Του Φωκίωνα Δανιηλίδη,
Οι τρομακτικές ιστορίες έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Είτε πρόκειται για τον φόβο του αγνώστου είτε για την ανατριχίλα, που διαπερνά τη σπονδυλική μας στήλη, όταν τις ακούμε, είτε για την πιθανότητα αυτές να είναι αληθινές, όλοι μας πάντα τις βρίσκαμε και θα συνεχίσουμε να τις βρίσκουμε ενδιαφέρουσες. Όταν ήμασταν παιδιά, μαζευόμασταν με τους φίλους μας και ανταλλάσσαμε ιστορίες για φαντάσματα, τέρατα και αστικούς θρύλους, προκαλώντας ο ένας τον άλλον, να κοιμηθούμε με σβηστά τα φώτα.
Στην εποχή του διαδικτύου, αυτές οι ανατριχιαστικές ιστορίες έχουν πάρει μια νέα μορφή. Τα creepypasta είναι σύγχρονες τρομακτικές ιστορίες, οι οποίες κάποτε κυριαρχούσαν στα social media και διαδίδονταν σ’ αυτά με αστραπιαίους ρυθμούς, φτάνοντας σε σημείο να δημιουργηθούν παιχνίδια, μέχρι και ταινίες, που βασίζονται σ’ αυτές. Σήμερα, η μόδα των creepypasta έχει τελειώσει, αλλά παραμένουν γνωστές και αγαπητές από τους τακτικούς χρήστες του διαδικτύου. Προφανώς, είναι πρακτικά αδύνατον να συμπεριλάβουμε όλες αυτές τις ιστορίες σε μονάχα ένα άρθρο, μπορούμε, όμως, να παρουσιάσουμε κάποια ενδεικτικά παραδείγματα. Συνεχίστε να διαβάζετε, λαμβάνοντας υπόψιν σας πως, ίσως να νιώσετε την ανάγκη να αφήσετε τα φώτα σας ανοιχτά απόψε.
1: Ο άλλος παρατηρητής
Πρόκειται για μία ιστορία, η οποία —αν και δεν είναι γνωστή ονομαστικά— σίγουρα οι περισσότεροι την έχουμε ακούσει σε κάποια παραλλαγή. Έχει ως εξής: Ένας άνδρας, ήθελε να διανυκτερεύσει σ’ ένα ξενοδοχείο. Όταν έφτασε στη γραμματεία για να παραλάβει τα κλειδιά του δωματίου του, έλαβε μία παράξενη προειδοποίηση. Συγκεκριμένα, ενημερώθηκε πως απαγορευόταν να μπει ή να κοιτάξει μέσα από την κλειδαρότρυπα του διπλανού δωματίου, χωρίς να του έχει δοθεί κάποια εξήγηση. Φτάνοντας στο δωμάτιό του, η περιέργεια του πρωταγωνιστή, τον ώθησε στο να αγνοήσει τη συμβουλή αυτή και να ρίξει μία ματιά στο απαγορευμένο δωμάτιο. Είδε μία ξανθιά κατάλευκη γυναίκα, η οποία ήταν στραμμένη προς τον τοίχο. Ο άνδρας σκέφτηκε πως πρόκειται είτε για κάποια διάσημη, η οποία ζήτησε να μην γίνει γνωστή η διαμονή της στο ξενοδοχείο, είτε για την κόρη του ιδιοκτήτη. Τότε, η γυναικεία μορφή ξεκίνησε να γυρνάει προς το μέρος του και εκείνος επέστρεψε στο δωμάτιό του.
Την επόμενη μέρα, αποφάσισε να ξανακοιτάξει μέσα από την κλειδαρότρυπα, όμως δεν αντίκρισε την κοπέλα. Αυτή τη φορά, έβλεπε μονάχα το χρώμα κόκκινο. Σκέφτηκε πως η γυναίκα παραπονέθηκε στο ξενοδοχείο και τοποθετήθηκε κάποιο κόκκινο προστατευτικό, έτσι ώστε να μην μπορεί ο κόσμος να την βλέπει. Γεμάτος αμηχανία, ο πρωταγωνιστής πήγε στη γραμματεία για να δώσει τις εξηγήσεις του. Τότε η κυρία στο γραφείο, αποφάσισε να του δώσει μερικές εξηγήσεις, αφού πρώτα του ζήτησε να μην προδώσει τα λεγόμενά της. Του αφηγήθηκε, λοιπόν, ότι σ’ αυτό το δωμάτιο, κάποτε ένας άνδρας δολοφόνησε τη γυναίκα του και από τότε, όσοι έμεναν εκεί έλεγαν πως ήταν στοιχειωμένο. Αυτό που ανατρίχιασε τον πρωταγωνιστή, ωστόσο, ήταν η τελευταία λεπτομέρεια, που του έδωσε. Ειδικότερα, η γραμματέας του είπε, πως η εμφάνιση της γυναίκας δεν ήταν φυσιολογική. Το δέρμα της ήταν κατάλευκο και τα μάτια της ήταν, απλώς, κόκκινα.
2: Τα πορτραίτα
Ένας κυνηγός βρισκόταν στο δάσος, μετά από μερικές ώρες, κατάλαβε πως είχε χαθεί. Αποφάσισε, λοιπόν, να κατευθυνθεί προς μία κατεύθυνση, με την ελπίδα πως θα έφτανε στο σπίτι του. Όσο και να περπατούσε, ωστόσο, φαινόταν πως δεν θα τα κατάφερνε και πράγματι, όταν ο ήλιος έδυσε, εκείνος ακόμα βρισκόταν στη μέση του πουθενά. Ο κυνηγός εν τέλει, βρήκε μία καλύβα και όντας εξαντλημένος, χτύπησε την πόρτα χωρίς να υπάρξει κάποια ανταπόκριση. Τελικά, αφού σιγουρεύτηκε πως το σπίτι ήταν άδειο, αποφάσισε να διανυκτερεύσει σ’ αυτό και να δώσει τις εξηγήσεις του στον ιδιοκτήτη το πρωί. Σε αυτό βρήκε μονάχα ένα κρεβάτι, στο οποίο ξάπλωσε, όμως παρατήρησε κάτι περίεργο. Στους τοίχους υπήρχαν πολλοί πίνακες πορτραίτων, των οποίων τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω του. Όσο τα παρατηρούσε, φαίνονταν πως τον κοιτούσαν με μίσος, ενώ η εμφάνισή τους ήταν, οριακά, τερατώδης. Υποθέτοντας ότι ο ιδιοκτήτης είχε απλώς ιδιαίτερο γούστο, γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε. Το πρωί, ωστόσο, στους τοίχους δεν υπήρχε κανένα πορτραίτο, μονάχα παράθυρα.
3: Το ρωσικό πείραμα ύπνου
Η ιστορία λαμβάνει χώρα το 1947, τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου η ΕΣΣΔ και η Αμερική βρίσκονταν σ’ έναν συνεχή αγώνα, για το ποιος από τους δύο θα καταλήξει να θεωρείται πραγματικός πλανητάρχης. Μία από τις πτυχές του ανταγωνισμού αυτού, αφορούσε την πρόοδο στην επιστήμη, στα πλαίσια της οποίας οι Σοβιετικοί πειραματίζονταν μέχρι και σε ανθρώπους.
Σύμφωνα με την ιστορία, ένα από αυτά με το όνομα «Ρωσικό Πείραμα Ύπνου», περιλάμβανε την έκθεση πέντε ανθρώπων σ’ ένα αέριο, το οποίο θα τους κρατούσε ξύπνιους για 30 μέρες. Όσο αυτοί βρίσκονταν κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο και παντελώς απομονωμένοι από τον έξω κόσμο, τρελάθηκαν. Όταν ο χρόνος τελείωσε και οι υπεύθυνοι του πειράματος άνοιξαν την πόρτα, βρήκαν τους τέσσερις να έχουν αυτοακρωτηριαστεί, χρησιμοποιώντας τα ίδια τους τα νύχια, ενώ ένας από αυτούς ήταν νεκρός και οι υπολοιποι, κατανάλωναν το σώμα του. Τελικά, όλοι κατέληξαν να πεθάνουν, αφού συνέχιζαν να αρνούνται να κοιμηθούν. Αν και πρόκειται για προϊόν φαντασίας, αποτελεί μία από τις πιο ρεαλιστικές creepypasta στο διαδίκτυο και ακόμη, ενέπνευσε μία ταινία μικρού μήκους από το στούντιο Framed Pictures.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The Other Watcher, wattpad.com, διαθέσιμο εδώ
- The Potraits (a.k.a The Cabin in the Woods), creepypasta.com, διαθέσιμο εδώ
- The Russian Sleep Experiment, creepypasta.com, διαθέσιμο εδώ
