Του Ναπολέοντα Γρίβα,
Αδιαμφισβήτητα, μια από τις πιο ιδιαίτερες, μα και συνάμα πιο απαιτητικές, θέσεις στο ποδόσφαιρο είναι αυτή του τερματοφύλακα. Δεν είναι τυχαίο που λένε πως μία καλή ομάδα αρχίζει πρωτίστως από έναν καλό τερματοφύλακα, καθώς σε αυτήν τη θέση κάθε λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Η απότομη μετάβαση από την αδρεναλίνη και τις επευφημίες που προσφέρει μια δύσκολη και θεαματική επέμβαση, στη σκληρή κριτική και τον μηδενισμό έπειτα από ένα λάθος, απαιτεί από τους τερματοφύλακες μεγάλη ικανότητα τόσο στη διαχείριση των συναισθημάτων τους όσο και στη διατήρηση της αυτοπεποίθησής τους. Πάμε, λοιπόν, να δούμε κάποιους αγώνες που έφθειραν την καριέρα ορισμένων, παγκόσμιας εμβέλειας, τερματοφυλάκων.
Iker Casillas
Είναι δυνατόν μια κακή εμφάνιση να είναι αρκετή για να αμφισβητηθεί, αλλά και να απαξιωθεί εν συνεχεία ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών; Μπορεί να ξεπερνάει τη λογική, όμως η ιστορία μας «δίδαξε» το αντίθετο. Ο Iker Casillas, ο επί σειρά ετών τερματοφύλακας της Real Madrid και της Εθνικής Ισπανίας, είδε εν μία νυκτί τη σπουδαία καριέρα που είχε χτίσει να καταρρέει. Μπορεί κόντρα στην Ολλανδία, το 2010, να έζησε την κορυφαία στιγμή της καριέρας του, όταν στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, όμως σε ένα άδικο παιχνίδι της μοίρας, κόντρα στην ίδια αντίπαλο, για την ίδια διοργάνωση, 4 χρόνια αργότερα (2014), ήταν η στιγμή που έμελλε να του αλλάξει την καριέρα. Όντας ένας εκ των αρκετών αρνητικών πρωταγωνιστών στη συντριβή της χώρας του από τους Ολλανδούς με 1-5, τη νύχτα της 13ης Ιουνίου, έμοιαζε ο μύθος ενός θρύλου να καταρρέει. Το βράδυ εκείνο αμφισβητήθηκε, όμως λίγες μέρες αργότερα απαξιώθηκε ακόμη και από τον ίδιο του τον προπονητή (del Bosque), με τον τελευταίο να επιδεικνύει τιμωρητική στάση προς το πρόσωπό του για τα λάθη που έκανε και να τον αποκλείει από την αρχική ενδεκάδα… και μάλιστα σε έναν αγώνα χωρίς βαθμολογική σημασία (κόντρα στην Αυστραλία)! Η καθοδική πορεία του κορυφαίου Ισπανού τερματοφύλακα είχε ήδη ξεκινήσει… Χαριστική βολή για την αποπομπή του από τη Real Madrid, έναν χρόνο αργότερα, αποτέλεσε η έλευση του Keylor Navas, ο οποίος στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, το 2014, τον καιρό που σπιλωνόταν η αξιοπρέπεια του Casillas, έδειχνε πως αποτελεί έναν παγκόσμιας κλάσης τερματοφύλακα, με τους Μαδριλένους να τον προορίζουν για διάδοχό του. Ένα χρόνο μετά το Μουντιάλ (2015), λοιπόν, ο θρυλικός Casillas αποχώρησε για την Porto, ενώ στη θέση του βασικού εδραιώθηκε ο Navas, ο οποίος «έγραψε» τη δική του ιστορία με τη «Βασίλισσα». Παρότι αποτελούσε έναν εκ των κορυφαίων αθλητών της Porto, ένα πρόβλημα στη καρδιά τον οδήγησε στην αποχώρηση από την ενεργό δράση, τον Αύγουστο του 2020.
Joe Hart
Μπορεί ποτέ να μην έφτασε το επίπεδο των Casillas, Neuer και Buffon, ωστόσο το γεγονός πως αγωνιζόταν για 6 χρόνια βασικός στη Manchester City σηματοδοτεί πως μόνο τυχαίος δεν ήταν. Σημείο καμπής, ωστόσο, για την καριέρα του αποτέλεσαν ορισμένες κακές εμφανίσεις του στο Euro της Γαλλίας, το 2016. Όσο και αν η κριτική που δέχθηκε εξαιτίας της κακής του αντίδρασης στην εκτέλεση φάουλ του Gareth Bale μετριάστηκε, λόγω του νικηφόρου αποτελέσματος, την επόμενη φορά ο Άγγλος τερματοφύλακας δεν στάθηκε εξίσου τυχερός. Σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις εκείνης της διοργάνωσης, στον γύρο των 16, οι Άγγλοι γνώρισαν έναν αναπάντεχο και απροσδόκητο αποκλεισμό (2-1) από τους Ισλανδούς και τότε, τα φώτα όλων έπεσαν στον Hart, τον οποίον ενοχοποίησαν για τη δυσμενή έκβαση του αγώνα. Ο τελευταίος, φέροντας ευθύνη στο δεύτερο goal των Ισλανδών, το οποίο και έκρινε τον αγώνα, θα λέγαμε πως «φορτώθηκε» μαζί με τον προπονητή της ομάδας, Roy Hodgson, την αποτυχία ενός ολόκληρου έθνους. Ο πρώτος δεν ξανααγωνίστηκε με το εθνόσημο σε μεγάλη διοργάνωση, ενώ ο δεύτερος δεν γλίτωσε την απόλυση. Σε συλλογικό επίπεδο, εκείνο το καλοκαίρι αποχώρησε από τη Manchester City, καθώς όπως τον είχε ενημερώσει και ο νέος προπονητής, Pep Guardiola, αναζητούσε τερματοφύλακα με καλή τεχνική κατάρτιση, την οποία δεν διέθετε. Παρότι, όμως, είχε ένα αξιοπρόσεκτο βιογραφικό, η κακή του παρουσία στο Euro είχε ήδη δημιουργήσει φθορά γύρω από το όνομα του και ως εκ τούτου δεν κατάφερε να συνεχίσει στο κορυφαίο επίπεδο. Torino, Burnley και Celtic αποτέλεσαν τους επόμενους σταθμούς της καριέρας του, με τον Άγγλο να ανακοινώνει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση τον Ιούλιο του 2024.
Loris Karius
Μπορεί ένα όνειρο να εξελιχθεί σε εφιάλτης; Ίσως, αλλά για τον Loris Karius αυτό συνέβη σίγουρα. Ως νεαρό ταλέντο μετακόμισε από το Mainz στο Liverpool, καταφέρνοντας μάλιστα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Jürgen Klopp, ο οποίος του έδωσε πολλές φορές φανέλα βασικού, παρά τη παρουσία του έμπειρου Mignolet στην ομάδα. Θα μπορούσε να είχε πραγματοποιήσει ο Karius μια αξιόλογη, το λιγότερο, καριέρα στο Merseyside, αν δεν είχε υπάρξει ποτέ αυτή η βραδιά της 26ης Μαΐου του 2018, στο Κίεβο. Ωστόσο, με το «αν» δεν γράφεται ιστορία! Αντιθέτως, η ιστορία εκείνης της βραδιάς γράφτηκε με τον Karius να γίνεται μοιραίος, υποπίπτοντας σε δύο πολύ σημαντικά λάθη (στο 1ο και στο 3ο goal), τα οποία στέρησαν στην ομάδα του το τρόπαιο, καθώς ηττήθηκε με 3-1. Τι κι αν αποδείχθηκε πως πριν δεχθεί τα goal ο Γερμανός είχε υποστεί διάσειση, από την εσκεμμένη αγκωνιά του Sergio Ramos, αυτή η ύστατη για τον ίδιο δικαίωση δεν στάθηκε αρκετή για να επουλώσει τα ψυχικά τραύματα που το μοιραίο εκείνο βράδυ αποκόμισε. Η Liverpool μπορεί να πείσμωσε μετά από αυτή την ήττα, να «σήκωσε ψηλά το κεφάλι» και υπογράφοντας τον Alisson στη θέση του τερματοφύλακα να κατέκτησε την επόμενη χρονιά το τρόπαιο, ο Karius, όμως, δεν είχε την ανάλογη ανοδική πορεία. Η μαύρη αυτή κηλίδα που προστέθηκε στο βιογραφικό του ελάττωσε σημαντικά το ενδιαφέρον των προς απόκτησή του ομάδων. Έχοντας χάσει εντελώς την αυτοπεποίθησή του, απόρροια της αδυναμίας του να ξεπεράσει εκείνη τη βραδιά, στις ομάδες που δόθηκε δανεικός υπήρξε ασταθής και πραγματοποιούσε, περιστασιακά, λάθη. Τον Ιούλιο, έμεινε ελεύθερος από τη Newcastle και αναζητά την επόμενη ομάδα της καριέρας του. Πόσο κρίμα, αν αναλογιστεί κανείς πως η καριέρα του σημαδεύτηκε από στιγμές στις οποίες… δεν ήταν καν κλινικά επαρκής…
Η δύναμη της ψυχολογίας είναι τεράστια, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στη ζωή γενικότερα. Η απότομη μετάβαση από την αποθέωση στην απαξίωση είναι μια διαδικασία επίπονη για κάθε αθλητή, όσο πνευματικά προετοιμασμένος και αν είναι. Στις εν λόγω περιπτώσεις, η Ισπανική ομοσπονδία, η Αγγλική ομοσπονδία, αλλά και η Liverpool αντίστοιχα δεν ενήργησαν υποστηρικτικά προς τους αθλητές, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού για τη συνεισφορά τους, αλλά προτίμησαν την εύκολη λύση, η οποία δεν ήταν άλλη από την απομάκρυνσή τους. Το λες και απάνθρωπο!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Discover, transfermarkt.com, διαθέσιμο εδώ
