Του Άγγελου Μπαλαρά,
Ο αθλητισμός ενώνει, προσφέρει υγεία, ψυχαγωγεί και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας εκατομμυρίων ανθρώπων. Είτε μέσω της απευθείας άθλησης, είτε μέσω της απλής παρακολούθησης. Ο αθλητισμός είναι και πολλά άλλα πράγματα, γι’ αυτό και αποτελεί διαχρονική αξία και συνάμα μπορεί και προσαρμόζεται ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε εποχής. Εξού και, πλέον, τα πράγματα δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αφού ο κόσμος παρουσιάζει ενδιαφέρον στο να ασχοληθεί και με άλλα αθλήματα, λιγότερο κοινότυπα. Και δεν αναφέρομαι ούτε καν στο τένις, στο βόλεϊ και στο πόλο, αθλήματα που και αυτά τα τελευταία χρόνια σημειώνουν μεγάλη άνοδο στη δημοτικότητά τους. Αξίζει, πράγματι, να αναφερθούν ορισμένα από αυτά τα «εναλλακτικά» αθλήματα, τα οποία τείνουν να γίνουν «της μόδας» στην εποχή μας, ανεβαίνοντας ολοένα και περισσότερο στη προτίμηση του φίλαθλου κοινού, στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Στην Ελλάδα το πρώτο τέτοιο σπορ που μου έρχεται στο μυαλό είναι το πάντελ (padel), το οποίο έχει καταγράψει σημαντική άνοδο τα τελευταία χρόνια. Καθ’ υπερβολή, όπου και αν σταθείς θα βρεις ένα μικρό court με γυάλινη περίφραξη, είτε σε κάποιο club αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό είτε ακόμα και σχεδόν σε κάθε tennis club, τα οποία προσπαθούν να εντάξουν και γήπεδα πάντελ στις εγκαταστάσεις τους. Ένας από τους λόγους της πρόσφατης δημοφιλίας του, είναι ότι το άθλημα αυτό εφάπτεται του τένις σε κινησιολογία και επομένως είναι οικείο για το κοινό. Μπορεί να είναι κλειστού και εξωτερικού χώρου και οι περιορισμένες διαστάσεις του γηπέδου ενδείκνυνται και για παίκτες μέτριας φυσικής κατάστασης. Παράλληλα, βέβαια, απαιτεί καλή αντίληψη του χώρου, καθώς και γρήγορα αντανακλαστικά. Στα πολύ θετικά του «προσόντα» η δυνατότητά που προσφέρει για αγώνες «2 εναντίον 2» το καθιστούν μια ιδανική επιλογή άθλησης με φίλους. Πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και Μεξικανικής προέλευσης («πάδελ»), το άθλημα αυτό δεν έχει –ακόμα– τεράστια απήχηση σε παγκόσμιο επίπεδο, εντούτοις είναι ξεκάθαρο ότι οδεύει προς τα εκεί.
Σε αυτό το σημείο, αν και διαφωνώ με την ορολογία, θα πρέπει να συμπεριλάβω και την κατηγορία των esports στα πιο δημοφιλή αθλήματα της εποχής μας. Η διαφωνία μου έγκειται στο ότι αυτά δεν αποτελούν «αθλήματα» με τη συμβατική έννοια του όρου, καθότι δεν περιλαμβάνουν σχεδόν καθόλου σωματική επαφή. Ωστόσο, το point των υπέρμαχων αυτού του ορισμού είναι ότι ναι μεν δεν υπάρχει επαφή, αλλά η σωματική καταπόνηση των παικτών είναι υψηλή ιδίως στα χέρια και τα δάχτυλα και ενίοτε και στα πόδια. Επίσης, η πολύωρη καθημερινή παρακολούθηση εικονικών παιχνιδιών δια μέσω οθονών είναι κάτι πολύ επιβλαβές για τα μάτια. Επιπλέον, και η ανάγκη των παικτών για προπόνηση είναι αδιαπραγμάτευτη, στοιχείο που μπορεί να τους εξισώσει με τους «συμβατικούς» αθλητές. Αυτό που δεν μπορώ επ’ ουδενί να παραβλέψω είναι ότι μιλάμε για έναν τομέα που αποτελεί πόλο έλξης εκατομμυρίων χρηστών-παικτών, αλλά και ακόμα περισσότερων πιστών θεατών που παράγει πολλά έσοδα στα αμέτρητα παγκοσμίου εμβέλειας event που διοργανώνονται ανά την υφήλιο. Άρα, λοιπόν, η τεχνολογική ανάπτυξη, αλλά και η ροπή των νέων προς τον «ψηφιακό κόσμο» έχουν δίκαια οδηγήσει τα esports στο να συγκαταλέγονται μεταξύ των δημοφιλέστερων «αθλημάτων» παγκοσμίως, έστω και ως μια εναλλακτική μορφή άθλησης… Ακόμα και στην Ελλάδα τέτοιου τύπου διοργανώσεις κάνουν πάταγο!
Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί και η σημασία που δίνει η Ολυμπιακή Επιτροπή στο να αφουγκράζεται τη δημοτικότητα των αθλημάτων και να ανανεώνει το πρόγραμμα των Ολυμπιακών σπορ. Για αυτό και η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα των Αγώνων είθισται να προτείνει αθλήματα για να ενταχθούν στο αθλητικό καλεντάρι. Έτσι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Los Angeles, θα εξεταστεί η είσοδος του κρίκετ (cricket), του ποδοσφαίρου με σημαία (flag football), του λακρός (lacrosse), του σκουός (squash) και του μπέιζμπολ-σόφτμπολ (baseball–softball). Το ποδόσφαιρο με σημαία και το σκουός, εφόσον εγκριθούν, θα κάνουν ντεμπούτο σε Ολυμπιάδα, σε μια συνθήκη που αυτομάτως παρουσιάζει ενδιαφέρον. Όπως γίνεται αντιληπτό, σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει ο τόπος διεξαγωγής των αγώνων, αφού αφενός στις ΗΠΑ αυτά τα αθλήματα ανθίζουν και αφετέρου οι Αμερικάνοι πάντοτε αρέσκονται στο να βρίσκουν τρόπους να προκαλούνε αίσθηση. Φυσικά, όμως, η προσθήκη τους είναι και ουσιαστική μιάς και πρόκειται για αθλήματα που παίζονται σε τουλάχιστον 75 χώρες και 4 ηπείρους (άντρες) και 40 χώρες σε 3 ηπείρους (γυναίκες) και άρα δίκαια μπαίνουν στη κουβέντα, καλύπτοντας το αντίστοιχο κριτήριο της Επιτροπής. Προσωπικά, βρίσκω αρκετά ευεργετική την περαιτέρω διάδοση διαφορετικών αθλημάτων –πέραν των συνηθισμένων–, τόσο από άποψη ποικιλίας στο τελικό «προϊόν» που παρουσιάζεται όσο και από την άποψη της μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας και των ευκαιριών σε αθλητές. Άλλωστε, το «ευ αγωνίζεσθαι» επιβάλλεται να διαδίδεται και να καλλιεργείται με πολλούς και δημιουργικούς τρόπους, σε όλες τις ηλικίες και από όποιο «βήμα» προσφέρεται!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ολυμπιακοί Αγώνες 2028: 5 νέα αθλήματα υποψήφια για ένταξη στο ολυμπιακό πρόγραμμα, tanea.gr, διαθέσιμο εδώ
- Is Padel an Olympic Sport?, padelathletes.com, διαθέσιμο εδώ
