Της Γλυκερίας Παπαγεωργίου,
Οι πολύποδες των φωνητικών πτυχών ή κοινώς των φωνητικών χορδών αποτελούν τον πιο συχνό καλοήθη όγκο της περιοχής και είναι κυριώς μονομερείς. Συνήθως προσβάλλει τους άνδρες ηλικίας 30 έως 50 ετών. Δημιουργούνται εξαιτίας παραγόντων που προκαλούν φλεγμονή του λάρυγγα, όπως η κατάχρηση της φωνής και οι κινητικές φωνητικές διαταραχές.
Η προέλευση του φωνητικού πολύποδα είναι φωνοτραυματική. Οι ερεθιστικές διαδικασίες, ωστόσο, μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνιση πολύποδων, όπως η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, το κάπνισμα, η αναρρόφηση χημικών ουσιών ή οι έντονες αναπνευστικές δραστηριότητες.
Η υπερβολική χρήση φωνής —όπως η ομιλία πολύ δυνατά ή πάρα πολύ— είναι συχνά η αιτία αυτών των αναπτύξεων, αλλά μπορεί, επίσης, να προκύψουν από συνεχή βήχα, παλινδρόμηση οξέος (γαστρο-οισοφαγική, φαρυγγο-λαρυγγική) ή αλλεργίες. Εάν το επάγγελμα απαιτεί από τον πιθανό μελλοντικά ασθενή να μιλάει συνεχώς και με δυνατή φωνή —όπως συμβαίνει με τους δασκάλους, τους κληρικούς, τους δικηγόρους και τους πωλητές— διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει οζίδια φωνητικών χορδών, κυστεή πολύποδες. Οι τραγουδιστές κινδυνεύουν, επίσης, λόγω των υψηλών φωνητικών απαιτήσεών τους και των διακυμάνσεων της φωνής μεταξύ υψηλών και χαμηλών τόνων. Αν αφεθούν χωρίς θεραπεία, οι αναπτύξεις μπορούν να οδηγήσουν σε καταπόνηση της φωνής και ανάπτυξη δυνητικά πολυπόδων που δημιουργούνται εξαιτίας αυτής.
Επιπρόσθετα, η αιτιολογική σχέση μεταξύ καπνίσματος και φωνητικών πολυπόδων φαίνεται να υφίσταται. Μερικοί θεωρούν το κάπνισμα ως πρωταρχικό παράγοντα για την ανάπτυξη τους, αφού σύμφωνα με μελέτες, ο καπνός θέτει σε κίνδυνο το επιθήλιο της φωνητικής πτυχής. Έχει περιγραφεί η μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη πάρεση φωνητικών πτυχών ως αιτιολογικός παράγοντας των φωνητικών πολύποδων. Αναφέρεται ότι η πάρεση μπορεί να δημιουργήσει υπερβολικές δυνάμεις στους ανεπηρέαστους μύες που συμμετέχουν στη σύγκλειση της γλωττίδας, προκαλώντας έτσι μηχανικό τραύμα στις φωνητικές πτυχές. Το υπερβολικό μηχανικό τραύμα συμβάλλει στην ανάπτυξη πολύποδων και η πάρεση μπορεί να προκαλέσει υποτροπή της βλάβης σε ορισμένους ασθενείς. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες, δεδομένου ότι η σχέση μεταξύ της πάρεσης και των πολύποδων φωνητικής πτυχής δεν είναι πλήρως κατανοητή.
Αρκετές μελέτες έχουν αναφερθεί σε μικρές δομικές αλλοιώσεις των φωνητικών πτυχών ασθενών με φωνητικούς πολύποδες και εντοπίζουν πιθανή αιτιολογική σχέση. Επίσης, έχει εντοπιστεί η παρουσία της πρωτεΐνης ADAM33 στον ιστό των πολυπόδων που υποβάλλονται σε ιστολογική ανάλυση. Αυτή η πρωτεΐνη είναι μια πρωτεΐνη που αποτελεί παράγοντα για την ανάπτυξη χρόνιας φλεγμονής στις φωνητικές πτυχές και πιθανή αιτία ανάπτυξης τους.
Ως συμπτώματα αναφέρονται το βράγχος φωνής, η φωνητική κόπωση, η αφωνία και τα επεισόδια βήχα. Σπάνια είναι τα περιστατικά απόφραξης των αεραγωγών λόγω γιγαντιαίων πολυπόδων. Εάν πρόκειται για μισχωτό πολύποδα και κινείται μεταξύ των πτυχών, η φωνή ενδέχεται για σύντομα χρονικά διαστήματα να επιστρέφει στο κανονικό.
Η διάγνωση τίθεται μέσω λαρυγγοσκόπησης, η οποία απεικονίζει τον πολύποδα ή τους πολύποδες με μίσχο ή χωρίς και εντοπίζονται πιο συχνά στο ελεύθερο άκρο της φωνητικής χορδής. Παρουσιάζουν οίδημα και κάποιες φορές είναι αιμορραγικοί. Εάν υπάρχουν πολύποδες που έχουν δημιουργηθεί νωρίτερα από άλλους, διακρίνονται λόγω της ίνωσης, της πάχυνσης και της συμπαγούς δομής που εμφανίζουν.
Ως θεραπεία επιλέγεται η ενδολαρυγγική μικροχειρουργική αφαίρεση υπό γενική αναισθησία με διατήρηση του λεπτού υμένα από συνδετικό ιστό των φωνητικών πτυχών. Μετά την αφαίρεση του πολύποδα διενεργείται βιοψία του όγκου για επιβεβαίωση της αρχικής διάγνωσης. Μετεγχειρητικά, ο ασθενής συμβουλεύεται να ξεκουράσει τη φωνή του μέσω της τήρησης αφωνίας για περίπου 3 ημέρες, γεγονός που συμβάλλει στην ταχύτερη αποκατάσταση του ελλείμματος που προέκυψε διεγχειρητικά.
Σε πολλές περιπτώσεις, η φωνητική θεραπεία μπορεί να διδάξει στον ασθενή πως να χρησιμοποιεί τη φωνή του πιο αποτελεσματικά και χωρίς πίεση, ώστε ο τραυματισμός να μπορεί να θεραπευτεί ή να μην προκληθεί ξανά μετεγχειρητικά.
Επίσης, ορισμένοι τύποι βλαβών φωνητικών χορδών μπορούν να αφαιρεθούν με λέιζερ είτε υπό τοπική είτε υπό γενική αναισθησία. Η φωνητική ανάπαυση και η φωνητική θεραπεία είναι συνήθως απαραίτητες μετά από αυτήν τη διαδικασία. Μερικοί ασθενείς χρειάζονται μια δεύτερη διαδικασία για να αφαιρέσουν πλήρως τη βλάβη των φωνητικών χορδών.
Τέλος, ο λαρυγγολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη θεραπεία του χρόνιου βήχα, της παλινδρόμησης οξέος, των αλλεργιών και άλλων ιατρικών προβλημάτων που μπορεί να συμβάλλουν σε διαταραχές φωνής και στην δημιουργία πολυπόδων, ώστε να αποτρέψει να δημιουργηθούν ξανά μετά την αφαίρεση των αρχικών. Όταν χρειαστεί, θα γίνει παραπομπή στον κατάλληλο ειδικό για περαιτέρω θεραπεία αυτών των καταστάσεων.
Συμπληρωματικά, για τους τραγουδιστές, κρίνεται αναγκαία μια διεξοδική αξιολόγηση φωνής-τραγουδιού με επιμέρους αξιολόγηση διαφόρων στοιχείων, όπως το φωνητικό εύρος, το εύρος της έντασης, τη φωνητική αντοχή, την υποστήριξη αναπνοής, τον συντονισμό και τις φωνητικές μεταβάσεις. Οι ειδικοί θα εντοπίσουν τυχόν μυϊκή ένταση που μπορεί να οδηγήσει πιθανά σε κάποιο πρόβλημα της φωνής και θα αξιολογήσουν τη φωνητική τεχνική σε σχέση με το στυλ τραγουδιού κάθε επαγγελματία, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να τον συμβουλεύσουν σχετικά με τη σωστή χρήση της φωνής για αποφυγή πρόκλησης ορισμένων παθολογικών καταστάσεων-ασθενειών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Vocal Cord Nodules, Cysts, and Polyps, Duke Health, διαθέσιμο εδώ
- Vocal Fold Polyps: Literature Review, nih, διαθέσιμο εδώ
- Παθήσεις Ωτός, Ρινός και Λάρυγγα Με χειρουργική Κεφαλής και Τραχήλου, Ιατρικές Εκδόσεις Κωνσταντάρας
