Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Ζούμε σε μία εποχή που οι άνθρωποι εργάζονται ακατάπαυστα, με περισσότερες ιδέες, περισσότερες ώρες, περισσότερη πίεση. Ένας τέτοιος χώρος είναι, αναμφίβολα, και αυτός των επιχειρήσεων. Ο Αντώνης Τζωρτζακάκης, λοιπόν, ειδικός στον παραπάνω τομέα, κάνει τα πρώτα του βήματα στον συγγραφικό χώρο, με το βιβλίο Μπίζνες αζ γιούζουαλ, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
«Στο ίδιο έργο θεατές, σκέφτηκε αυτή. Συνεχείς αλλαγές με αποκλειστικό σκοπό όλα να μείνουν τα ίδια. Άνθρωποι πάνε, έρχονται, άνθρωποι εκθειάζονται υπερβολικά στην αρχή για να αποκαθηλωθούν με πάταγο. Έπαινοι στο προσκήνιο, υπονόμευση στο παρασκήνιο. Όλοι σε έναν λαμπερό στροβιλισμό, μια ψεύτικη χορογραφία επαγγελματισμού, μια αληθινή κούρσα τυχοδιωκτισμού. Κομπάρσοι και πρωταγωνιστές. Kάποιοι που αγαπούν τη δουλειά τους, που διατηρούν το ήθος τους, περισσότεροι μέτριοι, αρπακτικοί, χυδαίοι, αριβίστες, εξουσιομανείς».
Σύμφωνα τον συγγραφέα, το συγκεκριμένο βιβλίο έχει ως μοναδικό στόχο να «πει ιστορίες». Αναλυτικότερα, αποτελείται από ευσύνοπτες αυτοτελείς ιστορίες με διαφορετική πλοκή και ξεχωριστούς πρωταγωνιστές κάθε φορά. Κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η ζωντάνια και η απλοϊκότητά τους. Πρόκειται, δηλαδή, για πράξεις και διεργασίας της καθημερινότητας, που οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν.
Ο συγγραφέας, Αντώνης Τζωρτζακάκης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973, ενώ οι καταβολές του φτάνουν μέχρι την Κρήτη. Ακόμη, έχει πραγματοποιήσει σπουδές στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστήμιου Πατρών και έκανε το MBA του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διαμείνει τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα και έχει αναλάβει ανώτατες θέσεις ευθύνης, απασχολούμενος πάντα στον τομέα της τεχνολογίας και της καινοτομίας. Έχει υπηρετήσει, μάλιστα, και ως Γενικός Γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Το ενδιαφέρον και η αγάπη του για τη λογοτεχνία είχαν ως καρπό το πρώτο του έργο, Μπίζνες αζ γιούζουαλ.
Το βιβλίο είναι ευανάγνωστο και περιλαμβάνει στοιχεία που όλοι θα μπορούσαμε να συναντήσουμε ως έναν βαθμό σε καθημερινή βάση. Μάλιστα, οι τίτλοι των ιστοριών ποικίλλουν και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες: Η ρωγμή στον τοίχο, Δεν τον πίστεψε, Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία, My way και Η ηλικία της λογικής. Αυτά τα διηγήματα, στην ουσία, παντρεύουν τον επιχειρηματικό κόσμο με τον οικογενειακό περίγυρο. Υπάρχει η οξεία αντίθεση ανάμεσα στη φορτική και ψυχρή ατμόσφαιρα των επιχειρήσεων και τη ζεστασιά που εκπέμπει ένα κοντινό μας πρόσωπο. Ωστόσο, οι άξονες αυτοί δεν είναι απόλυτοι. Αδιαμφισβήτητα, όλα είναι σε τελική ανάλυση ένα πεδίο μάχης που ο καθένας παλεύει για την επιβίωσή του.
Τα συναισθήματα που προκύπτουν είναι τόσο ανάμεικτα όσο και τα πρόσωπα που τα προκαλούν. Στις μέρες μας, γίνεται αντιληπτό ότι στον επαγγελματικό χώρο επικρατούν έννοιες και αξίες όπως κέρδος, αδιαφορία, ναρκισσισμός, δόξα, επιτυχία και υποκρισία, και δεν υπάρχει χώρος για συναισθηματισμούς, it’s strictly business after all! Θα ήταν αφελές εκ μέρους μας να παριστάνουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει καθημερινά και σε αρκετούς τομείς. Ωστόσο, η ζυγαριά ισοσκελίζεται με την αγάπη, τη φιλία, τον έρωτα και την αντοχή που πηγάζουν από τις προσωπικές, συναισθηματικές μας συναναστροφές. Συναναστροφές με τον γιο μας, την κόρη μας, τη μητέρα μας. Άλλωστε, μέσα από το βιβλίο γίνεται σαφές ότι «όλα μαζί αθροίζονται και αφαιρούνται σε ένα αέναο ξεκαθάρισμα λογαριασμών του καθενός με τους άλλους και τον εαυτό του».
Καταληκτικά, το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μία φρέσκια πνοή, αναδεικνύοντας όλα τα γκρίζα σημεία του σκληρού χώρου των επιχειρήσεων, αντιπαραβάλλοντάς τον με αυτόν της οικογένειας και των ηθικών αξιών.
