Του Γιώργου Γιαννούλη,
Αναμενόμενη φαινόταν για τον ΣΥΡΙΖΑ η απώλεια του τίτλου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά την αποχώρηση Κασσελάκη κατά το επεισοδιακό Συνέδριο του κόμματος. Πριν από λίγες ώρες, ανεξαρτητοποιήθηκαν οι κυρίες Τζάκρη και Πούλου, αφήνοντας το κόμμα με 29 βουλευτές. Έτσι, με βάση τα κοινοβουλευτικά δεδομένα, το ΠΑΣΟΚ έρχεται να καταλάβει τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η έκπτωση κόμματος από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συμβαίνει για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά.
Η «Αξιωματική Αντιπολίτευση», σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, αποδίδεται στη δεύτερη σε δύναμη κοινοβουλευτική ομάδα, δηλαδή σε εκείνη του πρώτου κόμματος που δεν συμμετέχει στην Κυβέρνηση. Είναι πιθανό, το κόμμα που έχει αυτόν τον τίτλο, να είναι η επόμενη Κυβέρνηση. Κάποιες αλλαγές που θα δούμε τώρα είναι η εγκατάσταση του Νίκου Ανδρουλάκη στο γραφείο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η αύξηση των μετακλητών υπαλλήλων του και, ταυτόχρονα, η μείωση τους στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ένα άλλο σημαντικό προνόμιο είναι η δυνατότητα του Νίκου Ανδρουλάκη να λαμβάνει τον λόγο αμέσως μετά τον Πρωθυπουργό. Ακόμη, έχει την τέταρτη τη τάξει πολιτειακή θέση μετά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Βουλής.
Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε; Δεν θα λέγαμε ότι είναι δυναμική αυτή η θέση, καθώς με 31 βουλευτές δεν μπορείς να ασκήσεις ουσιαστική πίεση στην Κυβέρνηση. Ούτε πρόταση μομφής δεν μπορεί να γίνει, καθώς χρειάζονται τουλάχιστον 50 βουλευτές με βάση το Σύνταγμα. Βέβαια, παίζει ρόλο και το ποιοτικό —όχι μόνο το ποσοτικό— ζήτημα που υπάρχει στο εν λόγω κόμμα. Στις Ευρωεκλογές, μετά από 5 έτη διακυβέρνησης του αιώνιου αντιπάλου —με μια παύση κατά την περίοδο Σαμαρά— το κόμμα δεν μπόρεσε να αυξήσει ουσιαστικά το ποσοστό του. Με έναν σμπαραλιασμένο ΣΥΡΙΖΑ, θα περίμενε κανείς να λάβει τη δεύτερη θέση.
Ο λαός δεν τους εμπιστεύθηκε όμως. Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Έγιναν οι εσωκομματικές εκλογές και αναδείχθηκε ξανά Πρόεδρος ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αδιαμφισβήτητα, απέκτησε δυναμική εντός του κόμματος. Το ζήτημα βέβαια, είναι ότι στην κοινωνία δεν φαίνεται να έχει μεγάλη απήχηση. Δημοσκοπικά, θα πει κανείς ότι έχει ανέβει στο 17-18%, ποσοστό όμως, που το κρατά περί τις 10 μονάδες πίσω από τη Νέα Δημοκρατία. Άλλωστε, πάντα μετά τις εσωκομματικές του εκλογές, το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόταν ενισχυμένο στις δημοσκοπήσεις. Μέχρι τις εκλογές όμως, έχανε… Το «στοίχημα» τους είναι να διατηρήσουν, αλλά και να αυξήσουν το ποσοστό τους. Κι αυτό θα γίνει με προτάσεις, όχι με «χλιαρή» Αντιπολίτευση από τη μία, και μη κοστολογημένες γενικές και θεωρητικές «διακηρύξεις» από την άλλη… Διότι δεν έχει κανένα νόημα να πάρεις τη δεύτερη θέση και στις εκλογές όταν ο αντίπαλος σου είναι μπροστά με διψήφιο ποσοστό!
Αξίζει να υπογραμμιστούν τα εξής σημεία. Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ έχει τη μικρότερη κοινοβουλευτική ομάδα ως κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από το 1974. Είναι ζήτημα για την ικανότητα άσκησης σωστής αντιπολίτευσης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Δεύτερον, κατά τα μνημόνια, είχαν αλλάξει κόμμα περισσότεροι από 50 βουλευτές. Τώρα υπάρχουν 32 βουλευτές που βρίσκονται εκτός των κομμάτων, με τα ψηφοδέλτια των οποίων εξελέγησαν.
Νέα δεδομένα λοιπόν! Θα καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να κρατηθεί, να γίνει μια συμπαγής ομάδα ή θα χάσει προς τα Κεντροαριστερά; Έχουμε και το νέο κόμμα Κασσελάκη που πιθανόν να απευθυνθεί εκεί. Αποτελεί βέβαια, έναν προβληματισμό, κατά πόσο αυτά τα δεδομένα συμβαδίζουν με την Κοινωνία. Η λαϊκή εντολή για τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αποδόθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα αν αυτός δεν κατάφερε να την τιμήσει. Κάποιοι επέτρεψαν την «άλωση» της Κεντροαριστεράς με τη στάση τους είτε με την υποστήριξη είτε με την απουσία και τη σιωπή τους… Το ΠΑΣΟΚ. είχε ευκαιρίες να ανέβει και στον λαό. Δεν τις αξιοποίησε. Τώρα ανεβαίνει γιατί έπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια «άνοδος» με… το ζόρι και εξαιτίας κοινοβουλευτικών αριθμητικών αλλαγών…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- ΠΑΣΟΚ: Τα προνόμια του κόμματος τώρα που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, real.gr, διαθέσιμο εδώ
