. Το γεγονός αυτό, οδήγησε τους γιατρούς στα επείγοντα να την παραπέμψουν σε ψυχιάτρους, νομίζοντας πως απέκρυπτε ότι πίνει. Τελικά, η γυναίκα αυτή διαγνώστηκε με το σπάνιο σύνδρομο “auto-brewery”, ή «αυτο-ζυθοποίηση» σε ελεύθερη απόδοση, μια σπάνια πάθηση, στην οποία μικροοργανισμοί του εντέρου παράγουν μεγάλες ποσότητες αιθανόλης.
Το σύνδρομο «αυτόματης ζυθοποιίας» είναι μία εξαιρετικά σπάνια ιατρική κατάσταση (έχουν καταγραφεί λιγότερα από 100 κρούσματα), που προκαλείται από τη ζύμωση των υδατανθράκων από μύκητες του εντέρου, οδηγώντας σε ενδογενή παραγωγή αιθανόλης. Ουσιαστικά, κατά την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υδατανθράκων, το έντερο παράγει μεγάλη ποσότητα «αλκοόλ». Κατά συνέπεια, δυσχεραίνεται η διαδικασία του μεταβολισμού της παραγόμενης αιθανόλης από το ήπαρ, καθώς και της «μετατροπής» του σε χρήσιμη ενέργεια για το σώμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τη συσσώρευση αιθανόλης στο αίμα, μια κατάσταση όμοια μ’ αυτήν της κατανάλωσης αλκοόλ, γνωστής ως «μέθη».
Πώς μπορούμε να αντιληφθούμε, όμως, ότι πάσχουμε, πιθανώς, από το συγκεκριμένο σύνδρομο; Παρατηρώντας τα συμπτώματά του, θα διαπιστώσουμε ότι είναι όμοια με αυτά της «μέθης». Έτσι, μπορεί να αντιληφθούμε:
- Ζάλη.
- Αποπροσανατολισμό.
- Δυσκολία συγκέντρωσης.
- Χρόνια κόπωση.
- Κοιλιακή διάταση.
- Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
- Μπερδεμένη ομιλία.
- Γαστρεντερική δυσφορία.
- Σύγχυση.
- Απώλεια μνήμης.
- Ναυτία.
- Εμετός.
- Ψυχιατρικά συμπτώματα (αλλοιωμένη διάθεση, άγχος, δυσφορία, συναισθηματικές αλλαγές, κατάθλιψη).
- Νευρολογικά συμπτώματα (αλλαγές στη νοητική κατάσταση, υπνηλία, επιληπτικές κρίσεις).
- Οι ασθενείς είναι πιθανό, επίσης, να εμφανίζουν την οσμή του αλκοόλ στην ανάσα τους.
Υπάρχουν επιρρεπή άτομα στην εμφάνιση του συνδρόμου Auto-Brewery; Στην πραγματικότητα, υφίσταται πλήθος παραγόντων που εντείνουν την εκδήλωση των συμπτωμάτων του, με τους σημαντικότερους από αυτούς να αποτελούν:
- Ο διαβήτης.
- Η διατροφή με πολλούς υδατάνθρακες.
- Ο αλκοολισμός.
- Η λήψη αντιβιοτικών.
- Το γενετικό υπόβαθρο κάθε ατόμου.
- Τα γαστρεντερικά προβλήματα.
- Η απουσία μη αλκοολικής λιπώδους ηπατικής νόσου.
- Η γαστρεντερική χειρουργική επέμβαση.
- Η νόσος του Crohn.
- Το σύνδρομο βραχέος εντέρου.
- Άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις.
Ωστόσο, πώς γνωρίζει ο ασθενής ότι πάσχει από το συγκεκριμένο σύνδρομο; Κατά την υποψία ύπαρξης του συνδρόμου, συνήθως εκτελούνται μερικές βασικές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξετάσεων αίματος για τον έλεγχο του μεταβολισμού, καθώς και των επιπέδων του αλκοόλ στο αίμα, ενώ δεν είναι απίθανο να συσταθεί η εφαρμογή εξέτασης κοπράνων ή η ενδοσκόπηση, για τον έλεγχο των εκκρίσεων και τον εντοπισμό του συγκεκριμένου βακτηρίου που εμπλέκεται στο σύνδρομο. Χρέος του γιατρού είναι να προσπαθήσει να αποκλείσει άλλες ιατρικές παθήσεις που έχουν παρόμοια συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων νευρολογικών και ψυχιατρικών διαταραχών.
Τέλος, αρκετά συχνή είναι και η δοκιμή πρόκλησης υδατανθράκων ή γλυκόζης, η οποία θα πρέπει να πραγματοποιείται όταν τα επίπεδα αλκοόλ στην αναπνοή και στο αίμα είναι μηδενικά. Ο κλινικός ιατρός χορηγεί γλυκόζη στοματικά και εξετάζει την αναπνοή και το αίμα σε διαφορετικά διαστήματα μετά την πρόσληψη. Η παρουσία υψηλών επιπέδων αιθανόλης στην αναπνοή ή στο αίμα, μετά την εξέταση, επιβεβαιώνουν τη διάγνωση.
Σε περίπτωση που κάποιος διαγνωστεί με το σύνδρομο Auto-Brewery, τι θεραπεία ακολουθείται; Κατ’ αρχάς, είναι απαραίτητος ο σχηματισμός μιας διεπιστημονικής ομάδας ιατρών που περιλαμβάνει γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης, γαστρεντερολόγο, λοιμωξιολόγο, νοσοκόμα και διατροφολόγο (εάν ο ασθενής πάσχει από διαβήτη, μπορεί να απαιτηθεί η συμβολή ενδοκρινολόγου, ενώ εάν πάσχει από ηπατικές διαταραχές, ενός ηπατολόγου). Στη συνέχεια, ο υπεύθυνος γιατρός συνταγογραφεί αντιμυκητιακά φάρμακα, όπως αυτά που περιλαμβάνουν φλουκοναζόλη, μικαφουγκίνη, νυστατίνη, τριχομυκίνη-Β και βορικοναζόλη ή αντιβιοτικά μόνο στην περίπτωση, όμως, που ο «ένοχος» είναι βακτήριο. Ακόμη, με τη συμβολή διατροφολόγου, ο ασθενής μπορεί να ακολουθήσει δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων (με ή χωρίς τη συμμετοχή προβιοτικών), αφού η κατανάλωση πάρα πολλών υδατανθράκων μπορεί να προκαλέσει υποτροπή. Είναι σημαντική η διατήρηση της διατροφής και μετά το πέρας της δίαιτας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ο περιορισμός των επιπλοκών από το σύνδρομο.
Σύνδρομο Auto-Brewery, λοιπόν! Το σύνδρομο της «μέθης» που παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύνδρομα στον χώρο των «αλκο-τεστ», καθώς και ένα από τα πιο «παραπλανητικά» σύνδρομα αλκοολισμού στην καθημερινότητα των ατόμων που το φέρουν. Ένα σύνδρομο, κατά το οποίο ο ίδιος ο οργανισμός «θέλει να παράξει αλκοόλ», αποτρέποντας το άτομο από την κατανάλωση, τόσο οινοπνευματωδών ποτών, όσο και υδατανθράκων, με την περίσσεια των τελευταίων να δημιουργεί το πρόβλημα του «αυτό-αλκοολισμού».
Άρα, αν το αυτό-παραγόμενο αλκοόλ μπορεί να δημιουργήσει τόσο μεγάλο πρόβλημα στον οργανισμό, μήπως είναι «θείο δώρο» το γεγονός ότι μπορούμε να επιλέξουμε την ποσότητα του αλκοόλ που θα καταναλώσουμε;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Fahad Malik-Prasanna Wickremesinghe-Atif Saleem, Auto-Brewery Syndrome: A Schematic for Diagnosis and Appropriate Treatment, Nutrition issues in gastroenterology, series #212, διαθέσιμο εδώ
- Kristen Fischer, Auto-Brewery Syndrome: Causes, Symptoms, and Treatment, WebMD, διαθέσιμο εδώ
- «Αυτο-ζυθοποίηση»: Το σύνδρομο που μεθάς χωρίς να πίνεις, TO BHMA, διαθέσιμο εδώ
