Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Την ώρα που γράφονται τ’ ακόλουθα, δεν έχει ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων του Α΄ γύρου των εκλογών ανάδειξης Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Παρόλα αυτά, τ’ αποτελέσματα που αφορούν τη σειρά κατάταξης των υποψηφίων έχουν οριστικοποιηθεί: Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο μεγάλος νικητής της πρώτης Κυριακής και εισέρχεται στην τελική αναμέτρηση με τον τίτλο του μεγάλου φαβορί.
Ο νυν Πρόεδρος του Κινήματος, επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, που του έδιναν μια καθαρή πρωτιά στην πρώτη φάση της αναμέτρησης. Το γεγονός δε ότι η επίδοσή του κυμαίνεται πέριξ του 30% των ψήφων αποδεικνύει ότι η συμμετοχή ρεκόρ των περίπου 301.000 μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ, δεν του προξένησε καθοριστική ζημία, αν και θεωρητικά μια «μεγάλη» κάλπη μπορεί να «σπάσει» τους σκληρούς μηχανισμούς. Αυτό άλλωστε προσδοκούσαν και οι ανθυποψήφιοί του, δεδομένου ότι Ανδρουλάκης διαθέτει τον πλέον αποτελεσματικό μηχανισμό εντός των κομματικών τυχών ενώ αντιθέτως φαινόταν πως υστερεί στη δυνατότητα προσέλκυσης ψήφων τόσο εξ δεξιών όσο κι εξ αριστερών. Τη στιγμή αυτή, δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα αναφορικά με τα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά των νέων, σε σχέση με το 2021, ψηφοφόρων. Εκ του αποτελέσματος, πάντως, αποδεικνύεται ότι ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, άντεξε την πίεση που ασκήθηκε στο σύστημά του τόσο από τις νέες ροές ψηφοφόρων όσο και από τη φθορά που είχε υποστεί με τις αποχωρήσεις παλαιών υποστηρικτών του και την τριετή προεδρική του θητεία. Το δε όριο του 30% είχε τεθεί από τους επιτελής του αλλά και από τους δημοσκόπους ως ένα αξιόπιστο «μαξιλάρι» ασφαλείας που του παρέχει τη δυνατότητα να εκκινεί στην κούρσα του Β΄ γύρου με σημαντικό περιθώριο ζημιών από τυχόν πολιτικές-οργανωτικές «καραμπόλες» μεταξύ των υποψηφίων που έμειναν εκτός δεύτερης Κυριακής και των δύο διεκδικητών της αρχηγίας.
Στον αντίποδα, ο Χάρης Δούκας, κατόρθωσε με τεράστια δυσκολία να βρεθεί στον Β΄ γύρο. Επικράτησε στο ντέρμπι με τον Παύλο Γερουλάνο, με οριακή διαφορά λίγων εκατοντάδων ψήφων και λιγότερο από 0,3%. Καθοριστική, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η επίδοσή του στην επαρχεία όπου η συμμαχία του με στελέχη που διατηρούν αξιοσημείωτο μηχανισμό πανελλαδικής δικτύωσης, όπως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, του εξασφάλισαν μια πολύπλευρη στήριξη, την όποια στερείτο ο Γερουλάνος. Αξιοσημείωτο, βέβαια, το χαμηλό ποσοστό και η ανάλογη θέση στην κατάταξη των υποψηφίων του Δημάρχου Αθηναίων, στην Αττική και ειδικότερα στην Α΄ Αθηνών όπου αποτελεί την έδρα του αλλά και την εκλογική περιφέρεια του Γερουλάνου. Ο Δούκας εκεί κατετάγη τέταρτος με ποσοστό κάτω του 18%, κάτι που δείχνει πολλά για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η υποψηφιότητά του από τους πολίτες του δήμου που, εδώ κι ένα χρόνο, διοικεί. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για στελέχη πρώτης γραμμής που στήριξαν την υποψηφιότητά του (Χριστοδουλάκης κ.α.) και ηττήθηκαν συλλογικά. Το κλείσιμο του ματιού στον ΣΥΡΙΖΑ, και τις παραφυάδες του, μάλλον στοίχισε στον Δούκα μιας και πάρα πολλοί ψηφοφόροι που ήθελαν ν’ αποδοκιμάσουν τον Ανδρουλάκη προτίμησαν τον μετριοπαθή και κομματικά πατριωτικό Παύλο Γερουλάνο.
Ο πρώην Υπουργός Πολιτισμού, άγγιξε την έκπληξη, φτάνοντας πάρα πολύ κοντά στην πρόκρισή του στον Β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών, όπου θεωρείτο πως είχε τις περισσότερες πιθανότητες από τους υπόλοιπους υποψηφίους για να κερδίσει τον Ανδρουλάκη. Η προεκλογική του εκστρατεία ήταν η πλέον πολιτική και ταυτοχρόνως η πλέον επαγγελματική. Φαίνεται πως υστέρησε οργανωτικά στην επαρχεία σε βαθμό που του στοίχησε τη δεύτερη θέση. Πλήγμα αποτέλεσε ίσως και η παρουσία της Άννα Διαμαντοπούλου, που πήρε κομμάτι της πίτας του αστικού κοινού του ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, έχει κατοχυρώσει σημαίνοντα ρόλο στο ΠΑΣΟΚ κάτι που εκτείνεται και πέραν της Β΄ Κυριακής. Ανεξαρτήτως του αν θα προβεί σ’ επίσημη δήλωση στήριξης, η αναφορά του σχετικά με τη βουλευτική ιδιότητα την οποία οφείλει να έχει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, φωτογραφίζει τον Ανδρουλάκη έναντι του εξωκοινοβουλευτικού Δούκα.
Η Άννα Διαμαντοπούλου, δεν κατάφερε τελικά να μετατρέψει τη μάχη της δεύτερης θέσης σε ντέρμπι για τρεις. Είναι πάντως αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι κατόπιν πολύχρονης αποχής από το ΠΑΣΟΚ και σχετικά καθυστερημένης εισόδου στην κούρσα της ηγεσίας, μιας και πριν την επίσημη ανακοίνωση ήταν λίγο-πολύ γνωστό ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι θα μετείχαν στον αγώνα, πέτυχε μια πολύ υψηλή επίδοση που μπορεί να την ξαναβάλει στον πασοκικό χάρτη. Προφανώς, της στοίχησε η μακρά περίοδος απουσίας από τα κομματικά τεκταινόμενα. Ως προς τη συμπεριφορά της στον Β΄ γύρο καίτοι δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της, ιδεολογικοπολιτικά φαντάζει πολύ εγγύτερα στον Νίκο Ανδρουλάκη σε σχέση με τον Χάρη Δούκα.
Ο Μιχάλης Κατρίνης, κατέγραψε μια αξιοπρεπή επίδοση, κερδίζοντας το προνόμιο να θεωρείται εκφραστής ενός μικρού πλην προσωπικού ποσοστού εντός του ΠΑΣΟΚ. Αίνιγμα αποτελεί η στάση του στον Β΄ γύρο. Αφενός, υποστήριξε πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλον υποψήφιο τη άποψη περί συνεργασία με τις δυνάμεις εξ αριστερών του ΠΑΣΟΚ, θέση που τον φέρνει πιο κοντά στον Δούκα. Αφετέρου, ρητά, μίλησε για την αναγκαιότητα ο επόμενος Πρόεδρος να είναι εκλεγμένος στο Κοινοβούλιο, κάτι που εκ των πραγμάτων, καθιστά μονόδρομο τη στήριξη στον Ανδρουλάκη.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου, κατετάγη τελευταία, με ένα ποσοστό που, τούτη την ώρα, είναι χαμηλότερο του 3%. Η επιλογή της να μπει στην κονίστρα των προεδρικών εκλογών δεν δικαιώνεται. Όχι μόνο διότι δεν κατόρθωσε να διακριθεί, μιας και ήταν βέβαιον ότι δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδο στον επόμενο γύρο αλλά και γιατί δεν κατάφερε μια εκλογική επίδοση που θα την επέτρεπε να παρουσιαστεί ως ένα διακριτός, έστω και όχι μεγάλος, πόλος εντός του ΠΑΣΟΚ. Η μονόπλευρη, διαρκής και σφοδρότατη επίθεση στον Ανδρουλάκη, άγγιξε, επικοινωνιακά τουλάχιστον, τα όρια της εμμονής, χωρίς να εισφέρει κάτι νέο στον πολιτικό διάλογο. Κάποιος όμως που απεχθανόταν τον Ανδρουλάκη είχε, στη διάθεσή του, πολύ πιο αποτελεσματικές επιλογές εναντίον του. Το μένος για του Ανδρουλάκη, προφανώς αποκλείει οποιαδήποτε κουβέντα στήριξης την ερχόμενη Κυριακή (δημοσίως τουλάχιστον). Από την άλλη, καθαρά πολιτικά, τη χωρίζει τεράστια απόσταση από τη λογική Δούκα.
Στις 13 Οκτωβρίου θα ξέρουμε πιο θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στις ημέρες που μας χωρίζουν με την επόμενη Κυριακή, οι δύο μονομάχοι θα κληθούν ν’ αναπτύξουν στο έπακρον τα δυνατά τους σημεία και να μην επιτρέψουν στ’ αδύνατα να κάνουν αποφασιστική ζημιά. Οι συμμαχίες σ’ επίπεδο κρυφής και βάσης προφανώς θα βρεθούν σε προτεραιότητα. Ζήτημα γεννάται φυσικά με τη δυνατότητα των αποκλεισμένων υποψηφίων να κατευθύνουν μαζικά τους ψηφοφόρους τους προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Πάντως, η επίδοση του Α΄ γύρου σε συνδυασμό με τις θεωρητικά περισσότερες και μεγαλύτερες δεξαμενές ψήφων που έχει ο Ανδρουλάκης, εκ του κλειστούν πλέον μητρώου εκλογέων, τον καθιστούν το μεγάλο φαβορί για τη νίκη. Μένει να επιβεβαιωθεί στην πράξη….
