Της Δεφνέ Μπερέν Ισμαήλ,
Η λέξη «ισχίο», προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «ισχίον» και σημαίνει η σύνδεση του μηρού με τη λεκάνη, καθώς και με τη περιοχή γύρω από αυτήν.
Προεπισκόπηση
Ο σκελετός της πυελικής ζώνης σχηματίζεται από τέσσερα οστά: ιερό οστό, κόκκυγα και δύο ανώνυμα οστά. Κάθε ανώνυμο οστό αποτελείται από το ηβικό, το λαγόνιο και το ισχιακό οστό, και η συνοστέωση των τριών οστών γίνεται προς την κοτύλη, στην οποία αρθρώνεται το μηριαίο οστό. Ως άρθρωση του ισχίου, ονομάζεται η άρθρωση μεταξύ της κοτύλης της πυέλου και της κεφαλής του μηριαίου οστού. Η κεφαλή του μηριαίου οστού και η κοτύλη σκεπάζονται από τον αρθρικό χόνδρο, γεγονός που επιτρέπει την κίνηση του μηριαίου οστού. Όπως καταλαβαίνετε, η εξάρθρωση του ισχίου είναι η αντίστροφη της άρθρωσης, δηλαδή η κατάσταση, στην οποία η κεφαλή του μηριαίου οστού δεν βρίσκεται στην κοτύλη.
Είδη εξαρθρημάτων του ισχίου
Τα εξαρθρήματα του ισχίου, αναλόγως με την κατεύθυνση της εξάρθρωσης χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:
I. Οπίσθια Εξάρθρωση του Ισχίου: Αποτελεί την πιο κοινή μορφή (85-90% των περιπτώσεων) και συμβαίνει όταν η κεφαλή του μηριαίου μετατοπίζεται προς τα πίσω. Συνήθως, προκαλείται από τραυματισμούς, όπως απότομη κάμψη σε ένα ατύχημα ή από ισχυρές δυνάμεις. Χωρίζεται σε διάφορες υποκατηγορίες ( Τύπος Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV και V).
II. Πρόσθια Εξάρθρωση του Ισχίου: Συνέβη με μικρότερη συχνότητα (με συχνότητα 10%) και στην συγκεκριμένη περίπτωση, η κεφαλή του μηριαίου μετατοπίζεται προς τα εμπρός. Στις περισσότερες φορές, παρατηρείται όταν το γόνατο του ατόμου πλήττεται από μια εξωτερική δύναμη, όπως σε κάποια σύγκρουση.
III. Κεντρική Εξάρθρωση του Ισχίου: Η συγκεκριμένη μορφή της εξάρθρωσης συμβαίνει πάντα σε συνδυασμό με το κάταγμα της κοτύλης. Ουσιαστικά, η κεφαλή του μηριαίου οστού μετατοπίζεται προς το κέντρο της κοτύλης. Η συγκεκριμένη πάθηση προκαλείται συνήθως από ισχυρές δυνάμεις, σε συνδυασμό με τα κατάγματα.
Τα συμπτώματα
● Έντονος πόνος
● Πρήξιμο στο ισχίο
● Πόδι περιστραμμένο προς τα μέσα ή προς τα έξω
● Αδυναμία κίνησης του ποδιού
● Αδυναμία αίσθησης του ποδιού και του ισχίου
● Σπασμοί στους μυς
Ποιες επιπλοκές μπορεί να έχει η εξάρθρωση του ισχίου ;
Η εξάρθρωση του ισχίου, μπορεί να έχει βλαβερά αποτελέσματα στα νεύρα, στους ιστούς και στα αιμοφόρα αγγεία. Ορισμένες φορές, οι συγκεκριμένες βλάβες μπορεί να καταλήξουν σε μακροχρόνιες παθήσεις, όπως:
● Νευρική Βλάβη: Η εξάρθρωση του ισχίου, κάποιες φορές, μπορεί να ασκήσει πίεση στο ισχιακό νεύρο που διέρχεται από την κάτω πλάτη και μέσω του ισχίου καταλήγει στο πόδι και διακλαδίζεται στα δάχτυλα του ποδιού. Η συμπίεση του ισχιακού νεύρου προκαλεί χρόνια άλγος γνωστό ως ισχιαλγία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επίσης, μπορεί να προκαλέσει αδυναμία κίνησης του ποδιού και των δακτύλων.
● Οστεονέκρωση: Υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού της μηριαίας αρτηρίας, η οποία διέρχεται μπροστά από την συγκεκριμένη άρθρωση. Εάν τραυματιστεί η συγκεκριμένη αρτηρία, μπορεί να σταματήσει η ροή του αίματος προς το συγκεκριμένο μέρος του σώματος. Η διακοπή της παροχής αίματος, συνήθως συνοδεύεται από την οστεονέκρωση, δηλαδή το οστό σταδιακά ξεκινάει να πεθαίνει, δημιουργούνται μικρές ρωγμές και καταστρέφεται η δομική ακεραιότητά του.
● Αρθρίτιδα: Η συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον χόνδρο, το οποίο οδηγεί στην αρθρίτιδα, και αυξάνει την πιθανότητα ανάγκης για αντικατάσταση του ισχίου στο μέλλον.
Διάγνωση
Ένας γιατρός, συνήθως μπορεί να αναγνωρίζει μια εξάρθρωση κοιτάζοντας και ψηλαφίζοντας το. Όμως, μπορεί να ζητήσουν απεικονιστικές εξετάσεις όπως, ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία (scan CT) , έτσι ώστε να έχουν πλήρη εικόνα των οστών, πριν ξεκινήσουν κάποιο είδος θεραπείας.
Θεραπεία
I. Άμεση φροντίδα: Αν κάποιος υποψιάζεται ότι έχει εξάρθρωση ισχίου, πρέπει είτε να καλέσει τον ασθενοφόρο, είτε να τον πάει κάποιος στις πρώτες βοήθειες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει προσπάθεια μετακίνησης χωρίς την καθοδήγηση ενός ειδικού. Η συγκεκριμένη κατάσταση, απαιτεί ειδική φαρμακευτική αγωγή και πρέπει να εντοπιστούν οι πιθανοί σχετιζόμενοι τραυματισμοί.
II. Ανάταξη ισχίου: Για να επανέλθει η κεφαλή του μηριαίου στην κοτύλη, λαμβάνει μέρος η διαδικασία της ανάταξης. Όταν δεν υπάρχουν δευτερογενής τραυματισμοί, η διόρθωση μπορεί να γίνει εξωτερικά («κλειστή ανάταξη»). Για επανατοποθετηθεί, χρειάζεται μεγάλη δύναμη, την οποία θα ασκήσει κάποιος ειδήμονας του επαγγέλματος, αφού πρώτα θα χορηγήσει κάποιο είδος αναισθησίας για να μειώσει τον πόνο και τους μυϊκούς σπασμούς. Ορισμένες φορές, η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται υπό γενική αναισθησία.
III. Χειρουργική επέμβαση: Αν υπάρχουν δευτερογενής τραυματισμοί, η ανάταξη πρέπει να γίνει στο χειρουργείο για να γίνει η κατάλληλη αντιμετώπιση στα νεύρα και στα αιμοφόρα αγγεία. Η συγκεκριμένη θεραπεία, επίσης, προτείνεται στα βρέφη, με 90% ποσοστό επιτυχίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
