Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
Ας ρίξουμε μία ματιά στο νέο συναρπαστικό βιβλίο της Karen Jennings, σε μετάφραση του Αλέξη Καλοφωλιά, που φέρει τον τίτλο Ένα νησί και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Gutenberg.
Η συγγραφέας του βιβλίου, Karen Jennings, είναι γεννημένη στο Cape Town της Νότιας Αφρικής, το 1982. Η μητέρα της ήταν Αφρικανή και ο πατέρας της Άγγλος, ενώ και οι δύο ήταν δάσκαλοι. Ακόμα, έχει κάνει μεταπτυχιακό στην αγγλική λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο KwaZulu-Natal, ενώ έχει πραγματοποιήσει και μεταδιδακτορική έρευνα στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Goias, στη Βραζιλία, αναφορικά με την ιστορική σχέση ανάμεσα στην επιστήμη και τη λογοτεχνία.
Όσον αφορά το επαγγελματικό της έργο, η Jennings έχει επιμεληθεί το Feast, Famine and Potluck, που πρόκειται για μία συλλογή αφρικανικών διηγημάτων που δημοσιεύτηκε το 2014 από τις Εκδόσεις Modjaji Books για το Short Story Day Africa. Πρώτο της μυθιστόρημα αποτελεί το Finding Soutbek και, μάλιστα, ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Λογοτεχνίας Etisalat. Επίσης, το βιβλίο της An Island, γραμμένο με την υποστήριξη μιας υποτροφίας συγγραφής του Ιδρύματος Miles Moreland, ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker το 2021.
Ο κεντρικός μας ήρωας, Σάμιουελ, ζει εδώ και μία εικοσαετία σε ένα μικρό νησί στην Αφρική, προσέχοντας τον φάρο. Η απομόνωση μαζί με τις κότες του είναι η καλύτερή του συντροφιά. Εφόσον δεν έχει κανέναν άλλον στο νησί, φαίνεται να έχει «δεθεί» μαζί τους, αφού είναι η μόνη του παρέα. Είναι ένας άνθρωπος απλός και λιτός, ζώντας μόνο με τα απαραίτητα. Όσο διαμένει στο νησί είχε πολλούς «επισκέπτες» κατά καιρούς, που δεν είναι άλλοι από… νεκρά πτώματα. Οι περισσότεροι είναι πνιγμένοι μετανάστες, ανάμεσά τους και παιδιά, που έχει ξεβράσει η θάλασσα στο έρημο νησί. Ενώ στην αρχή υπήρχε μία στοιχειώδης μέριμνα και ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον για αυτούς τους άτυχους ανθρώπους, στη συνέχεια ο Σάμιουελ κατέληξε να είναι ο… νεκροθάφτης τους.
Ώσπου μία μέρα, η θάλασσα του «στέλνει» όχι ακόμα ένα πτώμα, αλλά έναν ζωντανό – νεκρό. Παρά τις αρχικές του ανησυχίες και τους έντονους ενδοιασμούς για την ασφάλειά του κυρίως, ο Σάμιουελ αποφασίζει να σώσει το κατακρεουργημένο και αντιαισθητικό σώμα και να περιθάλψει τον άνδρα. Αφού του έχει προσφέρει νερό, φαγητό και στέγη, μένει απλά να γνωριστούν, σωστά; Κάτι που αποβαίνει δύσκολο, μιας που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα. Αυτό, ωστόσο, δεν στέκεται εμπόδιο στην επικοινωνία τους και καταλήγουν να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλον.
Ο άνδρας, όμως, δεν ήρθε μόνος του, έφερε στον Σάμιουελ και πολλές οδυνηρές αναμνήσεις από το κακοτράχηλο παρελθόν του. Βλέπετε, ο μοναχικός μας ήρωας δεν είχε καθόλου ευχάριστη και σίγουρα όχι εύκολη ζωή. Μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια, την ανέχεια και την επαιτεία. Μη γνωρίζοντας μήτε τι γεύση έχει ένα πορτοκάλι, μήτε τι είναι οδοντόκρεμα! Αυτός, η αδερφή του και οι γονείς του προσπαθούσαν σκληρά απλά για να επιβιώσουν άλλη μία μέρα. Ακόμα και στη φυλακή πήγε, κάτι που τον στιγμάτισε, αποκτώντας μία συλλογή από δύσκολα χρόνια και αναμνήσεις.
Περνώντας χρόνο με τον ξένο ναυαγό, ανακαλεί στον νου του οδυνηρές σκέψεις και εμπειρίες από τα σκληρά χρόνια της αποικιοκρατίας, δικτάτορες των οποίων μετατράπηκαν πρώην επαναστάτες. Επίσης, δίνει φως στη δική του σχέση με το καθεστώς και ερχόμενος σε επαφή με τον νέο του επισκέπτη καταφέρνει να διαλευκάνει και να «εξορκίσει» το παρελθόν του.
