Της Μαρίας Κουλούρη,
Έχετε σκεφτεί ποτέ ποιος είναι ο ταξιδιωτικός προορισμός των ονείρων σας; Σίγουρα, κάποιοι από εσάς θα απαντούσατε μέρη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και, συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ —πιθανότατα να απαντούσα κι εγώ το ίδιο. Το βιβλίο Λος Άντζελες: Οδηγώντας στη Νότια Καλιφόρνια της Σώτης Τριανταφύλλου, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη, μας συστήνει έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα προορισμό, τη “West Side” των ΗΠΑ, την… «πολυτραγουδισμένη» Καλιφόρνια.
Για τη συγγραφέα του έργου, Σώτη Τριανταφύλλου, δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις. Γεννημένη στις 4 Ιανουαρίου 1957 στην Αθήνα, σπούδασε Φαρμακευτική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και Γαλλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Σε διδακτορικό επίπεδο, σπούδασε Αμερικανική Ιστορία στο Παρίσι, αλλά και Ιστορία της Αμερικανικής Πόλης στη Νέα Υόρκη. Δραστηριοποιείται ως συγγραφέας, μεταφράστρια, αρθρογράφος και επιμελήτρια εκδόσεων, ενώ στο συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται πολυάριθμοι τίτλοι μεταξύ των οποίων: Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο, Κινέζικα κουτιά, Σικελικό Ειδύλλιο, Πλουραλισμός, Πολυπολιτισμικότητα, Ενσωμάτωση, Αφομοίωση – Σημειώσεις για τη σύγχρονη ανοιχτή κοινωνία και Στο πλοίο των τρελών: Οδηγίες χρήσεως.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στα του βιβλίου. Πρόκειται για μια συλλογή κειμένων της συγγραφέα, τα οποία γράφτηκαν κατά το διάστημα από το 1988 έως το 2024. Μέσα σε αυτά τα κείμενα παρατηρούμε την περιπλάνηση της Σώτης Τριανταφύλλου στη Νότια Καλιφόρνια και, ειδικότερα, στο Λος Άντζελες, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το Λος Άντζελες ως την πόλη με τα χίλια πρόσωπα, αφού παρουσιάζει έντονες κοινωνικές αντιθέσεις. Από τη μια πλευρά, η πολυτέλεια του Χόλιγουντ και μιας πόλης που αποτελεί ένα σημαντικότατο κέντρο οικονομίας, πολιτισμού και ψυχαγωγίας, και από την άλλη η «σκοτεινή» πλευρά των συμμοριών και της εγκληματικότητας.
«Πόλεις φρούρια. Οι έχοντες μέσα στα τείχη: μέσα στα τείχη, προστατευμένοι από περίπλοκα συστήματα ασφαλείας, αόρατοι· εθελοντές αιχμάλωτοι του αμερικανικού ονείρου. Έξω, η αστυνομία, το LAPD, διεξάγει πόλεμο εναντίον των φτωχών: οι φτωχοί, οι άποροι έχουν ποινικοποιηθεί· κάπου, κάποτε, έκαναν ανεπανόρθωτα λάθη».
Η συγγραφέας, πέραν της ακριβούς και λεπτομερούς ανάλυσης αυτής της ιδιόρρυθμης πόλης, μας παρέχει και σημαντικές στατιστικές πληροφορίες. Σημειώνει, συγκεκριμένα, πως το 6% του πληθυσμού του Λος Άντζελες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης, ενώ το 7% αποτελεί τους εκατομμυριούχους της πόλης· τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, τα δίδακτρα των οποίων φτάνει ακόμα και τα 50.000 δολάρια ετησίως, ενώ στον αντίποδα, τα παιδιά φτωχών οικογενειών, ναι μεν εγγράφονται σε δημόσια σχολεία, όμως δεν παρακολουθούν τα μαθήματα. Επιπλέον, αναφέρει πως στην «Πόλη των Αγγέλων» υπάρχουν περίπου 45.000 μέλη συμμοριών που ελέγχουν το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στη γοητευτική περιγραφή του τοπίου μέσα από τα μάτια της συγγραφέα: Μια πόλη γραμμική, αλλά ασύμμετρη, γεμάτη επαύλεις αλλά και σπίτια από χώμα και πηλό, φοινικόδεντρα, διαφημιστικές πινακίδες και εμπορικές επιγραφές. Φυσικά, αναφορά γίνεται και στο πανέμορφο και χαρακτηριστικό βιολετί χρώμα που αποκτά η πόλη, έπειτα από τη δύση του ήλιου και τις αντανακλάσεις του στο νερό και τους χιλιάδες αμμόλοφους. Όπως επισημαίνει και η ίδια: «Το Λος Άντζελες μοιάζει με ανοιχτό μουσείο εκκεντρικών εκθεμάτων».
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ανάγνωσμα, το οποίο χαρακτηρίζεται για την ειλικρίνειά του· το Λος Άντζελες ούτε εξιδανικεύεται ούτε κατακρίνεται, μα παρουσιάζεται ατόφιο, με την ομορφιά και την ασχήμια του. Η πατρίδα των Doors, των Guns N’ Roses, καθώς και των N.W.A και του Tupac περιγράφεται από τη συγγραφέα με τόσο διεισδυτικό τρόπο που ο αναγνώστης αισθάνεται ως συνοδηγός σ’ αυτό το περιπετειώδες ταξίδι της.
