Της Μαρίας Κουλούρη,
«… η ζωή είναι μία λεπτή γραμμή τύχης ανάμεσα σε θανάσιμους κινδύνους»
Με τη φράση αυτή κλείνει το μυθιστόρημα Τρία επί ψυχής του Άρη Αλεξανδρή, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, σημειώνοντας το πόσο εύθραυστη και ευάλωτη είναι η ζωή και η ισορροπία της. Η Άνι, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, φαίνεται να βιώνει σε μεγάλο βαθμό την παραπάνω φράση, αφού καλείται να αντιμετωπίσει ενδείξεις που —ίσως— μαρτυρούν γεγονότα, τα οποία έρχονται να ανατρέψουν όλα όσα θεωρούσε δεδομένα μέχρι τώρα.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, Άρης Αλεξανδρής, είναι γεννημένος στην Αθήνα το 1991, ενώ μεγάλωσε στον Πειραιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο τμήμα της Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στους τομείς της Διαφήμισης, της Επικοινωνίας και του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου από το 2011. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα κυκλοφόρησε το 2022, για το οποίο, μάλιστα, βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα και το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού «Αναγνώστης».
Το Τρία επί ψυχής αποτελείται από 11 κεφάλαια, στα οποία, όπως αναφέρθηκε και προλογικά, ξετυλίγεται η ιστορία της τριαντάχρονης Άνι, που εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών σε φροντιστήριο της Πρωτεύουσας. Η αφήγηση ξεκινά από την ημέρα των τριακοστών γενεθλίων της, όταν η Άνι ξυπνά έχοντας δει έναν εφιάλτη με τον νεκρό παιδικό της φίλο, Φίλιππο Κάππα, με τον οποίο, μάλιστα, είχαν και την ίδια μέρα γενέθλια (11 Απριλίου). Και αυτή η ημέρα θα αποτελέσει την αφετηρία για την αλλαγή της ζωής της. Αρχικά, αποφασίζει να παραιτηθεί από τη δουλειά της στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών, ακολουθώντας την παραίνεση της ψυχολόγου της, Μέλπω —ή κυρία Μέλπω, όπως την αναφέρει—, που αποτελεί από τις πιο καλές και ακριβοπληρωμένες ψυχολόγους στην Αθήνα και μέσα από τις συνεδρίες τους θέτει την Άνι στο να προβεί σε μια εσωτερική ανασκόπηση και να «πάρει τη ζωή στα χέρια της».
Την ημέρα των γενεθλίων της, ωστόσο, δεν αποφασίζει μόνο να παραιτηθεί. Αποφασίζει, επίσης, να μιλήσει στην κυρία Μέλπω για την απώλεια και τον τραγικό θάνατο του Φίλιππου, που φαίνεται να είναι ένα γεγονός που η ίδια δεν έχει ξεπεράσει. Ο Φίλιππος έχασε τη ζωή του ξαφνικά μια μέρα του Οκτωβρίου, όταν ήταν στη Β’ Λυκείου, και έπεσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες από το μπαλκόνι του σχολείου. Όλα αυτά τα χρόνια, η Άνι διατηρεί συχνή επικοινωνία με τη μητέρα του αδικοχαμένου Φίλιππου, η οποία εξ αρχής πίστευε πως ο θάνατος του γιου της δεν ήταν απλά ένα ατύχημα, αλλά πως κάποιος τον έσπρωξε με σκοπό να χάσει τη ζωή του, γι’ αυτό και διεξήγαγε προσωπικές έρευνες. Πλέον, ύστερα από τόσα χρόνια, έφτασε η ώρα να εξομολογηθεί στην Άνι την ανακάλυψή της: υπεύθυνη για τον θάνατο του Φίλιππου —σύμφωνα με την κα Κάππα— είναι η τότε καθηγήτρια μουσικής, Ελένη Σαλιέρη, η οποία είχε εμπάθεια προς τον Φίλιππο, γιατί δεν συμμετείχε στο μουσικό της τμήμα. Αν και κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει υπερβολική αυτή την άποψη, οι έρευνες της κυρίας Κάππα και της Άνι στο παρελθόν και τον τόπο καταγωγής της Σαλιέρη —Ανατολικό Ευβοίας— αποκαλύπτουν τη μυστηριώδη εξαφάνιση μιας φίλης της μουσικού, με την οποία, μάλιστα, τραγουδούσαν μαζί.
Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για ένα μυθιστόρημα που εγείρει πολλούς και ποικίλους προβληματισμούς στον αναγνώστη. Ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί με την πρωταγωνίστρια, αφού το βιβλίο παρουσιάζει έντονα ρεαλιστικά στοιχεία μεν, με τρόπο μυθοπλαστικό δε, εμβαθύνοντας σε θέματα όπως το ψυχικό τραύμα, η ανθρώπινη απώλεια και οι αναπάντεχες εξελίξεις που, θέλοντας ή μη, καθορίζουν τη ζωή μας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί και το οικείο ύφος της αφήγησης, η οποία μάς εντάσσει στην ιστορία και μας παρασύρει σε μια «γρήγορη» ανάγνωση ολόκληρου του βιβλίου.
