Της Στέλλας Πασίνη,
Οι σεναριογράφοι είναι οι συγγραφείς κειμένων. Οι σκηνοθέτες είναι οι εμπνευστές ρόλων. Οι ηθοποιοί είναι οι εκτελεστές αυτών. Το αποτέλεσμα της εκτέλεσής τους… η φαντασία. Η τελευταία καθοδηγεί και η σκηνή αλλάζει μορφή. Οι θεατές βρίσκονται να ταξιδεύουν ανάμεσα στους χρόνους. Παρόν, παρελθόν, μέλλον. Δεν έχει σημασία το πότε και το πόσο, όταν οι εντυπώσεις και οι στιγμές, που χαράζονται μπροστά τους, μετατρέπονται σ’ ένα δυνατό χειροκρότημα. Το έργο είχε επιτυχία!
Το ίδιο συνέβη 429 χρόνια νωρίτερα. Θα ανέβουμε σε μία μηχανή του χρόνου για να ταξιδέψουμε στο μακρινό 1595, στη Βερόνα. Εκεί θα συναντήσουμε τον σπουδαίο δραματουργό Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο οποίος θα μας παρουσιάσει για πρώτη φορά το διάσημο, πλέον, έργο του, Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Μία ιστορία αγάπης που καταλήγει σ’ ένα τραγικό και άδικο τέλος. Το έργο αυτό άφησε στους αιώνες μία μελαγχολία, που είναι αδύνατον να ξεχάσει κανείς. Ωστόσο, η επιτυχία του Σαίξπηρ δεν θα σταματήσει απλά σ’ ένα χειροκρότημα. Κατάφερε να αποτελέσει πηγή επιρροής και σε νεότερους συγγραφείς. Μία όμοια επιρροή έλαβε και ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Ζαν Ανούιγ, ο οποίος ολοκλήρωσε την καταγραφή των ιδεών του, το 1945. Το έργο του, που φέρει τον πανομοιότυπο τίτλο Ρωμαίος και Αννέτα, μεταφράστηκε από τον Αλέξη Σολομό και επιμελήθηκε σκηνοθετικά η Άννα Φόνσου. Ποια είναι, όμως, η πλοκή του θεατρικού έργου; Έχει κάποια σύνδεση με το πρωτότυπο έργο του Σαίξπηρ;
Ένα έργο, το οποίο έχει αφήσει την «πνοή» του ως τελευταίο σταθμό πάνω στο σανίδι, είναι δύσκολο να αντιγραφεί. Ο Ζαν Ανουίγ αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από ένας μεγάλος θεατρικός συγγραφέας. Είναι ο δραματουργός που κατάφερε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού του, το οποίο λανθασμένα νόμιζε ότι αποτελεί μία αντιγραφή ενός γνωστού έργου. Είναι ο συγγραφέας που άφησε τους θεατές του άναυδους μπροστά σε μία σύγχρονη για την εποχή της απόδειξη αγάπης. Μία παράσταση που πραγματεύεται τον έρωτα, το δράμα, τη ζήλια, τον ρομαντισμό, φιλοξενείται για δεύτερη χρονιά στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών υπό την εποπτεία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος έως τις 17 Νοεμβρίου.
Οι ηθοποιοί, με αλφαβητική σειρά: Έφη Δρόσου (μητέρα), Χρύσα Ζαφειριάδου (Αννέτα), Χριστίνα Κωνσταντινίδου (Τζούλια), Νίκος Νικολάου (Πατέρας), Γεράσιμος Σοφιανός (Φρέντερικ), Μανώλης Φουντούλης (Ταχυδρόμος), Νίκος Βατικιώτης (Λουκιανός), θα παρουσιάσουν μία ιστορία αγάπης γεμάτη εμπόδια. Δύο αδελφές ερωτευμένες με τον ίδιο άντρα. Ένας πατέρας αδιάφορος, ο οποίος νοιάζεται μόνο για τη διασκέδασή του. Ένας γιος πληγωμένος από τον Θεό Έρωτα, που πνίγει τον πόνο του στο ποτό, περιμένοντας κάθε μέρα τον ταχυδρόμο με μία κρυφή ελπίδα. Μία πεθερά που προέρχεται από ανώτερα κοινωνικά στρώματα και ο «Ρωμαίος» (ή όπως επιθυμεί ο Ζαν Ανούιγ να τον αποκαλεί, ο Φρέντερικ), ένας άντρας που παραδόθηκε στον Έρωτα και έγινε έρμαιο των παθών του.
Ο λόγος των ηθοποιών χαρακτηρίζεται ποιητικός, λυρικός, γεμάτος μεταφορές. Τα συναισθήματά τους, όμως, παρουσιάζονται έντονα. Λόγια γλυκόπικρα θα γεμίσουν τις καρδιές των θεατών με μία «ενοχλητική» νωχελική νοσταλγία. Και το παράδοξο της ιστορίας; Η θάλασσα! Αυτή που λυτρώνει τις ψυχές, ηρεμεί το μυαλό, εξαγνίζει τα πάθη. Και η βροχή! Ο ήχος της οποίας γαληνεύει τις σκέψεις, αναζωπυρώνει τη φαντασία, κρύβει τα δάκρυα και αγκαλιάζει τον πόνο. Οι ηθοποιοί παραδίδονται στα πάθη τους και εξουσιάζονται από τα συναισθήματά τους. Τα εμπόδια, όμως, ξεπερνούν τη φαντασία τους και καταλήγουν σε μία παλίρροια διαμάχης. Ποιος θα επιβιώσει από τα τεράστια κύματα που θα προσπαθήσουν να τους καταπλακώσουν; Ποιος θα πάρει το τρένο της επιστροφής; Η αυλαία κλίνει. Οι ηθοποιοί υποκλίνονται. Το κοινό χειροκροτεί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Ρωμαίος και Αννέτα»: Μία παράσταση για την ανυποχώρητη δύναμη του έρωτα και τις θυσίες που γίνονται για αυτόν, ertnews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ρωμαίος και Αννέτα, ntng.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ρωμαίος και Ιουλιέτα: Ο πιο μεγάλος έρωτας όλων των εποχών ήταν καταδικασμένος από τα αστέρια, monopoli.gr, διαθέσιμο εδώ
