Αιμαγγείωμα: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Του Αποστόλη Ζαχαρή, 

Το αιμαγγείωμα είναι ένα από τα πιο κοινά αγγειακά σημάδια που εμφανίζονται στα βρέφη και τα μικρά παιδιά. Πρόκειται για μια καλοήθη κατάσταση που δεν σχετίζεται με καρκίνο και συνήθως δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ωστόσο, ανάλογα με το μέγεθος, τη θέση και τις επιπτώσεις του, μπορεί να απαιτήσει ιδιαίτερη προσοχή και σε ορισμένες περιπτώσεις θεραπεία.

Τι είναι το αιμαγγείωμα;

Το αιμαγγείωμα είναι ένα κόκκινο σημάδι που εμφανίζεται στο δέρμα ή κάτω από αυτό. Αποτελείται από υπερβολικά αιμοφόρα αγγεία που συσσωρεύονται και σχηματίζουν έναν πυκνό όγκο. Συχνά, το αιμαγγείωμα μοιάζει με λαστιχένιο εξόγκωμα ή επίπεδο κόκκινο σημάδι που μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα. Τις περισσότερες φορές, το βλέπουμε στο πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής, το στήθος ή την πλάτη.

Τα αιμαγγειώματα εμφανίζονται συνήθως κατά τη γέννηση ή μέσα στις πρώτες εβδομάδες της ζωής ενός βρέφους. Έχουν τάση να μεγαλώνουν γρήγορα κατά τον πρώτο χρόνο ζωής και στη συνέχεια να εισέρχονται σε φάση ανάπαυσης. Σταδιακά, αρχίζουν να υποχωρούν και συχνά εξαφανίζονται τελείως μέχρι την ηλικία των 5 έως 10 ετών.

Αιτίες του αιμαγγειώματος

Το αιμαγγείωμα δημιουργείται από την ανώμαλη ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων. Παρ’ όλο που η ακριβής αιτία αυτής της υπερβολικής ανάπτυξης δεν είναι γνωστή, θεωρείται ότι υπάρχουν γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες που εμπλέκονται. Δεν υπάρχει ένδειξη ότι τα αιμαγγειώματα προκαλούνται από κάτι που έκανε ή δεν έκανε η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Παράγοντες κινδύνου

Ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα ενός βρέφους να εμφανίσει αιμαγγείωμα, όπως:

1. Φύλο: Τα κορίτσια είναι πιο επιρρεπή από τα αγόρια
2. Φυλή: Τα αιμαγγειώματα είναι πιο συχνά στα βρέφη λευκής φυλής
3. Πρόωρη γέννηση: Τα πρόωρα μωρά έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο
4. Χαμηλό βάρος γέννησης: Τα βρέφη με βάρος κάτω από το κανονικό είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν αιμαγγείωμα

   

Συμπτώματα και εξέλιξη

Το αιμαγγείωμα συνήθως εμφανίζεται αρχικά ως ένα μικρό, επίπεδο κόκκινο σημάδι. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να μεγαλώσει και να γίνει πιο εμφανές. Κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής, τα αιμαγγειώματα μπορεί να αναπτυχθούν ταχύτατα, αποκτώντας μια σπογγώδη και λαστιχένια υφή. Στη συνέχεια, η ανάπτυξή τους σταματά, και αρχίζει η φάση της υποχώρησης. Αν και τα περισσότερα αιμαγγειώματα εξαφανίζονται μέχρι την ηλικία των 10 ετών, μπορεί να αφήσουν πίσω τους ελαφρά αποχρωματισμένο ή ανυψωμένο δέρμα. Σπάνια προκαλούν μόνιμη βλάβη.

Επιπλοκές

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αιμαγγειώματα δεν δημιουργούν προβλήματα. Ωστόσο, όταν βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία ή είναι μεγάλα, μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, όπως:

• Πόνος ή αιμορραγία: Αν το αιμαγγείωμα τραυματιστεί ή αναπτύξει έλκος, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία ή μόλυνση
• Αισθητική ανησυχία: Τα αιμαγγειώματα σε περιοχές όπως το πρόσωπο μπορεί να προκαλέσουν αισθητικά ζητήματα
• Πρόβλημα λειτουργίας: Αν βρίσκονται κοντά σε μάτια, στόμα, μύτη ή γεννητικά όργανα, μπορεί να επηρεάσουν την όραση, την αναπνοή, την ακοή ή την ούρηση

Διάγνωση

Η διάγνωση του αιμαγγειώματος είναι —συνήθως— απλή και γίνεται με κλινική εξέταση. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθούν περαιτέρω εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία για να εκτιμηθεί το βάθος και η έκτασή του.

Θεραπεία

Η πλειοψηφία των αιμαγγειωμάτων δεν απαιτεί θεραπεία, καθώς υποχωρούν από μόνα τους με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, αν προκαλούν επιπλοκές ή ανησυχία, υπάρχουν διαθέσιμες επιλογές:

1. Φάρμακα με βήτα-αναστολείς: Τοπική εφαρμογή τιμολόλης ή χορήγηση από το στόμα προπρανολόλης μπορεί να μειώσει το μέγεθος του αιμαγγειώματος. Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη θεραπεία
2. Κορτικοστεροειδή: Χρησιμοποιούνται όταν οι βήτα-αναστολείς δεν είναι αποτελεσματικοί
3. Χειρουργική με λέιζερ: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση μικρών αιμαγγειωμάτων ή των ελκών που δημιουργούνται πάνω τους.
4. Χειρουργική αφαίρεση: Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αφαίρεση.

Συμπέρασμα

Το αιμαγγείωμα είναι μια συχνή και καλοήθης κατάσταση που σπάνια προκαλεί σοβαρά προβλήματα. Παρόλο που συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία, η παρακολούθηση από παιδίατρο είναι σημαντική για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση πιθανών επιπλοκών. Αν ανησυχείτε για το αιμαγγείωμα του παιδιού σας, συζητήστε με τον γιατρό σας για τις διαθέσιμες επιλογές και θυμηθείτε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, η φυσική πορεία του είναι θετική.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ

• Hemangioma, MayoClinic, διαθέσιμο εδώ