Της Μαρίας Μπαλαούρα,
28 Σεπτεμβρίου 1934 στο Παρίσι, ένα αστέρι γεννιέται! Ένα αστέρι του μεταπολεμικού κινηματογράφου, ένα sex symbol της εποχής με μια περιπετειώδης ζωή, γεμάτη πάθος, έρωτα και κάμερες…!
Τα πρώτα χρόνια
Η γνωστή σε όλους Μπριζίτ Μπαρντό, κόρη του μηχανικού Λουί Μπαρντό και της καλλιτέχνιδας Μαρί Μισέλ, παρακείμενη από τη μητέρα της, είχε από νωρίς ενταχθεί στον καλλιτεχνικό χώρο της μουσικής. Η εντυπωσιακή ομορφιά της και ο απίστευτος αισθησιασμός που απέπνεε, σύντομα την έκαναν να ξεχωρίσει και να ξεκινήσει μια καριέρα στο μόντελινγκ στη νεαρή ηλικία των 15 ετών. Εκεί, γνώρισε και τον πρώτο της έρωτα. Ο γοητευτικός Ροζέ Βαντίμ, θαμπωμένος από την ομορφιά της Μπριζίτ, την ερωτεύτηκε και οι δυο τους άρχισαν να έχουν μια σχέση, η οποία, όμως, έβρισκε απέναντi τους γονείς της νεαρής κοπέλας. Πάνω στην απελπισία της, προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αναγκάζοντας τους γονείς της τελικά να συμφωνήσουν, με τον όρο να παντρευτούν μόνο όταν η Μπριζίτ κλείσει τα 18 έτη. Τότε έκανε και την πρώτη της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη, με έναν μικρό ρόλο στην κωμωδία «Τρελός για αγάπη» του Ζαν Μπογιέ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η καριέρα της εκτοξεύτηκε όταν ο σύζυγος της τής έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη δραματική ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα».
Η καριέρα της
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της πρωταγωνίστησε σε πολλές δημοφιλείς ταινίες, καθιστώντας τον εαυτό της ψηλά στη λίστα, τόσο με τις ομορφότερες γυναίκες, όσο και με τις πιο σπουδαίες γυναίκες του κινηματογράφου. Συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες, μεταξύ αυτών οι Λουί Μαλ, Ζαν Λικ Γκοντάρ και Ζορζ Κλουζό. Επιπλέον, ηχογράφησε πολλά γνωστά και διαχρονικά τραγούδια, όπως το Bubble Gum, το Contact, το La Madrague, το Le Soleil De Ma Vie, αλλά και το πασίγνωστο Tu veux, tu veux pas.
Το «αντίο» στον κινηματογράφο και η νέα αρχή
Τη δεκαετία του ’70, η πολυαγαπημένη σταρ είχε πλέον ολοκληρώσει τον κύκλο της στην υποκριτική και το 1973 αποσύρθηκε, αφιερώνοντας όλο της το είναι στην προστασία των δικαιωμάτων των ζώων. Το μικρό αβοήθητο γατάκι που βρέθηκε στα σκαλιά της κατοικίας της όταν ήταν μικρή κατά τη διάρκεια του πολέμου ζητώντας αγάπη, προστασία και φροντίδα, τη στιγμάτισε και κάπως έτσι ξεκίνησε η έντονη συναισθηματική της επαφή με τα ζώα! Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα κατά τις οποίες έχει πάει κόντρα σε ηγέτες μεγάλων κρατών για την αδιαφορία που επιδεικνύουν ως προς την προστασία των αδέσποτων ζώων. Φυσικά, από την κριτική της δεν ξέφυγε ούτε η Ελλάδα, με αποτέλεσμα το 1997 να επισκέπτεται την Αθήνα.
Η προσωπική της ζωή
Η σχέση της με τον Ροζέ τελικά δεν ευδοκίμησε, με τους ίδιους να χωρίζουν το 1957. Δύο χρόνια μετά, παντρεύεται τον Ζακ Σαριέ, με τον οποίο απέκτησε το 1960 τον μονάκριβο γιο της, Νικολά – Ζακ Σαριέ. Και ο δεύτερος γάμος κατέληξε σε διαζύγιο, ενώ στο μεταξύ, η πανέμορφη ηθοποιός άρχισε να λαμβάνει αρνητικά σχόλια για την επιλογή της να δώσει την επιμέλεια του γιου της στον Ζακ. Το sex symbol της μεταπολεμικής Γαλλίας, η απελευθερωμένη γυναίκα — όνειρο κάθε άντρα δεν μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη του παιδιού, όπως και η ίδια είχε δηλώσει, με αποτέλεσμα να το «εγκαταλείπει» για τα δεδομένα της εποχής. Το 1983 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Έχοντας τρομερή απέχθεια στα φάρμακα, αρνήθηκε τη θεραπεία πιστεύοντας πως αυτό ήταν και το τέλος της. Ευτυχώς, η φίλη της Μαρίνα Βλαντί της άλλαξε γνώμη, σώζοντας τη ζωή της.
Το σήμερα
Η «Μπε Μπε», όπως ήταν το παρατσούκλι της, σήμερα ζει μια ευτυχισμένη ζωή με τον σύζυγό της Μπερνάρ Ντ’ Ορμάλ, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στη βίλα της στο Σαν Τροπέ, την οποία έχει μετατρέψει σε μια φάρμα, με κάθε είδος ζώου που η ίδια προστατεύει και φροντίζει.
Η Μπριζίτ Μπαρντό, λοιπόν, «η πιο απελευθερωμένη γυναίκα της μεταπολεμικής Γαλλίας» όπως την είχε χαρακτηρίσει η Σιμόν Ντε Μποβουάρ, ένα σύμβολο της θηλυκότητας και του δυναμισμού, σήμερα είναι μια γενναία ακτιβίστρια, της οποίας η μεγάλη αγάπη για τη φύση και τα ζώα την έχει ωθήσει στο να αφοσιωθεί σε ένα έργο προστασίας τους. Χρόνια Πολλά Μπριζίτ!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Μπριζίτ Μπαρντό, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η σπάνια εξομολόγηση της Μπριζίτ Μπαρντό: «Την έζησα τη ζωή μου…Ό,τι είναι να ΄ρθει ας έρθει», protothema.gr, διαθέσιμο εδώ
