Της Ειρήνης Λάττα,
Είμαστε στο 2024 και αυτό που ακούμε συνέχεια τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε πλέον να κορυφώνεται. Ποιο είναι αυτό; Η απουσία της επιθυμίας νέων ζευγαριών να κάνουν παιδιά, και ως συνέπεια, η υπογεννητικότητα που κυριαρχεί στη χώρας μας. Γιατί γίνεται αυτό; Σίγουρα η απάντηση δεν είναι μόνο μία, αλλά προέρχεται από πληθώρα πολύ σημαντικών αιτιών, τις οποίες και ως μέλος της νέας γενιάς μπορώ να κατανοήσω πλήρως.
Το βασικότερο κατά ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, και η σκέψη του «πώς θα κάνω παιδιά αν δεν φτάνει ο μισθός μου για το ενοίκιο, το φαγητό, το σχολείο και τις πρόσθετες δραστηριότητες και δράσεις;». Η ραγδαία αύξηση των ενοικίων, σε συνδυασμό με την στασιμότητα των μισθών, είναι κάτι που απασχολεί όλους τους νέους που θέλουν να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα στη ζωή τους, είτε αφορά στο να κάνουν παιδιά είτε στο απλά να μετακομίσουν σε ένα νέο σπίτι. Τα πράγματα φυσικά γίνονται ακόμα χειρότερα αν κάποιος θέλει να δουλέψει σεζόν ή είναι αναπληρωτής, αφού με το ζόρι θα μπορεί να τα βγάζει πέρα.
Ένας ακόμα παράγοντας για την υπογεννητικότητα είναι η κοινωνική πίεση στον καιρό της υπερβολικής πληροφορίας. Σίγουρα, κίνητρο για να κάνει ένα ζευγάρι παιδί δεν είναι επειδή έχει δει κάποιο άλλο ζευγάρι να κάνει ή επειδή έκανε κάποιος αναγνωρίσιμος και φυσικά ούτε επειδή το ρωτάει σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι η μαμά, η γιαγιά, η θεία ή κάποιος άλλος συγγενής ή φίλος. Με ακόμα μεγαλύτερη βεβαιότητα, δύο άνθρωποι δεν μπορούν να γίνουν γονείς, εάν πρώτα απ’ όλα δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να βάζουν καθημερινά πιο κάτω τον εγωισμό τους και να θυσιάζονται.
Κάτι άλλο που ταλαιπωρεί αρκετά τη σκέψη μας είναι η κατάσταση της κοινωνίας και το άγχος, για το ότι αν εμείς οι ίδιοι δε μπορούμε να ζήσουμε ελεύθερα και με ασφάλεια, πως θα το κάνει αυτό το παιδί μας; Πώς θα κυκλοφορεί ελεύθερο σε έναν κόσμο που θα ψάχνει αφορμή να το υποβιβάσει, να το μειώσει, να το διαφοροποιήσει και να το αδικήσει.
Αλλά τελικά, μετά από τόση σκέψη και πόσους ακόμα λόγους για να μην κάνει κάποιος παιδί, πού καταλήγουμε; Για ποιον λόγο, τελικά, κάποιος κάνει παιδί; Γίνεται, όχι για να νιώσει ο γονέας ότι έχει κάποιο επίτευγμα, αλλά επειδή είναι ελεύθερος άνθρωπος και αφού μπορεί να διαχειριστεί την ομορφιά και την ασχήμια του κόσμου, φέρνει μία νέα ζωή, επίσης ελεύθερη, στην οποία θα γνωρίσει τον κόσμο αυτό. Επιπλέον, θα αφιερώνουν όσο χρόνο χρειάζεται, υπομονή και πολλή αγάπη, πολύ περισσότερη από όση νομίζουν πως είχαν. Και ίσως τελικά να είναι πιο εύκολο από όσο πίστευαν.
Είναι τόσοι πολλοί οι λόγοι και οι φόβοι για να μην κάνει κανείς παιδί και η αλήθεια είναι πως κανένας δεν γεννήθηκε έτοιμος. Νομίζω σχεδόν ποτέ δεν έχει νιώσει κάποιος 100% έτοιμος για οποιαδήποτε απόφαση, χωρίς δεύτερες σκέψεις και αμφιβολίες, πόσο μάλλον για να αναλάβει αυτή την τόσο μεγάλη ευθύνη. Σίγουρα, το μεγάλο βήμα είναι να πάρουμε την απόφαση να αλλάξουμε την ρουτίνα μας, η οποία είναι και η πιο σημαντική. Και αν αφεθούμε ελεύθερα στην ζωή, με αγάπη και πίστη, όλα θα έρθουν σίγουρα με τον καλύτερο τρόπο.
