Της Νικόλ Καστόρα,
How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
How many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Yes, and how many times must the cannonballs fly
Before they’re forever banned?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind
Yes, and how many years must a mountain exist
Before it is washed to the sea?
And how many years can some people exist
Before they’re allowed to be free?
Yes, and how many times can a man turn his head
And pretend that he just doesn’t see?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind
Yes, and how many times must a man look up
Before he can see the sky?
And how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, and how many deaths will it take ’til he knows
That too many people have died?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind
The answer is blowin’ in the wind
Το “A complete unknown” είναι μια βιογραφική ταινία τελείως, διαφορετική από όσες έχουν δημιουργηθεί και έχουμε δει μέχρι σήμερα. Με αέρινη αίσθηση, χωρίς μελοδραματισμούς και κάποια ιδιαίτερη κορύφωση, επιδιώκει να μας μεταφέρει κυρίως στην ψυχοσύνθεση ενός από τους σημαντικότερους μουσικούς της φολκ, ο οποίος δεν είναι άλλος από… τον Μπομπ Ντίλαν. Εκκεντρικός, ασταθής, χαμένος, ονειροπόλος, κλειστός, επαναστατικός, αλλά κυρίως πολύ ταλαντούχος είναι μόνο μερικά από τα πολλά επίθετα, που τον χαρακτηρίζουν.
Η νέα βιογραφική ταινία, λοιπόν, του Μπομπ Ντίλαν αποτυπώνει την πρώιμη εποχή του μεγάλου μουσικού, μέχρι και την καθιέρωσή του. Με ανάλαφρο τρόπο, χωρίς ένταση και δυναμισμό, αλλά με μια εσωτερική έκρηξη, ακολουθώντας την προσωπικότητα του Ντίλαν, ξετυλίγει το νήμα από την αρχή, επιδιώκοντας να γνωρίσει το κοινό ή έστω να προσπαθήσει να καταλάβει πώς δημιουργούσε τέτοιους στίχους το φαινόμενο… Μπομπ Ντίλαν. Όλος ο δυναμισμός και ο συναισθηματισμός της ταινίας, δεν βρίσκεται στις σκηνές και τη σκηνοθετική ματιά, οι οποίες αντικειμενικά κρύβουν ρεαλιστικότητα και μεράκι, αλλά στη δύναμη των στίχων του, οι οποίοι μάς ταρακουνάνε δικαίως, αφού κρύβουν τόσες αλήθειες και ταυτοχρόνως, τόσες απαντήσεις, που σίγουρα ο καθένας μας αναζητά στο «φύσημα του ανέμου». Για αυτό, άλλωστε, βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Φυσικά, όλος αυτός ο χαρακτήρας της ταινίας δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί, αν δεν τον σήκωνε στις πλάτες του ο μοναδικός Τιμοτέ Σαλαμέ, ίσως ο καλύτερος ηθοποιός της νέας γενιάς του Χόλυγουντ!
Με τη μειλίχια και ανεπιτήδευτη υποκριτική του, σε συνδυασμό με το μελαγχολικό του βλέμμα, αποτυπώνει άρτια τη φλόγα του νεαρού Ντίλαν, ο οποίος το 1961, με συνοδοιπόρο μονάχα την κιθάρα του ταξίδεψε από τη Μινεσότα στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να γνωρίσει τα μεγάλα και θρυλικά μουσικά του πρότυπα. Και τότε απρόσμενα και ανέλπιστα άνοιξε η πόρτα για τη μουσική. Στο δρόμο του, συνάντησε δύο γυναίκες που τον σημάδεψαν, τις οποίες πλήγωσε, όμως, με το χειρότερο τρόπο. Τη νεαρή επαναστάτρια και ζωγράφο, Σιλβί Ρουσό και τη μουσικό, Τζοάν Μπαέζ. Ποιος ξέρει; Ίσως, τελικά, ο Μπομπ να μην ήξερε πως πρέπει να αγαπά. Ίσως, πάλι ο εκκεντρικός του χαρακτήρας και η ανεξήγητα υπερβολική εσωστρέφεια του, να μην του επέτρεπαν να αγαπήσει περισσότερο απ’ όσο του επέτρεπε η αιώνια μοναξιά του. Η Φάνινγκ και η Μπαρμπάρο, αντιστοίχως, είναι απόλυτα ταιριαστές στους ρόλους τους. Όσο για τον Έντουαρντ Νόρτον, αποτελεί διαμάντι υποκριτικής για την ταινία.
Μία αξιόλογη ταινία που θα μας ταξιδέψει μουσικά στη ζωή ενός ταλαντούχου μουσικού, ο οποίος, αν και έλαμπε, στο τέλος, τυφλώθηκε από την υπερβολική λάμψη της φήμης, με αποτέλεσμα να γίνει υπερόπτης και να ξεχάσει από που ξεκίνησε!
You say you’re lookin’ for someone
Who will promise never to part
Someone to close his eyes for you
Someone to close his heart
Someone who will die for you and more
But it ain’t me, babe
No, no, no, it ain’t me babe
It ain’t me you’re lookin’ for, babe
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- A complete unknown, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
