Της Καλλιόπης Μπεκίρη,
Ιδιαίτερη αναταραχή έχει προξενήσει στο διεθνές πολιτικό σκηνικό η δυσκολία της Γαλλίας στο να σχηματίσει Κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί επισήμως, αλλά και νόμιμα τους Γάλλους πολίτες. Η Γαλλία, αποτελώντας έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς πυλώνες της Ευρώπης, καθώς, επίσης, ασκώντας βαρυσήμαντη επίδραση στο σύνολο της Ένωσης, εξαιτίας της γεωπολιτικής της θέσης και όχι μόνο, φέρει έναν γενικότερο πολιτικό αναστοχασμό και μια έκδηλη αναστάτωση στην πλειονότητα των κρατών-μελών. Στο διάστημα αυτό που διανύουμε λοιπόν, η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διόλου ευκαταφρόνητη πολιτική καμπή, την αδυναμία σχηματισμού Κυβέρνησης.
Η εν λόγω κατάσταση αναδεικνύει πως η Γαλλία μαστίζεται από πλήθος πολιτικών διαιρέσεων, οι οποίες έχουν προκαλέσει ένα βαθύ χάσμα στη γαλλική κοινωνία. Η συγκεκριμένη κρίση δεν αποτελεί απλώς ένα επιδερμικό επεισόδιο το οποίο επρόκειτο να λήξει άμεσα και αναίμακτα, αντιθέτως πρόκειται, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, για ένα μακροχρόνιο πολιτικό αδιέξοδο. Το πολυκομματικό σύστημα της χώρας, το οποίο λειτουργούσε άλλοτε ως τον μοναδικό φορέα και διαμεσολαβητή της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης, αποτελεί πλέον τροχοπέδη στην ομαλή διεκπεραίωση των πολιτικών αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν, καθότι κανένα κόμμα δεν διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα βρίσκονται σε ένα διαρκές στάδιο διαβουλεύσεων και έχουν ως απώτερο σκοπό τη δημιουργία Κυβέρνησης, εξαπολύοντας σε κάθε ευκαιρία πυρά, επιδιώκοντας να επικρατήσει η μια πλευρά έναντι της άλλης. Οι διαβουλεύσεις επ΄ουδενί δεν αποσκοπούν στη συνεργασία μεταξύ τους, αλλά στην εξασφάλιση της πολιτικής κυριαρχίας, με την Αριστερά αλλά και με τη Δεξιά να χρησιμοποιούν τις διαπραγματεύσεις ως μέσο για να υποστηρίξουν και να αναδείξουν την ατζέντα τους και να εξουδετερώσουν την αντίπαλη πολιτική πλευρά. Αυτό το ανταγωνιστικό περιβάλλον, το οποίο χαρακτηρίζεται από στρατηγικούς ελιγμούς και κινήσεις αποκλεισμού δεν αφήνει περιθώρια για τη δημιουργία ενός ευοίωνου πολιτικού συστήματος, αλλά αντίθετα μεγιστοποιεί το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα, και ταυτόχρονα κάνει το ενδεχόμενο δημιουργίας σταθερής και ανεξάρτητης Κυβέρνησης να φαντάζει ολοένα και πιο ουτοπικό.
Πιο συγκεκριμένα, η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Εθνικής Συσπείρωσης, Marine Le Pen, παρευρισκόμενη στο Μέγαρο των Ηλυσίων, εξέφρασε για ακόμα μια φορά την κάθετη άρνησή της απέναντι στη διατήρηση της πρωθυπουργίας από ένα Αριστερό κόμμα. Δήλωσε ξεκάθαρα, μεταξύ άλλων, πως «Ο Emmanuel Macron επέλεξε το χάος και προτιμά να το διατηρεί. Ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να απευθυνθεί απ’ ευθείας στον λαό, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα», υποστηρίζοντας για ακόμα μια φορά τις θέσεις της περί ανικανότητας του Γάλλου Προέδρου και τονίζοντας χαρακτηριστικά πως μέσω της Κυβέρνησης του προαναφερθέντος «δεν αλλάζει απολύτως τίποτα». Η Marine Le Pen συνοδευόταν από τον Jordan Bardella, όπου και οι δύο σθεναρά διατείνονταν πως θα μπλοκάρουν οποιαδήποτε πρόταση — υποψηφιότητα του Emmanuel Macron σχετική με την πρωθυπουργία, εάν πρόκειται για «Αριστερό» Πρωθυπουργό.
Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα πιεστικό προς το πρόσωπο του Emmanuel Macron από τη Δεξιά, ασκώντας του σφοδρή κριτική και στενεύοντας τον κλοιό της απόφασης. Η Marine Le Pen, μετά το πέρας των διαβουλεύσεων με τον Πρόεδρο, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «αυτό που επιδιώκω είναι η Εθνοσυνέλευση να βρίσκεται σε θέση να ψηφίσει μομφή, εάν αυτό χρειαστεί». Στο πλαίσιο αυτό και έχοντας ως θερμό υποστηρικτή της «επί σκηνής» τον Jordan Bardella, η Δεξιά απεφάνθη πως δεν αποδέχεται την πρόταση που έθεσε ο Zan Lyk Melanson για την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τη Lucie Castets, αναφέροντας επιγραμματικά πως «ο Zan Lyk Melanson είναι αυτός που θα διοικεί αυτή την κυβέρνηση αν η Lucie Castets διορισθεί πρωθυπουργός». Και κατά αυτόν τον τρόπο ο Γάλλος Πρόεδρος μη έχοντας διαφορετική επιλογή δεν αποδέχτηκε την Castets στην πρωθυπουργία.
Η δεδομένη πολιτική κατάσταση, δηλαδή όπως προαναφέρθηκε, η αδυναμία της Γαλλίας στο να σχηματίσει νέα Κυβέρνηση, επιφέρει νευραλγικές επιπτώσεις στη Γαλλική Δημοκρατία εν γένει. Δημιουργείται ένα κενό εξουσίας, το οποίο αδιαμφισβήτητα αποτελεί πρόσκομμα στην ορθή και αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας. Αυτή η παρατεταμένη πολιτική περίσταση που έχει διαμορφωθεί υποδαυλίζει τη Γαλλία επί παντός επιστητού, διαταράσσοντας ακόμα και την εμπιστοσύνη των πολιτών, καθώς πολλοί εξ αυτών καλούν τους πολίτες διαρκώς να αντιδράσουν και να πάρουν θέση, βγαίνοντας στους δρόμους. Με αυτόν τον τρόπο, το πολιτικό σύστημα διαταράσσεται εκ θεμελίων και το χάσμα λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Η επιτυχής αντιμετώπιση του προβλήματος, λοιπόν, είναι η μόνη λύση. Η παραπάνω συνθήκη θα έχει οπωσδήποτε πολιτικό αντίκτυπο στην πορεία της Γαλλίας για τα επόμενα έτη και θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των πολιτικών δυνάμεων να γεφυρώσουν το χάσμα τους, να υπερβούν τις ιδεολογικές τους αναμετρήσεις και να λειτουργήσουν με γνώμονα το συμφέρον της Γαλλίας, της Δημοκρατίας της και των πολιτών της. Επομένως, καθίσταται αναγκαία και επιτακτική η διευθέτηση της κενής Κυβέρνησης το γρηγορότερο δυνατόν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Γαλλία: Αδιέξοδο στη διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης, EuroNews, διαθέσιμο εδώ
- Μπλόκο από Μακρόν και Λεπέν στην Καστέ για την πρωθυπουργία, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
