Του Γιάννη Τζιβάνη,
Με αφορμή τον ερχομό του Αυγούστου που σηματοδοτεί την κορύφωση του καλοκαιριού, και για πολλούς των διακοπών, δεν θα μπορούσε να μην γραφτεί ένα άρθρο καλοκαιρινό, επίκαιρο και ενδεχομένως εναλλακτικό. Ο προορισμός του είναι αρκετά εξωτικός, ιδιαίτερος και σίγουρα πολλά υποσχόμενος. Για όσους δεν κατάλαβαν από τον τίτλο πρόκειται για το νησί της Μαδαγασκάρης, ένα αχανές νησί πολύ μοναδικό με μεγάλες αντιθέσεις και πολλά υποσχόμενο. Η Δημοκρατία της Μαδαγασκάρης ανήκει στην αφρικανική ήπειρο και αποτελείται από έναν πληθυσμό 31 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων με πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη, το Ανταναναρίβο.
Πρόκειται για μια χώρα που σαφώς δεν θα πάει κανείς για να χαθεί στους δρόμους της κοιτώντας ντελικάτα και εντυπωσιακά κτίρια, αλλά θα μείνει άναυδος από τη φυσική ομορφιά και τα οικοσυστήματα της χώρας στα προάστια των αστικών περιοχών. Το νησί της Μαδαγασκάρης είναι διαιρεμένο σε 4 ζώνες. Τη βόρεια, τη νότια, την ανατολική και τη δυτική. Η διάκριση αυτή έγινε από τους επιστήμονες, καθώς οι περιοχές αυτές παρουσιάζουν σημαντικές αντιθέσεις τόσο μορφολογικά όσο και στις συνθήκες που επικρατούν εκεί.
Αναλυτικότερα, όσον αφορά τη βόρεια ζώνη, η περιοχή εκεί είναι σχετικά αραιοκατοικημένη και δύσβατη με βραχώδες υπόστρωμα, αλλά και απέραντα τροπικά δάση του εθνικού πάρκου Marojejy. Παράλληλα με αυτά, είναι έντονη και η δράση πολλών τοπικών πληθυσμών της περιοχής που έχουν έντονη δράση εκεί, τόσο πολιτισμικά όσο και σε θέματα αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον. Το γεγονός αυτό συμβαίνει, καθώς όπως πολλές ντόπιες φυλές της Αφρικής, έτσι και οι πληθυσμοί της ευρύτερης περιοχής, βασίζουν τη ζωή τους στο κυνήγι αλλά και το μαγείρεμα ριζών και βολβών που βρίσκουν στη φύση. Ένα από το χαρακτηριστικά αξιοθέατα της περιοχής είναι οι πυραμίδες του εθνικού πάρκου Ankarana.
Από την άλλη, στη νότια πλευρά του νησιού επικρατεί η ξηρή έρημος της ΝΔ Μαδαγασκάρης που αποτελεί τόπο διαμονής της φυλής των «αγκαθιών», όπως ονομάζεται, η οποία πήρε το όνομα της από τα μοναδικά ακανθώδη φυτά που κυριαρχούν στο ερημικό οικοσύστημα που επικρατεί στα νότια του νησιού. Παράλληλα, πλάι στην έρημο μπορεί κανείς να βρει και ατελείωτες παραλίες με αμμολόφους και νομάδες μαλγάσιων Vezo να ψαρεύουν στις θάλασσες του ινδικού που βρέχουν το νησί.
Κοιτώντας τώρα από την άλλη πλευρά του ορίζοντα, στα ανατολικά του νησιού, το έδαφος είναι πεδινό και σχετικά εύφορο, για αυτό και συγκεντρώνονται εκεί οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού. Η ανατολική ζώνη της Μαδαγασκάρης φιλοξενεί 2 αξιοθέατα πανέμορφα και γνωστά παγκοσμίως με επιβλητικό παρουσιαστικό, που αφήνουν μαγεμένο κάθε φυσιολάτρη που σέβεται τον εαυτό του και αγαπά να παρατηρεί την χλωρίδα και την πανίδα των περιοχών που επισκέπτεται. Τα αξιοθέατα αυτά είναι οι απέραντες και πανέμορφες παραλίες της Sainte Marie, αλλά και τα παρθένα ανεξερεύνητα τροπικά δάση Masoala που φιλοξενούν μεγάλη ποικιλία ειδών πολλά από τα οποία είναι ενδημικά. Τι είναι άλλωστε μια επίσκεψη στη Μαδαγασκάρη χωρίς να δει κανείς λαιμούριους; Στην ανατολική πλευρά του νησιού, οι ντόπιες φυλές έχουν την εντονότερη δράση από κάθε άλλη ζώνη, γεγονός που συμβάλει στην διατήρηση των ιστορικών, μακροχρόνιων και ιδιαίτερων παραδόσεων της αφρικανικής ηπείρου.
Κλείνοντας, στη δυτική ζώνη του νησιού η περιοχή κυριαρχείται από τα πανύψηλα και αιωνόβια δέντρα baobabs, αλλά και αμέτρητα λιμάνια στην εντυπωσιακή πλευρά της ακτής. Στην πλευρά αυτή του νησιού, η φυλή Sakalava κρατά ζωντανές τις παραδώσεις πάσης φύσεως, με τις θρησκευτικές να διαθέτουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στην περιοχή αυτή επικρατεί έντονη ξηρασία και όχι ιδιαίτερα ευχάριστη τους θερινούς μήνες, που δεν επιτρέπει την ύπαρξη δασών και πολλών ειδών, όπως στα ανατολικά και τα βόρεια της Μαδαγασκάρης.
Διαβάζοντας, λοιπόν, κανείς όλα αυτά ένα πράγμα σκέφτεται, πως θα καταφέρει να δει όλα αυτά σε λίγες μόνο ημέρες με τις αποστάσεις να είναι τόσο μεγάλες. Μια είναι η απάντηση road trip… νοικιάστε μια μηχανή, πάρτε ένα backpack και go on.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Μαδαγασκάρη, versustravel.eu, διαθέσιμο εδώ
