Της Ελένης Κοκαβέση,
Από μικροί στο σχολείο, σαν μαθητές οι περισσότεροι από εμάς θέλαμε να παίρνουμε καλούς βαθμούς. Επιθυμούσαμε να είμαστε άριστοι, να έχουμε έναν καλό μέσο όρο στα τρίμηνα, να τα πηγαίναμε καλά στις εξετάσεις. Κυνηγούσαμε τους επαίνους, τις διακρίσεις, την αριστεία. Πιστεύαμε πως ο σωστός μαθητής ήταν μόνο αυτός που διάβαζε, έπαιρνε καλούς βαθμούς, ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του, είχε την αποδοχή των άλλων παιδιών και των καθηγητών.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αφιερώσει πολύ χρόνο και πολύ διάβασμα για να τα καταφέρουμε, αλλά συγχρόνως έχουμε γευτεί και πολλές απογοητεύσεις, όταν δεν πετυχαίναμε τον στόχο μας. Καθημερινά, πολλά παιδιά αγχώνονται για τις επιδόσεις τους στα σχολεία, πολλά παιδιά στεναχωριούνται όταν δεν παίρνουν καλούς βαθμούς ή όταν πέφτει η επίδοση τους. Σχεδόν όλα τα παιδιά, ειδικά όσα θέλουν να είναι «καλοί μαθητές» κάνουν σκληρή προετοιμασία, για να έχουν πάντα καλές επιδόσεις στο σχολείο. Εγγράφονται σε φροντιστήρια και κέντρα μελέτης από πολύ νωρίς για να χτίσουν γερές βάσεις και να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις τους.
Στο μυαλό των περισσότερων παιδιών δημιουργείται από πολύ νωρίς η σκέψη για το τι θα γράψουν στις πανελλήνιες εξετάσεις, και τι επαγγελματικό προσανατολισμό θέλουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους. Όσο πιο νωρίς κατασταλάξουν μέσα τους ως προς το επάγγελμα που θέλουν να επιλέξουν, τόσο καλύτερα θα προετοιμαστούν για να το επιτύχουν. Και σαν μαθητής, ο καλύτερος τρόπος για να φτάσεις πιο κοντά στα όνειρά σου είναι να είσαι επιμελής, να διαβάζεις πολύ και να προσπαθείς καθημερινά να βελτιώνεσαι όλο και πιο πολύ.
Πόσο μάλλον όταν έχεις ανεβάσει ψηλά τον πήχη και έχεις θέσει υψηλούς στόχους για τον εαυτό σου, παραδείγματος χάριν, να περάσεις σε κάποια από τις ανώτατες σχολές που είναι πάντα οι πιο περιζήτητες για τους περισσότερους μαθητές. Αργότερα, όταν το παιδί καταφέρει να περάσει στη σχολή που επιθυμεί, σαν φοιτητής θα επιδιώξει και πάλι να είναι όσο πιο καλός γίνεται, μπαίνοντας και πάλι στη διαδικασία της βαθμοθηρίας που είναι και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποδείξεις την αξία σου. Όσο πιο καλούς βαθμούς παίρνεις, τόσο πιο καλός είσαι σε αυτό που κάνεις.
Στην πορεία, μετά την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο, το επόμενο βήμα είναι η εύρεση εργασίας. Ιδανικό για όλους είναι η εύρεση εργασίας πάνω στο αντικείμενο που έχουμε σπουδάσει. Άλλωστε, γιατί ρίξαμε τόσο διάβασμα και κάναμε τόσες θυσίες! Όταν βρούμε τη θέση εργασίας που αναζητάμε και εκεί θα επιδιώξουμε να είμαστε όσο το δυνατόν αποδοτικότεροι γίνεται για να νικήσουμε τον ανταγωνισμό γύρω μας. Με τα σημερινά δεδομένα σε κάθε επάγγελμα υπάρχει κορεσμός. Πολλοί εργαζόμενοι του ίδιου αντικειμένου, με τα ίδια προσόντα με εμάς υπάρχουν εκεί έξω. Επομένως, για να διεκδικήσουμε εμείς την πολυπόθητη θέση εργασίας πρέπει και πάλι να καταβάλλουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια.
Σαφώς και η αριστεία, είναι σημαντικός παράγοντας για συνεχή δουλειά και βελτίωση. Αποτελεί ένα είδος επιβράβευσης για τους κόπους και την προσπάθεια που καταβάλει ο μαθητής. Αλλά, η επιβράβευση αυτή δεν πρέπει να παρουσιάζεται ως αυτοσκοπός, δηλαδή δεν πρέπει οι μαθητές να θεωρούν πως η βαθμοθηρία αποτελεί τρόπος να αποδείξουν το τι αξίζουν. Δεν θα πρέπει η έννοια της αριστείας να αποκτά στο μυαλό μεγαλύτερη βαρύτητα από την σημασία της. Ασφαλώς και είναι σημαντικό να υπάρχει σύστημα αξιολόγησης σε οτιδήποτε και αν κάνουμε, —είτε είμαστε μαθητές στο σχολείο/ πανεπιστήμιο είτε σε οπουδήποτε άλλο project καταπιανόμαστε— καθώς βοηθάει τον καθένα από εμάς να γινόμαστε καλύτεροι, να θέτουμε στόχους, να καταβάλλουμε προσπάθεια για να κατακτήσουμε τους στόχους μας και να βελτιωνόμαστε συνεχώς.
Όμως, σε περίπτωση που δεν καταφέρουμε να είμαστε άριστοι ή δεν φτάνουμε στο επίπεδο που επιθυμούμε να φτάσουμε, δεν πρέπει να αισθανόμαστε ότι αποτύχαμε ή να χάνουμε την πίστη στον εαυτό μας επειδή δεν πήραμε τους καλούς βαθμούς που θέλαμε ή δεν καταφέραμε αυτό που είχαμε στο νου μας. Αυτό που μετράει είναι ότι προσπαθήσαμε σκληρά για να καταφέρουμε ο,τι καταφέραμε και ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας. Δεν είναι ανάγκη, να στεναχωριόμαστε ή να αποκαρδιωνόμαστε επειδή δεν αριστεύσαμε, αλλά να εστιάζουμε στο τι καταφέραμε και στο τι μάθαμε από όλη αυτήν την διαδικασία.
Άλλωστε, τελειώνοντας τις σπουδές, όταν πια είμαστε έτοιμοι να βγούμε στον χώρο εργασίας και να διεκδικήσουμε μία επιθυμητή θέση εργασίας, θα διαπιστώσουμε πως αυτό που μετράει πιο πολύ για έναν εργοδότη είναι η αντίστοιχη πείρα που έχουμε στο αντικείμενο εργασίας παρά το τι βαθμούς πήραμε σαν μαθητές ή τι βαθμό απόλυσης έχουμε στο πτυχίο. Και όλα αυτά αν καταφέρουμε να βρούμε δουλεία τη σύγχρονη εποχή που επικρατεί κορεσμός στα περισσότερα επαγγέλματα και πολύ νέοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα μας και να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό.
Ειρήσθω εν παρόδω, είναι σημαντικό ο θεσμός της αριστείας να υφίσταται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στους χώρους εργασίας, ενώ δεν πρέπει να παρουσιάζεται από τη μία ως βαθμοθηρία και από την άλλη ως το μοναδικό μέσο απόδειξης των ικανοτήτων του καθενός, αλλά ως μέσο βελτίωσης του ατόμου και ως κίνητρο για την οριοθέτηση στόχων χάρις των οποίων θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Άγχος σχολικής επίδοσης,Lampis Panagiotanakos, διαθέσιμο εδώ
- Ο πιο καλός ο μαθητής, www.fractal.gr, διαθέσιμο εδώ
