Του Κυριάκου Αθανασιάδη,
Πέρασαν σχεδόν είκοσι χρόνια από την κυκλοφορία τις πρώτης τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Τρεις ταινίες που όχι μόνο έφεραν στα στούντιο της Warner Brothers εισπράξεις δισεκατομμυρίων και απέσπασαν δεκαεφτά Όσκαρ συνολικά, αλλά έγιναν κομμάτι της mainstream pop κουλτούρας και μνημονεύονται μέχρι και σήμερα. Σχεδόν τρία χρόνια πήραν τα γυρίσματα και ο κόπος των συντελεστών φαίνεται σε κάθε καρέ αυτών των ταινιών που έδωσαν ζωή στις ιστορίες του Τόλκιν.
Τον Δεκέμβριο του 2024 βγήκε στους κινηματογράφους η νέα ιστορία του σύμπαντος του Άρχοντα με τίτλο Ο Πόλεμος των Ροχίριμ, μία ταινία η οποία αντί να είναι life action ήταν anime, και ενώ, οι λάτρεις των συγκεκριμένων ταινιών το περίμεναν με ανυπομονησία το αποτέλεσμα δεν δείχνει να τους δικαίωσε. Η ταινία μάζεψε αρκετές κακές κριτικές και με το ζόρι κάλυψε το κόστος παραγωγής της.
Η πλοκή της ταινίας διαδραματίζεται σχεδόν δύο αιώνες πριν από τα γεγονότα της γνωστής περιπέτειας της συντροφιάς του δαχτυλιδιού. Η ιστορία αυτή του Τόλκιν έχει στην πραγματικότητα ως κύριο χαρακτήρα τον Χελμ Χάμερχαντ και την ηρωική του αυτοθυσία για να σώσει το λαό του Ρόχαν από το μοχθηρό Γουλφ, ο οποίος ζητούσε εκδίκηση για το θάνατο του πατέρα του. Στην ταινία, ωστόσο, κεντρικός χαρακτήρας είναι η Ήρα, κόρη του Χέλμ, η οποία τελικά αυτή σώζει το λαό της.
Η αλλαγή στο σενάριο σε σχέση με την πλοκή των βιβλίων δεν είναι κάτι σπάνιο και δεν φαίνεται να ήταν αυτό που προκάλεσε δυσφορία στους θεατές. Ξεκινώντας από τα τεχνικά κομμάτια, ο συνδυασμός της ιστορίας με το ιαπωνικό στυλ κινουμένων σχεδίων, παρά το γεγονός ότι έδειχνε αρκετά ωραίο στην αρχή, δεν άργησε να εμφανίσει προχειρότητες και λάθη, πράγμα λογικό αφού το έργο δεν το ανέλαβε μία εταιρεία, αλλά εξήντα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι κινήσεις των χαρακτήρων να δείχνουν αφύσικες, αλλά και να υπάρχουν κομπάρσοι εντελώς ακίνητοι σε σκηνές μάχης, με απουσία εκφράσεων στα πρόσωπα των κεντρικών χαρακτήρων. Ο ιαπωνικός τρόπος κινουμένων σχεδίων θα μπορούσε πολύ εύκολα να απογειώσει την ταινία, ειδικά με τα όμορφα λεπτομερή τοπία, τα οποία έδειχναν να βγήκαν κατευθείαν από τις αρχικές ταινίες του Πίτερ Τζάκσον. Ωστόσο, τα λάθη και η βιασύνη των animators περιόρισαν κατά πολύ το τελικό αποτέλεσμα.
Εκτός αυτού, σημαντικά προβλήματα υπήρχαν και στο σενάριο. Στην εισαγωγή ακούγεται η αφήγηση γεγονότων, που αναφέρει το όνομα και το χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας, η οποία, ενώ σώζει την κληρονομιά του λαού του Ρόχαν, «δεν υπάρχουν ιστορίες πλέον που να την αναφέρουν». Ο πραγματικός λόγος γι’ αυτό είναι ότι στην πραγματική ιστορία του Τόλκιν δεν είχε κανέναν ουσιαστικό ρόλο, αλλά ούτε και όνομα, καθώς αναφέρθηκε απλώς ως «η κόρη του Χελμ». Στον Πόλεμο των Ροχίριμ δεν υπάρχει καμία εξήγηση γι’ αυτή την ατάκα. Ταυτόχρονα, ο κύριος ανταγωνιστής της ηρωίδας, ο Γουλφ, παίρνει συνεχώς λάθος αποφάσεις, αγνοεί τις συστάσεις των συμβούλων του και τελικά, γνωρίζει την ήττα. Ένας αντίπαλος ο οποίος κάνει συνεχώς λάθη δεν μπορεί να προκαλέσει άγχος στον θεατή. Παράλληλα, υπήρχαν πολλές αχρείαστες ομοιότητες και έμμεσες αναφορές στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και ιδιαίτερα, στην ταινία Οι Δύο Πύργοι, με αποκορύφωμα την τελική μάχη και την επέμβαση των ενισχύσεων με τον ίδιο τρόπο, όπου ο Γκάνταλφ έσωσε τη μάχη του Χέλμς Ντιπ. Αυτή η προσπάθεια να μοιάζει η ταινία στην αρχική τριλογία δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αντιθέτως, δυσαρέστησε πολύ κόσμο.
Όσον αφορά το voice acting, ο ηθοποιός που ξεχωρίζει περισσότερο απ’ όλους είναι ο Μπράιαν Κοξ, ο οποίος δίνει τη φωνή του στον Χελμ Χάμερχαντ και ο ρόλος του ταίριαξε απόλυτα. Μία ακόμη αξιομνημόνευτη ερμηνεία είναι αυτή του Λούκα Πασκουαλίνο, ο οποίος ενσαρκώνει τον Γουλφ, αλλά και της Μιράντα Ότο, η οποία επιστρέφει ακόμη μια φορά ως Έγουιν. Σε γενικές γραμμές το voice acting είναι πολύ καλό με τελική πινελιά τη φωνή του Κρίστοφερ Λι να λέει μία ατάκα ως Σάρουμαν. Ένας ελάχιστος φόρος τιμής σ’ έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς, που πέρασαν από το σινεμά και του μεγαλύτερου θαυμαστή του Τόλκιν.
Ο Πόλεμος των Ροχίριμ ως τελική εκτέλεση δεν φαίνεται να μπορεί να πλησιάσει ούτε κατά διάνοια τον αντίκτυπο, που άφησε στον παγκόσμιο κινηματογράφο το αριστούργημα του Πίτερ Τζάκσον. Μέχρι στιγμής η ταινία έχει βαθμολογία στο IMDb 6,4 στα δέκα και στο Rotten Tomatoes 47%, ενώ τα έσοδά της δεν ξεπερνάνε τα 20 εκατομμύρια δολάρια. Οι συντελεστές της ταινίας είχαν την ευκαιρία να δημιουργήσουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, αλλά η εκτέλεση δεν δείχνει να τους δικαίωσε.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Ο πόλεμος των Ροχίριμ, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
- The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim review – redundant, flavourless animation, theguardian.com, διαθέσιμο εδώ
