Της Ευδοκίας Παπασταθοπούλου,
«Αρχές της Κρίσης, και με τις λίγες οικονομίες μου τόλμησα μια εκδρομή στην Πόλη»… Κάπως έτσι ξεκινά το πάθος του Χαρίλαου Τρουβά, συγγραφέα του βιβλίου Ο αττικός ναργιλές για τα ναργιλετζήδικα, όπως προτιμά να τα αποκαλεί.
Ο Χαρίλαος Τρουβάς γεννιέται στον Βλοχό Καρδίτσας και πριν από σχεδόν 30 χρόνια παίρνει την απόφαση να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Μια μέρα, σχολώντας από τη δουλειά, κάτι τον ωθεί να μπει σε ένα ναργιλετζήδικο με αραβική διακόσμηση, το οποίο πολύ γρήγορα γίνεται το στέκι του. Σήμερα, μία δεκαετία μετά, είναι ειδήμων —θα έλεγε κανείς— σε ό,τι αφορά τον ναργιλέ και τα μαγαζιά που τον σερβίρουν.
Όπως δηλώνει ο ίδιος, δεν είναι τόσο ο ναργιλές αυτός καθ’ αυτός που τον γοητεύει τόσο, αλλά η όλη ατμόσφαιρα που επικρατεί σε αυτά τα μαγαζιά. Και τα ναργιλετζήδικα δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους ανθρώπους τους. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο Χαρίλαος Τρουβάς μοιράζεται μαζί μας τα βιώματα των ιδιοκτητών, των εργαζομένων, των πελατών των ναργιλετζήδικων, άνθρωποι από κάθε γωνιά της Γης, ο καθένας με τη δική του μοναδική ιστορία.
Διαβάζοντας τον αττικό ναργιλέ, μέσα από άκρως ζωντανές περιγραφές, θα νιώσει κανείς σαν να τριγυρνάει μαζί με τον συγγραφέα στα στέκια του σε όλη την Αθήνα, θα αισθανθεί τη γλυκιά μυρωδιά του ναργιλέ, θα ακούσει σκοπούς ανατολίτικους. Θα γνωρίσει μια διαφορετική πλευρά της Αθήνας. Μια πλευρά που αρχικά φάνταζε περισσότερο “underground”, κάτι που έρχεται να διαψεύσει η εξάπλωση του ναργιλέ ακόμα και στις πιο χλιδάτες συνοικίες των Αθηνών, ακόμα και στις πιο κυριλέ καφετέριες και μπαρ.
Ο συγγραφέας του αττικού ναργιλέ μάς ταξιδεύει στον διαφορετικό αυτό κόσμο της πρωτεύουσας, καταγράφοντας ναργιλετζήδικα που έκλεισαν, ναργιλετζήδικα που αντέχουν στο χρόνο, ναργιλετζήδικα που μένουν ίδια, ναργιλετζήδικα που ανακαινίζονται. Μέσα από αυτό το ταξίδι, θα καταλάβουμε πως ο ναργιλές έχει διαχρονική παρουσία στην Αττική.
Η επιρροή του, εδώ κι έναν αιώνα, στο ελληνικό τραγούδι είναι αδιαμφισβήτητη. Στο κεφάλαιο «Ένα Ντουμάνι Τραγούδια» είναι συγκεντρωμένη μια άκρως ενημερωμένη ανθολογία, με στίχους αφιερωμένους στο ναργιλέ, από στίχους σε παραδοσιακά τραγούδια μέχρι τραπ κομμάτια του σήμερα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, η καταγραφή στίχων που άλλαξαν περιεχόμενο την περίοδο της Δικτατορίας, εξαιτίας της έντονης λογοκρισίας που χαρακτηρίζει την εποχή.
Τέλος, από το κεφάλαιο «Λίγες Τζούρες από τη Βιβλιοθήκη», παίρνουμε ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος, «λίγες τζούρες», από λογοτεχνικά έργα της ελληνικής γραμματείας, από την εποχή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη έως και τον 21ο αιώνα. Μπαίνουμε στη νοοτροπία των παλαιών τεκέδων κυρίως των συνοικιών του Πειραιά, βλέπουμε πως συνδέεται ο ναργιλές με τη χασισοποσία, διαβάζουμε για την «ιεροτελεστία» του ναργιλέ και την ιστορία του.
Ο αττικός ναργιλές κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα από τις Εκδόσεις Μετρονόμος κι αποτελεί εξαιρετική επιλογή για όσους χρειάζονται ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα, είτε πρόκειται για λάτρεις του ναργιλέ είτε όχι. Πρόκειται για ένα βιβλίο που σε συνεπαίρνει, με απλή λαϊκή γλώσσα, δημιουργώντας σου τη θέληση να μάθεις περισσότερα για τον κόσμο του ναργιλέ και τα ναργιλετζήδικα, μια ανάγκη που μέχρι τότε ίσως δε γνώριζες πως είχες.
