Της Κατερίνας Μπίλλια,
Ο Σίσυφος ήταν γιος του βασιλιά Αίολου, του θεού των ανέμων, και της Εναρέτης. Ήταν παντρεμένος με μια από τις επτά Πλειάδες, κόρες του Τιτάνου Άτλαντα, την Μερόπη. Καρποί αυτού του γάμου ήταν ο Γλαύκος, πατέρας του γνωστού ήρωα Βελλεροφόντη, ο Ορνύτιων, ο Θέρσανδρος, ο Αλμός, ο Σίνων κι ο Πορφυρίων. Ο Σίσυφος ήταν ιδρυτής της Κορίνθου και άνηκε στην κατηγορία των πανούργων ανθρώπων, οι οποίοι δεν δίσταζαν να εξαπατήσουν τους συνανθρώπους τους και τους θεούς.
Όπως γνωρίζουμε, ο Δίας ήταν επιρρεπής στις γυναίκες κι όταν έβλεπε μια όμορφη θεά ή θνητή, ήθελε να την απολαύσει. Έτσι έγινε και με την κόρη του ποταμού Ασωπού, την Αίγινα, την οποία κι έκλεψε. Ο Σίσυφος παρατήρησε αυτό το γεγονός από την Ακροκόρινθο, ένα απόκρημνο βουνό κι έτσι έγινε μάρτυρας αυτής της απαγωγής. Ο Ασωπός έψαχνε την κόρη του σε όλη την Ελλάδα μέχρι που έφτασε στην κατοικία του Σίσυφου. Ο Σίσυφος είπε ότι θα του έλεγε ποιος ήταν ο ένοχος με την προϋπόθεση να «ξεπηδήσει» μια πηγή πάνω στον απόκρημνο βράχο. Ο Ασωπός δέχτηκε τη συμφωνία και τότε ο Σίσυφος αποκάλυψε τον ληστή. Ο Δίας εξοργισμένος από την ύβρη που διέπραξε ο Σίσυφος, επειδή πίστευε ότι είναι πιο έξυπνος από τους θεούς και ότι μπορεί να τους ξεγελάσει έστειλε τον Θάνατο για να τον τιμωρήσει. Άλλα ο πονηρός Σίσυφος κατάφερε να τον ξεγελάσει και να τον αλυσοδέσει.
Με αυτήν την κίνηση για αρκετά χρόνια άνθρωποι δεν πέθαιναν και «βάραιναν» πολύ το στήθος της Γης, ενώ παράλληλα πολλοί ήταν οι τραυματίες πολέμου οι οποίοι παρακαλούσαν να βρουν τη γαλήνη τους στον Άδη. Την λύση έδωσε ο θεός Άρης, ο οποίος ελευθέρωσε τον Θάνατο κι επανάφερε την ισορροπία. Εξοργισμένος ο Θάνατος έστειλε τον Σίσυφο στον Κάτω Κόσμο. Ωστόσο, για ακόμη μια φορά ο Σίσυφος θα καταφέρει να ξεγελάσει τη μοίρα της θνητότητας. Πριν κατέβει στον Άδη ζήτησε κρυφά μια τελευταία χάρη από τη γυναίκα του. Κατάφερε να την πείσει να μην θάψει τον σώμα του και να μην προσφέρει θυσίες στο κυρίαρχο ζευγάρι του βασιλείου των νεκρών. Στον Άδη ο Σίσυφος ήρθε σε επικοινωνία με την Περσεφόνη, τη σύζυγο του Άδη, και κατάφερε να την ξεγελάσει λέγοντάς της ότι η γυναίκα του δεν εντάφισε το σώμα του και δεν πρόσφερε τις ανάλογες θυσίες. Η Περσεφόνη πείστηκε και άφησε τον Σίσυφο να γυρίσει πίσω στη Γη με την υπόσχεση ότι θα επέστρεφε ξανά πίσω. Όμως, αυτός αθέτησε την υπόσχεσή του και γλίτωσε για δεύτερη φορά τον θάνατο. Πέθανε όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι στα γεράματα, ανήμπορος να ξεφύγει από τον θάνατο και ο Δίας επέλεξε μια τιμωρία για να τον συνοδεύει. Ο Σίσυφος έπρεπε να σπρώχνει αιώνια έναν βράχο μέχρι την κορυφή. Μόλις ο βράχος έφτανε στην κορυφή, κατρακυλούσε με μεγάλη ορμή πίσω στην αφετηρία του.
Σε μια άλλη ιστορία, ο Σίσυφος έρχεται αντιμέτωπος με τον Αυτόλυκο, γιο του θεού Ερμή. Ο Αυτόλυκος κατείχε τη δύναμη να κάνει αόρατο ό,τι άγγιζε, να μεταμορφώνει τα άσπρα ζώα σε μαύρα και το αντίστροφο και να παίρνει τα κέρατα από τα κερασφόρα και να τα μεταβιβάζει σε αυτά που δεν είχαν. Εκείνο τον καιρό και οι δύο πανούργοι έβοσκαν τα κοπάδια σε μια μεγάλη πεδιάδα ανάμεσα στον Παρνασσό και στον Ισθμό. Με τον καιρό ο Σίσυφος άρχισε να παρατηρεί ένα παράξενο φαινόμενο: το κοπάδι του συρρικνωνόταν, ενώ του Αυτόλυκου γινόταν όλο και μεγαλύτερο. Βέβαια αν και όλοι γνώριζαν τις ικανότητες που έφερε ο Αυτόλυκος, κανένας δεν μπορούσε να τον πιάσει. Έτσι, ο Σίσυφος σκέφτηκε ένα τέχνασμα. Έγραψε σε κάθε οπλή των ζώων του «Ο Αυτόλυκος με έκλεψε». Όταν ο Σίσυφος συνειδητοποίησε ότι του έλειπαν ορισμένα ζώα επισκέφτηκε τον Αυτόλυκο όπου και τον κατηγόρησε ευθέως για την κλεψιά του. Ο Αυτόλυκος αρχικά αρνήθηκε για την πράξη αυτή άλλα, μόλις ο Σίσυφος αποκάλυψε τα αποδεικτικά στοιχεία, ο Αυτόλυκος συνειδητοποίησε ότι νικητής σε αυτόν τον ιδεατό αγώνα πονηριάς ήταν ο Σίσυφος.
Εν κατακλείδι, ο μύθος του Σίσυφου συμβολίζει τη μάταιη προσπάθεια των ανθρώπων να ξεφύγουν από τον θάνατο και τον μάταιο αγώνα του ανθρώπου να καλυτερέψει τα πράγματα στη ζωή του. Ωστόσο, αυτός ο μάταιος αγώνας δίνει ελπίδα και κίνητρο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε καθημερινά γιατί ίσως, τελικά, ο καθένας μας καταφέρει να φτάσει και να στερεώσει το βράχο στην κορυφή του λόφου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Κ. Κερένυϊ (2012), Η Μυθολογία των Ελλήνων, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας
- Σίσυφος, ο συμβολικός μύθος, maxmag.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Σίσυφος, worldhistory.org, Διαθέσιμο εδώ
- Σίσυφος, sites.google.com, Διαθέσιμο εδώ
- Ποιος ήταν ο «ανόητος» Σίσυφος; Ήταν ο αληθινός πατέρας του πολυμήχανου Οδυσσέα και ο μοναδικός άνθρωπος που ξεγέλασε δύο φορές τους θεούς του Κάτω Κόσμου, mixanitouxronou.gr, Διαθέσιμο εδώ
