Της Στέλλας Πετρακάκη,
Πολλά ζητήματα ταλανίζουν την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, σίγουρα και πριν την έξαρση της πανδημίας του Covid-19, καθώς ανακαλώντας στην μνήμη μας τους πολέμους, το μεταναστευτικό ζήτημα, την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, τον πληθωρισμό, την ανέχεια και την ανεργία που έχουν «χτυπήσει κόκκινο», όλα αυτά τα γεγονότα και πολλά ακόμα παρεμφερή ζητήματα έχουν χαράξει το μέλλον και την πολιτική γραμμή της Ευρώπης και της ΕΕ την τελευταία δεκαετία σχεδόν. Με γνώμονα πως ακόμα ο πόλεμος διατηρείται στην Ανατολική Ευρώπη, ένα φλέγον ζήτημα, που η αλήθεια είναι δεν σταματά ποτέ να κατέχει τις πρώτες θέσεις στην ατζέντα διευθέτησης, είναι όπως αναφέρθηκε πιο πάνω το μεταναστευτικό ζήτημα. Με την Γαλλία και την Γερμανία να έχουν αυστηροποιήσει τους ελέγχους τους στα σύνορά τους, έρχεται η Ουγγαρία να θέσει τελεσίδικους όρους με τρόπο όχι και τόσο δημοκρατικό θα ισχυριζόταν κανείς.
Για άλλη μια φορά το πρόσωπο του ενδιαφέροντος, που στην κυριολεξία αντιπροσωπεύει την Ουγγαρία και την φιλοσοφία της χώρας, αποτελεί ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Viktor Orbán. Νίπτει τας χείρας του ο επί σειρά ετών Πρωθυπουργός και απειλεί την ΕΕ ότι οι Βρυξέλλες πρέπει να προετοιμαστούν κατάλληλα, καθώς ο ίδιος έχει βάλει στόχο μαζί με την κυβέρνησή του να στέλνουν τους μετανάστες που εισέρχονται στην Ουγγαρία, στην κεντρική πλατεία των Βρυξελλών, την Grande Place.
Με αφορμή την παραπάνω δήλωση, στέκεται στο γεγονός πως πιστεύει ότι η απόφαση του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, όπου το 2020 έκρινε πως η συμμόρφωση της Ουγγαρίας σχετικά με την διαχείριση των μεταναστών δεν πληρούσε τα δεδομένα που συνίστανται, οπότε και επιβλήθηκε πρόστιμο στην χώρα ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ. Η παραβίαση των κανόνων του ασύλου που υπέδειξε μετά περισσής άνεσης η Βουδαπέστη φέρνει στο φως την παράνομη κράτηση ανθρώπων που αποτελούσαν αιτούντες άσυλο, όπου η απέλασή τους πραγματοποιήθηκε πριν προφτάσουν να ασκήσουν έφεση για την απόρριψη των αιτήσεων που υπέβαλαν για το άσυλο στην χώρα.
Δημιουργώντας ένα έδαφος συνεχών απειλών προς τις Βρυξέλλες, γεγονός επιεικώς απαράδεκτο να συμβαίνει από ένα κράτος-μέλος της ΕΕ σε ένα άλλο, ο Viktor Orban τόνισε πως σε περίπτωση που εισέλθουν μετανάστες στην Ουγγαρία, τότε η κυβέρνηση θα δώσει ανεξαιρέτως ένα εισιτήριο μονής διαδρομής για τις Βρυξέλλες, με σκοπό να πραγματοποιήσει την απειλή που τόσο καιρό καγχάζει. Βέβαια, όλες αυτές οι κινήσεις και οι δηλώσεις από τα τέλη Αυγούστου αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί κάτι μεμπτό πρακτικά, εκτός των κούφιων απειλών της Βουδαπέστης. Με την σειρά του ο Δήμαρχος των Βρυξελλών, Filip Kloz, καθώς φυσικά και Βέλγοι Αξιωματούχοι, επέκριναν σθεναρά τις προτάσεις της Βουδαπέστης, τις χαρακτήρισαν μάλιστα προκλητικές γιατί αντιβαίνουν στις αξίες και τους θεσμούς της ΕΕ, που τόσα χρόνια τα κράτη-μέλη τηρούν ευλαβικά χωρίς πίεση.
Με τον Viktor Orban να επιμένει πως η απόφαση του ΔΕΕ αδίκησε την χώρα, την στιγμή που κάθε χώρα της Ευρώπης ενισχύει με τον εκάστοτε δικό της τρόπο τους συνοριακούς ελέγχους της, δηλώνει δίχως φόβο ότι επιθυμεί να μπει ένα τέλος στα «ελεύθερα ταξίδια», που μόνο ελεύθερα δηλαδή δεν είναι, καθώς ούτε παράνομα εισέρχονται κάτω από τόσο μελετημένους και σε βάθος ελέγχους, ούτε απειλούν τις ευρωπαϊκές χώρες με κάποιον πιθανό πόλεμο. Αναφερόμενος στην απόφαση της Γερμανίας να προχωρήσει σε εισαγωγή προσωρινών ελέγχων στα σύνορά της, και από την πλευρά του ο Γάλλος Πρωθυπουργός να προχωρήσει σε πιο αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα της Γαλλίας, ο Orban θεωρεί πως η ΕΕ τον υποβαθμίζει και θέλει να μεταβάλει τις προτεραιότητες της χώρας στα εσωτερικά ζητήματά της.
Διαβάζοντας την φράση του Ούγγρου Πρωθυπουργού να δηλώνει πως «ένα πράγμα έπρεπε να κάνει η Ευρώπη: να ακολουθήσει το ουγγρικό παράδειγμα και να μην αφήσει τους μετανάστες να μπουν στην χώρα», γεννώνται ορισμένα ερωτήματα. Οι μετανάστες από πότε σταμάτησαν να αποτελούν ανθρώπινα όντα και λαμβάνουν συμπεριφορές που ούτε τα πιο άχρηστα αντικείμενα θα λάμβαναν από άνθρωπο; Πότε άρχισαν να αποτελούν την υπόσταση ενός ξεχασμένου ρούχου στην ντουλάπα που το έχει φάει ο σκόρος και το αφήνουμε σε κάποιο παγκάκι και δεν μας ενδιαφέρει ύστερα η τύχη του; Το 2024, και προσεχώς το 2025, θα έπρεπε να αποτελούν έτη λήξης πολλών πολέμων και πολλών ζητημάτων που χρόνια τώρα βασανίζουν την Ευρώπη, ωστόσο πάντα θα υπάρχει αυτός ο ένας αντιρρησίας, ή και πολλοί ακόμα εάν λάβουμε υπόψη ένα τεράστιο κύμα ευρωσκεπτικισμού που αναπήδησε μετά τον Covid-19, που θα πηγαίνει τα πράγματα πολύ πίσω.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Απειλές από Όρμπαν: «Θα στείλoυμε μετανάστες στην κεντρική πλατεία των Βρυξελλών», CNN Greece, διαθέσιμο εδώ
