Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
1969: Ολοκληρώθηκε ένα από τα πιο θρυλικά και επιδραστικά μουσικά φεστιβάλ του 20ού αιώνα που συζητήθηκε και συζητείται ακόμη και στις μέρες μας, το φεστιβάλ του Woodstock. Παρά τις δυσκολίες, τον κακό καιρό και τα όποια προβλήματα προέκυψαν, κατάφερε να γίνει η μουσική συνάντηση του αιώνα και να μείνει στην ιστορία.
Το όνομα που είχε στην αρχή το φεστιβάλ ήταν “A Aquarian Exposition: 3 Days of Peace & Music”, ήταν δηλαδή μια έντονη ανάγκη για Ειρήνη και Μουσική (ήταν η εποχή που βρισκόταν σε εξέλιξη ο πόλεμος στο Βιετνάμ). Οι εμπνευστές πίσω από αυτήν τη διοργάνωση ήταν ο Michael Lang, o Artie Kornfeld, o Joel Rosenman και ο John P. Roberts, με τους δύο τελευταίους να καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των εξόδων, ενώ από την άλλη ο Lang είχε εμπειρία σχετικά με την οργάνωση των φεστιβάλ (όπως για παράδειγμα το Μουσικό Φεστιβάλ του Μαϊάμι το 1968). Για την προσέλκυση του κόσμου οι διοργανωτές αναζητούσαν καλλιτέχνες με μεγάλη απήχηση, με τον Creedence Clearwater Revival να είναι ο πρώτος που δήλωσε το παρόν.
Έπειτα, οι τέσσερις συνεργάτες έπρεπε να αναζητήσουν το μέρος όπου θα πραγματοποιούνταν το φεστιβάλ. Αρχικά, στράφηκαν στο Howard Mills Industrial Park στην περιοχή του Wallkill της Νέας Υόρκης, ωστόσο οι αξιωματούχοι φοβούμενοι για την τροπή που θα μπορούσαν να πάρουν τα πράγματα δεν ενέκριναν, τελικά, τη διεξαγωγή του. Τότε βγήκαν σε έναν αγώνα δρόμου για την εύρεση του κατάλληλου χώρου για να φιλοξενήσει το εγχείρημά τους, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό και η ημερομηνία που είχαν ορίσει για την έναρξη του φεστιβάλ πλησίαζε. Μια μέρα, όμως, σχεδόν έναν μήνα πριν από το ξεκίνημα βρέθηκε μπροστά τους ο Max Yasgur, ένας γαλακτοπαραγωγός που ήταν πρόθυμος έναντι αμοιβής να τους προσφέρει ένα μέρος από τις εκτάσεις του για να υλοποιήσουν το όνειρό τους.
Έτσι, το White Lake του Bethel της Νέας Υόρκης αγκάλιασε το εμβληματικό μουσικό γεγονός. Η εναρκτήρια ημερομηνία ορίστηκε η 15η Αυγούστου και προβλεπόταν ότι θα διαρκούσε δύο μέρες. Με τον χρόνο να πιέζει, οι εργασίες για την κατασκευή της περίφραξης, των θαλάμων εισιτηρίων και για τις πύλες εισόδου δεν ήταν έτοιμες για να υποδεχτούν τον κόσμο. Τελικά, όμως, αποφάσισαν να έχουν ελεύθερη είσοδο μιας που οι εγκαταστάσεις δεν ήταν έτοιμες. Με βάση τους αρχικούς υπολογισμούς ο κόσμος που περίμεναν ανερχόταν περίπου στους 50.000 επισκέπτες, αλλά λίγες μέρες πριν την έναρξη, στις 13 Αυγούστου, ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε στους 100.000, με πολλούς να κατασκηνώνουν έξω από τον χώρο. Ο κόσμος, όμως, συνέχισε να προσέρχεται με τους δρόμους να γεμίζουν και πολλοί πάρκαραν μέτρα μακριά και περπατούσαν με τις ώρες για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Παρά τις όποιες δυσκολίες το φεστιβάλ ξεκίνησε στις 17:00 το απόγευμα της Παρασκευής 15 Αυγούστου, με πάνω από 30 καλλιτέχνες να κάνουν την εμφάνισή τους. Με βάση τον προγραμματισμό, η ολοκλήρωσή του θα πραγματοποιούνταν την Κυριακή 17 του μήνα, αλλά πήρε μια μέρα παράταση. Μια μέρα, λοιπόν, σαν σήμερα πριν από 55 χρόνια έπεσε η αυλαία ενός εμβληματικού μουσικού γεγονότος με 450.000-500.000 κόσμου να το επισκέπτονται.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
