Της Μαριάνθης Κοκοράκη,
Εκατοντάδες ήταν οι ήρωες και οι ηρωίδες της Ελληνικής Επανάστασης, αφανείς και μη, που «έβαλαν το λιθαράκι τους» στη δημιουργία της Εθνικής μας Ελευθερίας. Άλλοι συνέβαλλαν στην μάχη, αγωνιζόμενοι σώμα με σώμα με τον εχθρό. Άλλοι, διέθεσαν τα καράβια τους, συμμετέχοντας και οι ίδιο ως πλοίαρχοι στις ναυμαχίες. Ενώ άλλοι, διέθεσαν όλοι τους την περιουσία και αφιερώθηκαν ψυχή τε και σώματι, στον Αγώνα, μέχρι και τον θάνατό τους. Τα προλεγόμενα, δεν θα μπορούσαν παρά να αναφέρονται στην κατεξοχήν ηρωίδα των Σπετσών, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.
Η Λασκαρίνα, γεννηθείσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, καταγόταν από την Ύδρα και όχι από το νησί των Σπετσών, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Η ίδια γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές του Γεντί Κουλέ (Επταπύργιο) στην Κωνσταντινούπολη, αφού η μητέρα της Σκευώ Πινότση, ούσα έγκυος στην Λασκαρίνα, γέννησε μέσα στις φυλακές, αφού είχε πάει να επισκεφτεί τον σύζυγό της, που βρισκόταν φυλακισμένος εκεί. Ο Σταύρος Πινότσης, είχε συλληφθεί από τον Οθωμανικό στρατό, λόγω της συμμετοχής του, στα Ορλωφικά το 1770. Δυστυχώς, λίγο αργότερα, ο ίδιος πέθανε, εξουθενωμένος από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια.
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, η Λασκαρίνα Πινότση μαζί με την μητέρα της, εγκαταστάθηκαν στις Σπέτσες. Εκεί η Σκευώ, παντρεύτηκε τον Δημήτριο Λαζάρου, από τον οποίο απέκτησε οκτώ παιδιά. Η Λασκαρίνα μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον ναυτικό, ήταν φυσικό και επόμενο να αποκτήσει μεγάλη αγάπη για την θάλασσα. Γαλουχημένη με ιστορίες για διάφορες ελληνικές εξεγέρσεις, εναντίον των Οθωμανών, στις οποίες μάλιστα, συμμετείχαν ως επικεφαλής, πολλά συγγενικά της πρόσωπα, στην καρδιά της Λασκαρίνας, άναψε η φλόγα της προσμονής για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό.
Με το πέρασμα των χρόνων και φτάνοντας στην ηλικία των δεκαεπτά, παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά: τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία. Ο γάμος της, όμως, δεν έμελλε να μακροημερεύσει, καθώς ο σύζυγός της, έχασε την ζωή του στην θάλασσα, έπειτα από επίθεση Αλγερινών πειρατών, στο πλοίο του. Παρόλα αυτά, τέσσερα χρόνια αργότερα, στην ηλικία των τριάντα χρόνων, η Λασκαρίνα ξαναπαντρεύεται για δεύτερη φορά, τον επίσης Σπετσιώτη, Δημήτριο Μπούμπουλη, καπετάνιο και φίλο του πρώτου της συζύγου, του οποίου το επίθετο υιοθέτησε. Από τον δεύτερο γάμο της, η Μπουμπουλίνα απέκτησε επίσης άλλα τρία παιδιά. Όμως, η μοίρα χτύπησε για άλλη μία φορά την πόρτα της Λασκαρίνας, καθώς ο Μπούμπουλης σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια συμπλοκής του πλοίου του, με αλγερινά πλοία, τον Μάιο του 1811. Η περιουσία του άντρα της ξεπερνούσε τα 300.000 τάλιρα, όπου η Λασκαρίνα πλέον, ήταν η κληρονόμος τους.
Η Μπουμπουλίνα ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά και έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία. Όμως το 1816, οι Οθωμανοί, επιχείρησαν να κατάσχουν την περιουσία της, εξαιτίας του γεγονότος, ότι τα πλοία του άνδρα της μετείχαν υπό ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806. Αφού διαμεσολάβησε ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη, ο Στρογκανώφ καθώς και η μητέρα του Σουλτάνου, Βαλιντέ, κατόρθωσε να σώσει την περιουσία της.
Μετά την μύησή της στην Φιλική Εταιρεία το 1819, η Λασκαρίνα γύρισε στο νησί των Σπετσών, όπου και άρχισε τις προετοιμασίες για την κήρυξη της Επανάστασης. Κατά αυτόν τον τρόπο, άρχισε να μαζεύει όπλα και πολεμοφόδια, ενώ παράλληλα, ναυπηγούσε και τον Αγαμέμνονα, ο οποίος της κόστισε 25.000 δίστηλα. Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του πλοίου, το 1820, η Μπουμπουλίνα, συνεχίζει αγέρωχη την στήριξή της στον αγώνα. Η ίδια ανέλαβε την στελέχωση και συντήρηση των σπετσιώτικων πλοίων, με δικά της έξοδα. Η πράξη αυτή όμως, συνέβαλε στο να βρεθεί, μετά το πέρας του αγώνα, τελείως φτωχή και δίχως άλλα περιουσιακά στοιχεία. Πέρασε τον τελευταίο χρόνο της ζωής της, στις Σπέτσες, αποτραβηγμένη πικραμένη, από την εξέλιξη του Αγώνα και αδικημένη από τις καταστάσεις, που συνέβησαν κατά την διάρκεια της Επανάστασης.
Η Μπουμπουλίνα, ενώ προετοιμαζόταν για νέες μάχες, ήρθε το άδοξο τέλος της ζωής της, στις 22 Μαΐου 1825, όπου κόπηκε το νήμα της ζωής της, όταν προκλήθηκε συμπλοκή, έξω από το σπίτι του πρώτου της άνδρα, του Δημήτρη Γιάννουζα. Η συμπλοκή αφορούσε, την σχέση που είχε ο γιος της, Γεώργιος, με την Ελένη Κούτση. Η οικογένεια της Ελένης, δεν συμφωνούσε με αυτό το ειδύλλιο, γιατί η Μπουμπουλίνα δεν είχε περιουσία. Βέβαια, οι ιστορικές πηγές αναφέρουν, ότι ίσως οι Κουτσαίοι, να είχαν λογοδοτήσει το κορίτσι τους σε κάποιον άλλο πλούσιο Σπετσιώτη. Για αυτόν τον λόγο, ο Γεώργιος είχε «κλέψει» την Ελένη και την είχε πάει στο σπίτι του Γιάννουζα. Επειδή ήθελε ο ίδιος να παντρευτεί την Ελένη. Η Μπουμπουλίνα, όταν το έμαθε πήγε και αυτή στο σπίτι. Την Μπουμπουλίνα πρόλαβαν οι Κουτσαίοι, που ήδη είχαν εμφανιστεί, έξω από το σπίτι της. Έτσι, αποτελέσμα της συμπλοκής ήταν, να πυροβοληθεί η Μπουμπουλίνα, από τον Ιωάννη Κουτσή. Η σφαίρα την βρίσκει στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να πεθάνει ακαριαία. Κατά αυτόν τον τρόπο, πεθαίνει ένα πολύ σημαντικό ιστορικό πρόσωπο, όπου άλλαξε την ροή της ιστορίας και συνέβαλλε στην εγκαθίδρυση της Εθνικής Ελευθερίας. Το όνομα της Μπουμπουλίνας, πέρασε έτσι στην αιωνιότητα και θα μείνει για πάντα ανεξίτηλο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Θάνος Βερέμης, Αντώνης Κλάψης (2021), 1821: Η Επανάσταση των Ελλήνων, Αθήνα: εκδ. Ελληνικά Γράμματα
- Σαν σήμερα: 22 Μαΐου 1825- Πεθαίνει η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Οι ήρωες του 1821 – Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, hellenic-college.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
