Της Στέλλας Πασίνη,
Σύμφωνα με τα λόγια του Κάρολου Κουν, του ιδρυτή του Θεάτρου Τέχνης: «Ένα θεατρικό έργο πρέπει να σου δίνει να σκεφτείς κάτι», δηλώνοντας ότι το θέατρο είναι μία βιωματική μορφή εκπαίδευσης. Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, είναι δύσκολο να μην αναλογιστεί κανείς τα διδακτικά μηνύματα που μπορεί να παρουσιάσει μπροστά στα μάτια των θεατών μία θεατρική παράσταση. Σ’ ένα έργο, όπου οι ηθοποιοί περπατάνε πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας, ο κάθε θεατής παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι να πέσει η αυλαία. Αυτό θεωρείται ένα πετυχημένο έργο. Ιδιαίτερα, όταν μία ιστορία του δημιουργεί νέες εικόνες μπλεγμένες με βιωματικές αναμνήσεις.
Μία μπερδεμένη πραγματικότητα, λοιπόν, ήταν και η θεατρική παράσταση με τίτλο Πήρε τη ζωή της στα χέρια της υπό την σκηνοθεσία της Φρόσως Λύτρα. Για δεύτερη χρονιά το ομότιτλο βιβλίο του Βασίλη Κατσικονούρη, το οποίο γράφτηκε το 2006-2007, πήρε σάρκα και οστά, λαμβάνοντας χώρα στο Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του Κεντρικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, μέχρι τις 3 Νοεμβρίου. Οι ηθοποιοί που συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά είναι η Άννα Ευθυμίου (Βέρα), η Φαίη Κοκκινοπούλου (Φωτεινή), ο Δημήτρης Σιακάρας (Αντρέας) και ο Νίκος Τσολερίδης (Κάρολος). Σε βουβό ρόλο και χορεύτρια επί σκηνής παρουσιάζεται η Αναστασία Κελέση.
Το θέατρο ξεκινάει με την πρωταγωνίστρια, τη Φωτεινή, να παλεύει μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας. Μίας φαντασίας που ξεκίνησε από ένα δραματικό γεγονός, το οποίο υπέστη σε νεαρή ηλικία. Δίπλα της υπάρχει πάντα ένα μυστήριο πλάσμα, ο ίδιος της ο εαυτός, τον οποίο βλέπει μόνο εκείνη. Η Φωτεινή συζητάει με τον ψυχοθεραπευτή της, τον Κάρολο, ο οποίος την παρακολουθεί και προσπαθεί να ερμηνεύσει τις αλλόκοτες εικόνες, που βλέπει η κοπέλα. Ωστόσο, η ίδια αρχίζει να τρέφει αισθήματα για τον γιατρό της, αποκαλύπτοντας το μυστικό της στην ξαδέλφη της, την Βέρα, μία διαφημίστρια, που επιθυμεί να ταξιδέψει πάλι στο ποτάμι αναπολώντας μοναδικές στιγμές που έχουν χαθεί στη ρουτίνα της ζωής της. Ο άντρας της Βέρας είναι θεατρικός συγγραφέας, ο Αντρέας, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για τη δουλειά του και την καριέρα του, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του.
Στην πλοκή της υπόθεσης, η Φωτεινή φαίνεται άβουλη και ντροπαλή, ενώ βρίσκεται στο επίκεντρο των γεγονότων. Δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα στη ζωή της παρά μόνο τη φαντασία της, γιατί αυτή είναι το καταφύγιό της. Η ζωή της ξαφνικά γίνεται ένα θεατρικό έργο χωρίς τη συγκατάθεσή της. Οι σκέψεις και τα συναισθήματά της γίνονται το απόκτημα κάποιου άλλου και εκείνη σαν θεατής παρακολουθεί αδύναμη να επέμβει. Θρίαμβος! Θα αποκαλέσει το έργο του ο Αντρέας, όταν καταλάβει ότι το κοινό του λάτρεψε την πλοκή μίας ιστορίας που δεν του ανήκε. Η Φωτεινή απογοητευμένη θα προσπαθήσει να δώσει ένα τέλος σ’ αυτήν την τραγωδία. Το τέλος, όμως, δεν είναι αυτό που θα φανταζόταν κανείς. Πήρε τη ζωή της στα χέρια της. Κυριολεκτικά ή μεταφορικά; Ποια θα είναι η αντίδραση των υπόλοιπων ηθοποιών;
Ένα θεατρικό έργο γεμάτο συμβολισμούς που εναλλάσσονται με ένα μαγικό τρόπο, αφήνοντας τους θεατές να αναζητούν την αλήθεια πίσω από τις ψευδαισθήσεις. Ενώ, καθίσταται αδύνατο με τη λήξη της παράστασης να μείνουν ασυγκίνητοι μπροστά σε μία τρελή… τρελή… τραγωδία! Οι ηθοποιοί θα καταχειροκροτηθούν από τους θεατές. Οι τελευταίοι, μάλιστα, θα είναι αυτοί που θα αποχωρήσουν με ανάμεικτα συναισθήματα να τους κυριεύουν, σκεπτόμενοι τις έντονες ερμηνείες των ηθοποιών. Το τέλος αφήνει μία διχογνωμία που αξίζει να αναζητήσει κανείς, γιατί όπως στα παραμύθια και τις ιστορίες, έτσι και στη ζωή δεν υπάρχει μόνο μία οπτική γωνία για να ανακαλύψει κανείς την αλήθεια.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Πήρε τη ζωή της στα χέρια της, ntng.gr, διαθέσιμο εδώ
- Πήρε τη ζωή της στα χέρια της, του Βασίλη Κατσικονούρη στο Φουαγιέ του Θεάτρου της ΕΜΣ, culturenow.gr, διαθέσιμο εδώ
