Της Αντωνίας Αποστόλου,
Κάθε χρόνο η υφήλιος τιμά στις 15 Φεβρουαρίου την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, σε μία προσπάθεια ενημέρωσης αλλά και ευαισθητοποίησης του διεθνούς κοινού σε αυτή την πλάστιγγα που ταλανίζει μεγάλους, αλλά και μικρούς.
Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο περίπου 250.000 παιδιά προσβάλλονται από καρκίνο, εκ των οποίων μόνο το 20% έχει πρόσβαση στην κατάλληλη ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Πάνω από 180.000 θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν ετησίως εάν όλα τα παιδιά μπορούσαν να έχουν σωστή διάγνωση και θεραπεία για αυτή την ασθένεια. Ένα ποσοστό της τάξης 70% με 80% των παιδιών που έχουν πρόσβαση στις κατάλληλες θεραπείες σώζονται, χάρη στην εξελιγμένη Ιατρική αλλά και την ανεπτυγμένη φαρμακευτική.
Ωστόσο, δεν έχουν όλα τα παιδιά αυτή την τύχη. Στην χώρα μας περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται κάθε χρόνο από καρκίνο, με κύρια μορφή να παρατηρείται πως είναι η λευχαιμία. Η εμφάνιση καρκίνου στα παιδιά είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου, με την κορυφή να την καταλαμβάνουν τα ατυχήματα και κυρίως τα τροχαία.
Ο παιδικός καρκίνος δεν είναι μόνο ιατρική πρόκληση αλλά και κοινωνική. Μετά τη διάγνωση του καρκίνου, η ζωή του παιδιού αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού του κύκλου αλλάζει ριζικά. Το παιδί με καρκίνο αναγκάζεται να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που του έχει επιβληθεί προσπαθώντας να προσαρμοστεί και να νιώσει «φυσιολογικό» όπως όλα τα άλλα παιδιά. Ξαφνικά το παιχνίδι στο πάρκο με φίλους ή στις παρέες στο διάλειμμα του σχολείου αποτελούν παρελθόν, διότι το παιδί πρέπει να αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο του σε έναν θάλαμο νοσοκομείου με πολλούς γιατρούς να το περιτριγυρίζουν γυρεύοντας τη λύση για την σωτηρία του.
Η διάγνωση του παιδικού καρκίνου δεν αλλάζει την ζωή μόνο του παιδιού. Η οικογένεια, οι φίλοι και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον οφείλουν να προσαρμοστούν σε αυτά τα νέα δεδομένα, προσπαθώντας να βοηθήσουν αυτό το άτομο όσο το δυνατόν μπορούν. Στην πρώτη γραμμή στήριξης βρίσκονται οι γονείς, οι οποίοι προσπαθούν να φανούν πιο δυνατοί από ποτέ και να δώσουν θάρρος και κουράγιο σε αυτόν το μικρό μαχητή να συνεχίσει τις προσπάθειές του να ελευθερωθεί από τα δεσμά αυτής της πολύ δύσκολης ασθένειας. Τα αδέλφια -εάν υπάρχουν- μπορεί να νιώθουν φόβο ή παραμέληση, αλλά η απύθμενη αγάπη που νιώθουν τα ωθεί προς την στήριξη να συνεχίζει να παλεύει με τον καρκίνο.
Οι φίλοι λειτουργούν ως «γέφυρα» με την κανονικότητα. Τα παιδιά που νοσούν από καρκίνο, νιώθουν αποκομμένα από τον έξω κόσμο και φοβούνται μήπως χάσουν τις παρέες τους από το σχολείο ή τις δραστηριότητές τους. Οι φίλοι, με μία πράξη στήριξης, όπως ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα ή ακόμα και με μία ζωγραφιά, δείχνουν την αγάπη τους και την συμπόνια τους προς τον φίλο τους και του δίνουν δύναμη για να παλέψει με τον καρκίνο. Το πιο σημαντικό από όλα είναι να συνεχίσουν να βλέπουν αυτό το παιδί όπως πριν, να το βλέπουν όπως το παιδί που γνώρισαν με την ζωντάνια του, το γέλιο του, τα όνειρά του. Να μην το βλέπουν ως έναν απλό νεαρό καρκινοπαθή αλλά ως ένα ζωντανό πλάσμα, με ανάγκη στο παιχνίδι, το γέλιο και την όρεξη για ζωή.
Το σχολείο, επίσης, είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Πολλά παιδιά που νοσούν, συνεχίζουν το σχολείο από το νοσοκομείο ή από το σπίτι. Οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές του πρέπει να προσπαθήσουν να το βοηθήσουν όσο περισσότερο μπορούν, όχι από λύπηση, αλλά για να του δώσουν έναυσμα να συνεχίσει αυτό τον πολύ δύσκολο αγώνα και να καταφέρει να επιστρέψει πίσω στην τάξη με όρεξη για ζωή και μάθηση. Το παιδί αυτό έχει ανάγκη να νιώθει ως μέλος της ομάδας και όχι περιθωριοποιημένο εξαιτίας αυτής της ασθένειας.
Ο Παιδικός Καρκίνος είναι μία πολύ δύσκολη μάχη τόσο για το ίδιο το παιδί που νοσεί όσο και για το λοιπό κοινωνικό του περιβάλλον. Όλοι μας οφείλουμε να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, διότι εκτός από ασθενείς είναι μαχητές της ζωής. Η συμβολή όλων μας μπορεί να φανεί χρήσιμη. Γιατί όλα τα παιδιά έχουν όνειρα στη ζωή και στα όνειρα για ένα λαμπρό μέλλον!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου της Παιδικής Ηλικίας, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
