Του Ναπολέοντα Γρίβα,
Μπορεί —εδώ και αρκετούς μήνες— να απασχολεί την Αγγλική ποδοσφαιρική επικαιρότητα, η πιθανή τιμωρία της —όχι και ιδιαίτερα— αγαπητής στο «νησί», Manchester City, λόγω παραβίασης των κανόνων του Financial Fair Play. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες δύο νέα θέματα, είδαν το φως της δημοσιότητας. Τόσο οι πολύ καλές εμφανίσεις, που πραγματοποιεί η Liverpool, υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή της, Arne Slot, όσο και η αγωνιστική άνοδος και σταθερότητα, που παρουσιάζει η Nottingham Forest, ξυπνώντας —έστω και σε μικρό βαθμό— στους φίλους της αναμνήσεις από το ένδοξο, αλλά μακρινό παρελθόν.
Το γεγονός πως η Nottingham Forest, έπειτα από 11 αγωνιστικές, «φιγουράρει» στην 3η θέση της βαθμολογίας, ούσα ισόβαθμη με ομάδες… δισεκατομμυρίων —όπως η Chelsea και η Arsenal— και ευρισκόμενη πίσω μόνο από Liverpool και Manchester City, συνιστά από μόνο του ένα επίτευγμα άξιο αναφοράς, το λιγότερο! Αν συνυπολογιστεί δε και το γεγονός πως τις τελευταίες 2 σεζόν, όπου και βρίσκεται εκ νέου στη Premier League, η ομάδα αυτή γλίτωσε… στο «νήμα» τον υποβιβασμό, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως η αγωνιστική της μεταμόρφωση στη φετινή σεζόν, αποτελεί ένα τεράστιο επίτευγμα, στο οποίο τόσο οι αθλητές και το προπονητικό επιτελείο όσο και τα διοικητικά στελέχη έχουν «βάλει το λιθαράκι τους», ο καθένας με τον τρόπο του. Θα μπορούσαμε να πούμε πως όσα βιώνει φέτος ο σύλλογος των East Midlands, πρόκεινται για ένα συνονθύλευμα τύχης, αποφασιστικότητας, καθώς και φιλοδοξίας, που απορρέει από τα ενδότερα του συλλόγου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από… τύχη παρέμεινε στον πάγκο της ομάδας ο Nuno Espirito Santo, καθώς πληθώρα δημοσιευμάτων, το καλοκαίρι, χαρακτήριζαν ως επισφαλή τη θέση του. Πώς τα έφερε, όμως, η ζωή και ο άνθρωπος, που πέρσι αμφισβητήθηκε έντονα —και όχι αδίκως— να αποτελεί τον εμπνευστή της φετινής επιτυχίας των “Tricky Trees”. Και όλα αυτά… ξεκίνησαν, λόγω της αδυναμίας ευρέσεως του «εκλεκτού» διαδόχου του το καλοκαίρι, μία συγκυρία, η οποία, ίσως, αποτελέσει το «κλειδί» της επιτυχίας, ειδικά αν καταφέρει η Nottingham να εξασφαλίσει Ευρωπαϊκό εισιτήριο! Το μόνο βέβαιο είναι πως ακόμη και αν δεν το καταφέρει —το οποίο και ρεαλιστικά αποτελεί το πιθανότερο σενάριο— ο αντίκτυπος, που μία αξιόλογη πορεία σε επίπεδο Premier League μπορεί να της αποφέρει, είναι τεράστιος.
Σε πρώτο χρόνο, τα οικονομικά οφέλη, τα οποία μπορεί να αποκομίσει, μπορούν να εκτοξευθούν! Ωστόσο, αποτελεί μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον σύλλογο, να ανακτήσει τη χαμένη του αίγλη. Επιπλέον, το όνομα της Nottingham Forest δεν θα είναι αποκλειστικά συνδεδεμένο με την τρομερή ομάδα του Brian Clough, που κατέκτησε 2 σερί Champions League, το μακρινό 1980, αλλά με μία ομάδα, η οποία βιώνει επιτυχίες και στο παρόν και της οποίας η δυναμική θα την καθιστούσε υπολογίσιμη δύναμη για κάθε αντίπαλο. Μπορεί, τις περασμένες 2 σεζόν, να μην το κατάφερε, βιώνοντας συχνά—πυκνά συντριβές μακριά από το City Ground. Παρ’ όλα αυτά, και μόνο το γεγονός ότι, φέτος, «άλωσε» το Anfield, νικώντας την πρωτοπόρο Liverpool με 0-1, υποχρεώνοντάς την τελευταία στην πρώτη της ήττα, στην μέχρι τώρα σεζόν —σε σύνολο 17 αγώνων—, είναι αντιπροσωπευτικό των δυνατοτήτων, που φαίνεται να έχει η φετινή ομάδα. Τέτοιες εμφανίσεις, αλλά και γενικότερα τα νικηφόρα αποτελέσματα, συντελούν τα μέγιστα στο να γίνει ο σύλλογος «υπολογίσιμος» ξανά, όχι μόνο από τους φιλάθλους και τους αντιπάλους, αλλά και… από τους διαιτητές… Ίσως ακούγεται ασήμαντο, αλλά αν αντιληφθεί κανείς πόσες φορές έχει αδικηθεί η Nottingham από τη διαιτησία, θα καταλάβει πως δεν είναι! Και όχι για φάσεις αμφισβητούμενες, προφανώς, αλλά για καθαρές παραβάσεις, που αναίτια δεν καταλογίστηκαν.
Πολλές φορές δεν αρκεί να είναι κανείς απλά φιλόδοξος για να πετύχει, αλλά οφείλει να παρουσιάζεται και ιδιαίτερα, αποφασιστικός. Μία τέτοια περίπτωση ανθρώπου, είναι και ο ιδιοκτήτης της ομάδας, ο ομοεθνής μας, Ευάγγελος Μαρινάκης, ο οποίος, αν μη τι άλλο από τη στιγμή που απέκτησε τον σύλλογο, οραματιζόταν σε πρώτο χρόνο την επιστροφή της Nottingham Forest στη Premier League, έπειτα την εδραίωσή της και τέλος, να την οδηγήσει ξανά σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση! Δείγμα της αποφασιστικότητάς του, για παράδειγμα, αποτέλεσε, πριν από σχεδόν έναν χρόνο, όταν κόντρα στη βούληση των φιλάθλων, απέλυσε τον αγαπητό Steve Cooper, αντικαθιστώντας τον με τον Nuno Espirito Santo. Ο Cooper υπήρξε ο αναμορφωτής της Nottingham, καθώς ανέλαβε την ομάδα σε χείριστη κατάσταση τον Σεπτέμβριο του 2021. Μεταμόρφωσε την αγωνιστική της εικόνα και παίζοντας ελκυστικό ποδόσφαιρο, κατάφερε μέσα στην ίδια κιόλας χρονιά, να την οδηγήσει ξανά, έπειτα από πολυετή απουσία, στα κορυφαία σαλόνια του Αγγλικού ποδοσφαίρου! Η αποφασιστικότητα και το πάθος για την επιτυχία —σχεδόν πάντα— οδηγεί μοιραία και σε λάθη, όπως φάνηκε περίτρανα από το γεγονός ότι η ομάδα δαπάνησε υπέρογκα ποσά για ποδοσφαιριστές με μηδαμινή συνεισφορά, όπως οι Emmanuel Dennis και Jesse Lingard. Η Nottingham κινδύνεψε —και όχι μία, αλλά δύο σεζόν— σοβαρά να υποβιβαστεί, το απέφυγε, αλλά φαίνεται και πως έμαθε! Επιλέγοντας αυτό το καλοκαίρι να στηρίξει το ήδη υπάρχον roster και να προβεί απλώς σε προσθήκες —και όχι σε ολικό rebuild, όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια—, την ωφέλησε, καθώς έχει ήδη αρχίσει να ανταμείβεται. Δίνοντας «ψήφο εμπιστοσύνης», στο υπάρχον έμψυχο δυναμικό, αλλά παραμένοντας πάντα πιστοί οι διοικούντες στο όραμα της εξόδου στην Ευρώπη, η Nottingham προέβη σε έξυπνες κινήσεις, αλλά και σε γενναίες αποφάσεις. Σκεπτόμενοι με γνώμονα όχι το βραχυπρόθεσμα, αλλά το μακροπρόθεσμα καλύτερο για τον σύλλογο, η διοίκηση απέρριψε προτάσεις πολλών εκατομμυρίων για βασικά στελέχη της, ενώ επένδυσε σε ταλαντούχους ποδοσφαιριστές με την προοπτική της περαιτέρω εξέλιξής τους, όπως οι Anderson, Sosa και Jota Silva. Το γεγονός πως η Newcastle προσέφερε 55 εκατομμύρια για τον Elanga —ποσό υπερδιπλάσιο της χρηματιστηριακής του αξίας— και απορρίφθηκε η πρόταση χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ενδεικτικό των προσδοκιών, που τρέφουν στον σύλλογο απ’ αυτή την ομάδα! Παρεμφερής πολιτική, ακολουθήθηκε και στην περίπτωση του περιζήτητου Βραζιλιάνου κεντρικού αμυντικού, Murillo, για χάρη του οποίου τόσο η Chelsea όσο και η Real Madrid προσέφεραν πολλά εκατομμύρια! Λίγους μήνες αργότερα, Murillo και Elanga, ως βασικά στελέχη της Nottingham Forest, βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων, με τους «μνηστήρες»… ολοένα να πληθαίνουν!
Στο μακρινό 1977, αυτή η ομάδα προβιβαζόταν στην πρώτη κατηγορία και έναν χρόνο αργότερα, το 1978, με τον Brian Clough στον πάγκο, πανηγύριζε το μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας της. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, τέτοιες ρομαντικές ιστορίες δεν υφίστανται, με μόνη εξαίρεση το παραμύθι της Leicester City, όταν το 2016 έκανε το αδιανόητο και κατέκτησε τη Premier League. Μπορεί να συνέβη πριν λίγα χρόνια, ωστόσο, είναι εμφανές πως η δυναμική του πρωταθλήματος έχει αυξηθεί πάρα πολύ από τότε. Το 2016, αρχισκόρερ της φοβερής εκείνης Leicester ήταν ο Jamie Vardy, λέτε φέτος να είναι ο Chris Wood; Άξιος «συμπαραστάτης» του υπήρξε ο Riyad Mahrez, μπορεί να είναι αυτή τη χρονιά ο Hudson Odoi; Ηγέτης της άμυνας αποτελούσε ο Wes Morgan, τώρα μήπως ο Murillo; Τις «μάχες» στη μεσαία γραμμή, τις κέρδιζε ο Ngolo Kante, μπορεί άραγε ο Elliot Anderson να κάνει κάτι ανάλογο; Χωρίς ίχνος υπερβολής, στα μάτια μου, η πιθανή πρόκριση της Nottingham Forest, εν έτη 2025, στο Champions League, είναι παρεμφερούς σπουδαιότητας με το πρωτάθλημα της Leicester City, το 2016! Λέτε; Σίγουρα, η αναμέτρηση της επόμενης αγωνιστικής στο Emirates, κόντρα στην Arsenal, θα αποτελέσει crash test για την ομάδα του Nuno Espirito Santo!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Nottingham Forest FC, wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
- Nottingham Forest, premierleague.com, διαθέσιμο εδώ
