13.6 C
Athens
Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου, 2024
ΑρχικήΙστορίαΤο Ναζιστικό Πρόγραμμα: Από τη Θεωρία στην Πράξη (Γ' Μέρος)

Το Ναζιστικό Πρόγραμμα: Από τη Θεωρία στην Πράξη (Γ’ Μέρος)


Της Χριστίνας Σεφθελή,

Το Ναζιστικό Κόμμα εξέταζε το ενδεχόμενο μίας ποιοτικής ιεράρχησης της φυλής, με τη λογική ότι οι φυλές δεν ήταν ίδιες μεταξύ τους. Σύμφωνα με τον Αδόλφο Χίτλερ, οι Γερμανοί ανήκαν σε μία φυλή που θεωρούνταν ανώτερη από τις άλλες και ονομαζόταν «Άρια Φυλή». Ο Χίτλερ πίστευε ότι η «Άρια Φυλή» ήταν η πιο προικισμένη σε σχέση με τις άλλες φυλές που θεωρούνταν κατώτερες από αυτή. Έτσι, με βάση την πεποίθηση της βιολογικής ανωτερότητας, ο Χίτλερ θεώρησε δεδομένη την δημιουργία μίας «αυτοκρατορίας» σε όλη την Ανατολική Ευρώπη.

Η «Άρια Φυλή»

Όπως αναφέρεται και στα προηγούμενα μέρη, έπλασε τον μύθο της απειλής της «Άριας Φυλής» τόσο από εξωτερικούς όσο και από εσωτερικούς εχθρούς. Ως εσωτερική απειλή θεωρήθηκαν οι μεικτοί γάμοι μεταξύ Άριων Γερμανών και ανθρώπων κατώτερων φυλών. Υπήρχε η πεποίθηση ότι οι απόγονοι αυτών των γάμων αλλοίωναν το γερμανικό φυλετικό στοιχείο, υπονομεύοντας έτσι τον αγώνα επιβίωσης της «Άριας Φυλής» έναντι των άλλων.

Η Γερμανία του Μεσοπολέμου αποδυνάμωσε πολύ τη γερμανική «Άρια Φυλή», αφού το κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ θεώρησε εκφυλισμένους γενετικά τους ανθρώπους με νοητικά και σωματικά προβλήματα, τους επαγγελματίες ή κατά συρροή εγκληματίες και τα άτομα που οι Ναζί θεωρούσαν κοινωνικά αποκλεισμένους.

Απεικόνιση γιατρού που εξετάζει αν τα παιδιά ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά της «Άριας Φυλής». Πηγή εικόνας: encyclopedia.ushmm.org

Η «Άρια Φυλή» του Αδόλφου Χίτλερ απειλούνταν, παράλληλα, με εκφυλισμό από εξωτερικούς εχθρούς. Αυτό συνέβαινε διότι η Δημοκρατία της Βαϊμάρης έχανε την ανταγωνιστικότητά της στο θέμα αύξησης εδαφών και πληθυσμού από τις λεγόμενες κατώτερες φυλές, δηλαδή από τους Σλάβους και τους Ασιάτες. Σύμφωνα με τον Χίτλερ, στο πλαίσιο αυτού του ανταγωνισμού οι Εβραίοι ανέπτυσσαν το παραδοσιακό σοσιαλιστικό μοντέλο, τον σοβιετικό κομμουνισμό, προκειμένου να κινητοποιήσουν τους Σλάβους και να εξαπατήσουν τους Γερμανούς κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι η ταξική πάλη υπερίσχυε της φυλετικής. Ο Αδόλφος Χίτλερ πίστευε ότι η έλλειψη ζωτικού χώρου έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επικίνδυνη υπογεννητικότητα των Γερμανών. Η χείριστη έκβαση ήταν ότι η Γερμανία ηττήθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών χάθηκαν πολλά σημαντικά εδάφη από τη χώρα εξαιτίας των γειτόνων της.

Για την επιβίωση της γερμανικής «Άριας Φυλής» ο Χίτλερ έπρεπε να σπάσει τον εχθρικό κλοιό κατακτώντας προς Ανατολάς μεγάλες εκτάσεις σλαβικών εδαφών. Έτσι, με την κατάκτηση αυτή η Γερμανία θα εξασφάλιζε ζωτικό χώρο για την αύξηση του πληθυσμού και των υλικών πόρων, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού και να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο, ώστε η «Άρια Φυλή» να εξελιχθεί σε μία παγκόσμια δύναμη.

Εξόντωση των εχθρών του κράτους

Οι Ναζί περιέγραφαν τους εχθρούς της φυλής τους με συγκεκριμένους όρους. Για παράδειγμα, ο Χίτλερ θεωρούσε τους Εβραίους ως κύριους εχθρούς τόσο για το κράτος όσο και παγκόσμια. Επειδή θεωρούνταν κατώτεροι φυλετικά και γενετικά, δημιούργησαν συστήματα εκμετάλλευσης του καπιταλισμού και του κομμουνισμού. Έτσι, εφόσον επιθυμούσαν να επεκταθούν οι Εβραίοι, χρησιμοποίησαν διάφορους τρόπους διακυβέρνησης των κρατών όπως το σύνταγμα, ίσα δικαιώματα πολιτών και παγκόσμια ειρήνη προκειμένου να υποκινήσουν τις ανώτερες φυλές, κυρίως τη γερμανική και να την εκφυλίσουν.

Σύμφωνα με τους Ναζί, οι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν διάφορα μέσα των κοινωνικών μηχανισμών για να εξελιχθούν σε παγκόσμια δύναμη. Όπως θεωρούσε ο Χίτλερ, αν δεν δρούσε αποφασιστικά η «Άρια Φυλή» τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της Γερμανίας εναντίον των Εβραίων, οι δεύτεροι θα χρησιμοποιούσαν τους «απολίτιστους» Σλάβους και Ασιάτες προκειμένου να εξαφανίσουν την «Άρια Φυλή».

Μεταφορά Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πηγή εικόνας: septrainose.gr

Για τον Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα, η κρατική παρέμβαση για τον φυλετικό διαχωρισμό, η ανάδειξη των φυλετικά ανώτερων ανθρώπων, η αποφυγή ανάμειξης με φυλετικά κατώτερους ανθρώπους και η προετοιμασία για επιθετικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους έφερε την εγρήγορση για την προετοιμασία της Άριας Φυλής. Έτσι, για την αντιμετώπιση των Εβραίων που χρησιμοποιούσαν διάφορα μέσα όπως η κοινοβουλευτική δημοκρατία, η ταξική πάλη και οι συμφωνίες ανάμεσα στα κράτη για συνεργασία, έπρεπε να καλλιεργηθεί στον γερμανικό λαό μία φυλετική συνείδηση προκειμένου να αντιμετωπίσουν συλλογικά τη φυλετική απειλή.

Σύμφωνα με τον Χίτλερ, έπρεπε να εξαφανιστεί κάθε ολέθρια θεωρία που προερχόταν από τους Εβραίους, οι οποίοι θεωρούνταν επικίνδυνοι για την γερμανική «Άρια Φυλή». Με απλά λόγια, θεωρούσαν ότι έπρεπε να αφανιστούν όσοι τους προωθούσαν.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης

Το 1933, με την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος, άρχισε να αναπτύσσεται το πρόγραμμα για τη δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης για τον εγκλεισμό και τον αφανισμό όσων θεωρούνταν εχθροί του κράτους σύμφωνα με τον Χίτλερ. Οι κρατούμενοι ήταν κυρίως αντιφρονούντες, αλλοδαποί και εγκληματίες ή άτομα που βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο. Ονομάστηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί οι κρατούμενοι ήταν συγκεντρωμένοι σε μία τοποθεσία.

Η χαρακτηριστική είσοδος του στρατοπέδου του Άουσβιτς. Πηγή εικόνας: www.efsyn.gr

Κατά την εισβολή στην Πολωνία και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, δημιουργήθηκαν πολλά στρατόπεδα συγκέντρωσης και αυξήθηκε ο αριθμός των αιχμαλώτων. Σε αυτά τα στρατόπεδα οι κρατούμενοι ήταν εκτεθειμένοι στην πείνα, την εξάντληση και στα πειράματα των γιατρών. Η δημιουργία στρατοπέδων προέκυψε και από την εισβολή των Γερμανών στη Σοβιετική Ένωση. Από τα πιο σημαντικά στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι το Άουσβιτς στην Πολωνία.

Για να επιτευχθεί το σχέδιο της «Τελικής Λύσης», οι Ναζί δημιούργησαν κέντρα εξόντωσης μέσα στα στρατόπεδα για τις μαζικές δολοφονίες Εβραίων. Μέσα στα κέντρα εξόντωσης οι Ναζί δημιούργησαν θαλάμους αερίων, δηλαδή δωμάτια γεμάτα με δηλητηριώδη αέρια για τη δολοφονία των ατόμων που βρίσκονταν μέσα σε αυτά. Εκεί σκοτώνονταν 6.000 Εβραίοι καθημερινά. Το αποτέλεσμα των στρατοπέδων αυτών ήταν εκατομμύρια άτομα να φυλακιστούν, να κακοποιηθούν και να δολοφονηθούν από τα SS. Μόνο ένα μικρό ποσοστό κατάφερε να διαφύγει.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  • Paxton, R. O. (2004), Η Ανατομία του Φασισμού, εκδ: Κέδρος.
  • Σαν σήμερα: Iδρύεται το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας – Το πρόγραμμα των 25 σημείων, alfavita.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Τα θύματα της ναζιστικής εποχής: Η ναζιστική ρατσιστική ιδεολογία, encyclopedia.ushmm.org, διαθέσιμο εδώ.
  • Στρατόπεδα των Ναζί, encyclopedia.ushmm.org, διαθέσιμο εδώ.
  • Η Γέννηση του Φασισμού, historyguide.web.auth.gr, διαθέσιμο εδώ.
  • ΝΑΖΙΣΜΟΣ: Μια συνολική αποτίμηση του κτήνους. Απαρχαί, η επιβολή και οι συνέπειες: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: 1939-1945 [Α΄ ΜΕΡΟΣ], fractalart.gr, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Χριστίνα Σεφθελή, Υπεύθυνη Διόρθωσης
Χριστίνα Σεφθελή, Υπεύθυνη Διόρθωσης
Γεννήθηκε το 2000 και μεγάλωσε στην Πτολεμαΐδα. Απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ξεκίνησε μεταπτυχιακό στο ίδιο τμήμα με θέμα «Ιστορία και Τεκμηρίωση, Αρχαίος κόσμος, διεπιστημονικές προσεγγίσεις». Μιλά αγγλικά και λίγα γερμανικά. Στον ελεύθερο χρόνο της, βλέπει ταινίες και διαβάζει λογοτεχνία.