Του Ραφαήλ Παπαδόπουλου,
Η χώρα μας που για σειρά ετών βυθισμένη στα χρέη και το «σκότος» της αστάθειας και της αβεβαιότητας, πλέον «αλλάζει ρότα» κατευθυνόμενη στο ζωοφόρο 2025 και την αναμενόμενη οικονομική άνοδο που αξίζει στην Ελλάδα. Ένας στόχος που μετά από δέκα χρόνια συνεχόμενων προσπαθειών, εν συντόμως θα εκπληρωθεί και το κράτος θα περιέλθει σε μια ειδυλλιακή θέση και κατάσταση.
Πως και γιατί, πολλοί θα διερωτούνται, αλλά η απάντηση είναι απλή και την γνωρίζουμε όλοι. Τα κρατικά προγράμματα και οι επιδοτήσεις που εδόθησαν στο παρελθόν επρόκειτο να επαναληφθούν σε μεγαλύτερη κλίμακα και εφέτος, με τον τίτλο «Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» να φιγουράρει συχνά πλέον. Τι άλλαξε μέσα σε ένα χρόνο και ξαφνικά μιλάμε για ριζικές μεταρρυθμίσεις; Για αρχή ας σχολιάσουμε τις διαφοροποιήσεις και τις μειώσεις στο Δημόσιο Χρέος, αυτό που ως προς το ΑΕΠ της χώρας βρίσκονταν περίπου στο 210% πλέον έχει μειωθεί κατά 60% και αναμένεται κατά την ροή του χρόνου να περικοπεί και άλλο. Οι πρόωρες μάλιστα αποπληρωμή δόσεων δανείων καθιστά την χώρα μας για πρώτη φορά μετά από σειρά ετών έναν αξιόπιστο και με γενικευμένα καλή εικόνα δανειακό πελάτη.
Οι προβλέψεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζονται θετικές απέναντι στη χώρα μας και τον ρυθμό ανάπτυξης που ακολουθά ανοδική πορεία, καθότι ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας εκτιμάται ότι θα βρίσκεται σταθερά στο 2%, με βάση τις προβλέψεις του ΔΝΤ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Τράπεζα Ελλάδος προβλέπουν ακόμη μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης και σταθερά χαμηλό πληθωρισμό κάτω του 3%.
Σηματοδοτείται λοιπόν μία νέα εποχή, απομακρυσμένη από τις θλιβερές εικόνες που συνέθεσε η πανδημία του 2020 και ο Ρώσο-Ουκρανικός Πόλεμος, με υψηλό πληθωρισμό και επιζήμιες καταστάσεις αυτού σε όλη την Ευρώπη. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει άρα εύλογα το θάρρος να σχολιάσει επικριτικά τους ευρωπαίους του Βορρά, λέγοντας ότι «η Ελλάδα… αποτελεί αισιόδοξη εξαίρεση στην Ευρώπη» και «είναι χώρα σταθερότητας σε έναν ασταθή κόσμο». Λόγια αρκετά ισχυρά κατά την ακρόασή τους, που μπορεί να σχολιαστούν ως κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά στην πραγματικότητα αυτές οι δηλώσεις δεν απέχουν αρκετά από την αληθινή και καθημερινώς επαληθεύσιμη εικόνα της «καταρρέουσας» Ευρώπης.
Έτσι, παρατηρούμαι και τα πρώτα τεκμήρια των δηλώσεων του Πρωθυπουργού, με τις τράπεζες του ελλαδικού χώρου να προμηνύουν αυξήσεις στα κέρδη των επιχειρήσεων που αγγίζουν ακόμα και το ηχηρό 8%. Όπου πάνε οι επιχειρήσεις με βάση την οικονομική θεωρεία πάνε και τα νοικοκυριά. Αύξηση εισοδημάτων αναμένεται για πολλούς εργασιακούς κλάδους, ενώ εκτιμάται αύξηση των πραγματικών μισθών κατά 1,5%. Την θετική εικόνα συνθέτει ο διαρκής, κατά την πρώτη τετραετία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρωθυπουργική καρέκλα, στόχος του, δηλαδή η μείωση την ανεργίας, που με βάση πρόσφατα δεδομένα βρίσκεται στο ποσοστό των 10%.
Εν μέρη αρνητικό ίσως αποτελέσει η συνεχής και πάντοτε αυξανόμενη ζήτηση για ακίνητα, αυτή που αυξάνει τις τιμές τους και σε πολλές των περιπτώσεων τις κορυφώνει, πλησιάζοντας πλαίσια τιμών που πλέον ακόμα και οι πιο εύποροι και ευκατάστατοι πολίτες δεν είναι δυνατόν να πληρώσουν. Παρόλα αυτά οι ιδιοκτήτες ακινήτων που θα πουλήσουν ή ακόμα και θα νοικιάσουν κατοικίες σε αστικές τοποθεσίες, επρόκειτο να απολαύσουν παχυλά κέρδη και πρωτοφανείς απολαβές. Εκ των υστέρων, το ζήτημα των ακινήτων δεν αποτελεί την «Αχίλλειο Πτέρνα» της Ελλάδας, αλλά το διαρκές δημογραφικό πρόβλημα. Οι Έλληνες «χτίζουν» μία χώρα για την νέα και μέλλουσα γενιά, αυτή που δυστυχώς δεν ήλθε.
Λυπηρό και καταστροφικό για την οικονομία το πρόβλημα τούτο, ίσως να δικαιολογεί και την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, που διόλου θαύμα δεν αποτέλεσε. Παρά το γεγονός ότι οι γεννήσεις μειώνονται και τα ασφαλιστήρια υγείας, λόγω του γερασμένου πληθυσμού, καθώς και οι συντάξεις αυξάνονται. Το θέμα είναι, τι θα αλλάξει εάν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για τον νεοέλληνα ώστε να δημιουργήσει οικογένεια σε ένα ευοίωνου μέλλοντος κράτος και τι θα αποτελέσει όντως τροχοπέδη στην λεγόμενη «ανάκαμψη» που μέλλεται να βιώσουμε σύμφωνα πάντοτε με τις δηλώσεις της κυβερνήσεως.
Έτσι, θεωρώ πως ήρθε η ώρα να σχολιάσουμε το πλέον σημαντικό θέμα του άρθρου, αυτό που δεν θα μπορούσε να απέχει καθόλου από την κρατική πολιτική που θα τεθεί εν ενεργεία σύντομα. Η βασική πολιτική θα είναι σαφέστατα και το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ένα σοβαρό πλεονέκτημα της κυβέρνησης και «όπλο της φαρέτρας» της που σίγουρα θα αξιοποιηθεί πριν τις επόμενες εκλογές. Ανακοινώθηκε λοιπόν πως θα διοχετευτούν περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ στην οικονομία, «επιστρέφοντας» στον λαό των 16% του ΑΕΠ. Ο στόχος της αύξησης επενδύσεων θα επιτευχθεί με την διοχέτευση των 2/3 του προαναφερθέντος ποσού; Το λεγόμενο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων είναι η απάντηση στο ερώτημα, ενώ ο στόχος του, η αύξηση των επενδύσεων κατά το 2025 θα αγγίξει το 8,4%, επιφέροντας μία ριζική μεταρρύθμιση και σαφέστατα βελτιώνοντας την οικονομική θέση του κράτους, όχι όμως και των πολιτών. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε και άλλα τρία νομοσχέδια, προς ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς, την ορθή και βελτιωμένη απονομή πειθαρχικής δικαιοσύνης.
Άρα χρειάζεται να περιμένουμε λίγο ακόμα, ίσως και μερικά χρόνια, θα αργήσει η μεταρρύθμιση, αλλά πόσο; Μήπως θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τον επόμενο εκλογικό αγώνα, όπου θα επαναληφθεί η κυριάρχηση της κυβέρνησης ΝΔ, όπου σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η αντιπολίτευση θα κατατροπωθεί ξανά; Ας ελπίσουμε πως ότι χρειάζεται να γίνει για να οδηγηθεί η χώρα μας στην πάλαι ποτέ αίγλη της, θα πραγματοποιηθεί σύντομα και ότι η κυβέρνηση θα εκπληρώσει για πρώτη της φορά αυτό που το κόμμα της υπόσχεται και χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «θα φτιάξει μία Ελλάδα, μεγάλη».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το Βήμα, Κυριάκος Μητσοτάκης στο υπουργικό: Η Ελληνική οικονομία αισιόδοξη εξαίρεση στην Ευρώπη, διαθέσιμο εδώ
- Liberal, Οι κυβερνητικοί στόχοι για την ελληνική οικονομία το 2025, διαθέσιμο εδώ
- In.gr, Ελληνική οικονομία: Γιατί το 2025 θα διαφέρει στην Ελλάδα από το 2024, διαθέσιμο εδώ
