Της Άννας Νικολάου,
«Ο bachelor νούμερο 3»
—Cheryl Bradshaw
Σε μια εποχή, όπου το ζήτημα των γυναικοκτονιών απασχολεί την κοινωνία περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η Anna Kendrick, γνωστή αμερικανίδα ηθοποιός, ξεκινάει την καριέρα της ως σκηνοθέτης με την προβολή της ταινίας θρίλερ Woman of the hour (2023), ιστορία η οποία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Η ταινία πραγματεύεται τα όρια, τα οποία μπορεί να ξεπεράσει ένας λευκός χαρισματικός άντρας σε μια αμερικανική κοινωνία του 1970 και την έντονη δυσπιστία που αντιμετωπίζει μια γυναίκα στην προσπάθεια της να ζητήσει βοήθεια, ανεξαρτήτως εποχής.
Η ταινία ακολουθεί την Kendrick ως Cheryl Bradshaw, μια ανερχόμενη ηθοποιό που μετακόμισε στο Λος Άντζελες, η οποία το 1978 παίρνει μέρος στο γνωστό τηλεπαιχνίδι της εποχής The dating game και συναντάει το γοητευτικό φωτογράφο, Rodney Alcala. Ο Alcala (Daniel Zovatto), κατά το τέλος της δεκαετίας του 1970, υπήρξε ένας στυγερός κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος παρά τις συνεχόμενες καταγγελίες των παραλίγο θυμάτων του κυκλοφορούσε ελεύθερος για μια ολόκληρη δεκαετία. Με την εξέλιξη της πλοκής παρακολουθούμε τόσο την Cheryl, στην προσπάθειά της να πετύχει στον χώρο του θεάματος όσο και τον Rodney στη διαρκή αναζήτηση του για νέα θύματα. Οι δρόμοι τους, λοιπόν, συναντιούνται στο πλατό του συγκεκριμένου τηλεπαιχνιδιού και στη συνέχεια σ’ ένα μπαρ, στο οποίο η πρωταγωνίστρια παρατηρεί σταδιακά τη γοητευτική περσόνα του Rodney να εξαφανίζεται.
Σκηνές από τα θύματα του Alcala εμφανίζονται σε ολόκληρη τη διάρκεια της ταινίας και καταφέρνουν να μας καθηλώσουν. Ακόμα και στις σύντομες σκηνές, στις οποίες εμφανίζονται αυτές οι γυναίκες, μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε λίγα πράγματα για την ιστορία τους, τα άτομα στη ζωή τους και τα σχέδια τους για το μέλλον, τα οποία καταστρέφονται στιγμιαία απ’ αυτόν τον ένα άντρα, του οποίου το παρελθόν μένει άγνωστο. Αυτή ακριβώς η εστίαση στα θύματα καθιστά τη συγκεκριμένη πλοκή ξεχωριστή από κάθε άλλη «true crime» ιστορία.
Η ταινία κάνει αναφορές στη Laura (Nicolette Robinson), η οποία, παρά τη δυσπιστία που δεχόταν από τους γύρω της, προσπάθησε να φέρει τον Alcala ενώπιον της δικαιοσύνης για τον άδικο χαμό της φίλης της. Η πρώτη σύλληψη του, τελικά, πραγματοποιήθηκε μετά από την καταγγελία της έφηβης Amy (Autumn Best), η οποία επιβίωσε από τον αδίστακτο αυτό άντρα, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του εναντίον του. Η έφηβη κατάφερε να τον γοητεύσει, προκαλώντας του μια αίσθηση ασφάλειας, η οποία τελικά της έσωσε τη ζωή.
Ιδιαίτερα σημαντικό επίτευγμα της ταινίας είναι η μεταφορά συναισθημάτων αγωνίας και ανασφάλειας χωρίς τη διαρκή χρήση σκηνών βίας, καθώς η ταινία κατάφερε να μας σοκάρει βαθιά με άλλες τεχνικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας καθηλωτικής σκηνής αποτελεί η σκηνή του πάρκινγκ. Τη στιγμή, την οποία η πρωταγωνίστρια με το πέρασμα των δευτερολέπτων αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ασφαλής, βλέπει τη μάσκα του Rodney να «πέφτει» και ενεργοποιεί κάθε ένστικτο επιβίωσης, γεγονός που την έσωσε από τη βέβαιη δολοφονία της. Η σκηνή αυτή, με την πλήρη απουσία οποιασδήποτε βίαιης επίθεσης, καταφέρνει να στιγματίσει το κοινό.
Η ταινία αναφέρεται σε μια εποχή άγνοιας κινδύνου, ο οποίος χαρακτηρίζει το προφίλ των θυμάτων, καθιστώντας ανατριχιαστική τη στιγμή που η αθωότητα αυτή μεταβάλλεται. Η κάμερα κινείται με τρόπο που αντικατοπτρίζει τις σκέψεις και την ψυχολογία του θύματος, καθώς σταδιακά αντιλαμβάνεται διαφορετικά το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Οι ηθοποιοί κατόρθωσαν με επιτυχία να μεταδώσουν το άρρωστο κλίμα, που αρμόζει στα γεγονότα, τα οποία θυμίζουν τρομακτικά τη σημερινή εποχή, ενώ ο σεναριογράφος Ian McAllister—McDonald απέδωσε εξαιρετικά τους διαλόγους. Μοναδική αδυναμία θα μπορούσε να θεωρηθεί το ενδυματολογικό κομμάτι της ταινίας, το οποίο δεν μετέφερε όσο θα μπορούσε το χαρακτηριστικό κλίμα της δεκαετίας του 1970 στην Αμερική.
Πολύ σωστή κίνηση της Kendrick, αποτελεί η απόφαση της να δωρίσει τα κέρδη της από την ταινία σε οργανισμούς, οι οποίοι προσφέρουν βοήθεια σε κακοποιημένες γυναίκες, όπως το RAIIN και το National Center for Victims of Violent Crime. Η στάση της αυτή δείχνει τον απαραίτητο σεβασμό στα θύματα για τα οποία γίνεται λόγος, ενώ όπως δήλωσε και η ίδια «ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω».
Ανάμεσα στις άπλετες επιλογές που προσφέρει η πλατφόρμα του Netflix, το Woman of the hour, αποτελεί μια ταινία, που μας αφήνει μέχρι και την ολοκλήρωση της να αισθανόμαστε αγωνία, ανασφάλεια και θυμό, το οποίο σίγουρα θεωρείται επιτυχία. Ιδανική επιλογή, λοιπόν, για όποιον αναζητά μια ταινία, η οποία θα τον απασχολήσει και θα τον φέρει στη διαδικασία να αναλογιστεί το πόσο έχει ή δεν έχει αλλάξει η κοινωνία από τότε μέχρι σήμερα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Ραντεβού με έναν serial killer, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
