Της Παρασκευής Κωστίνου,
1935: Έφυγε από τη ζωή ο Άλφρεντ Ντρέιφους, μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα που συντάραξε τη γαλλική κοινωνία και τις στρατιωτικές υπηρεσίες της χώρας, αλλά όπως αποδείχθηκε τελικά ήταν αθώος.
Γεννήθηκε στη Mulhouse της Αλσατίας το 1859, με εβραϊκές ρίζες. Ο πατέρας του, αρχικά, ασχολήθηκε με μια τοπική βιομηχανία βαμβακουργίας και στη συνέχεια κατάφερε να επεκτείνει την επιχείρησή του, φτιάχνοντας ένα εργοστάσιο υφαντικής. Έτσι, μπόρεσε να προσφέρει στη μεγάλη οικογένειά του –αποτελούμενη από εννέα παιδιά– μια αρκετά καλή ζωή. Έπειτα από την προσάρτηση της Αλσατίας και της Λωρραίνης από τη Γερμανία μετά τον Γαλλο-Πρωσικό Πόλεμο το καλοκαίρι του 1870, η οικογένεια μετακόμισε στη Βασιλεία της Ελβετίας και λίγα χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Η μικρή εμπειρία που αποκόμισε από τον πόλεμο του γέννησε την επιθυμία να ενταχθεί στις ένοπλες δυνάμεις. Έτσι, μόλις ενηλικιώθηκε μπήκε στη στρατιωτική σχολή Ecole Polytechnique στο Παρίσι και αποφοίτησε το 1880 και κατόρθωσε να διοριστεί ως υπολοχαγός στον γαλλικό στρατό. Στα 31 του χρόνια, το 1891, παντρεύτηκε την 20χρονη Lucie Eugénie Hadamard με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Τέσσερα έτη, όμως, αργότερα θα αρχίσει για τον ίδιο μια μεγάλη κρίση για την ζωή του που θα τον ταλαιπωρήσει για χρόνια.
Κατά το 1894, ενεπλάκη σε μια θυελλώδη υπόθεση κατά την οποία ήταν θύμα μιας δικαστικής συνωμοσίας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πυροδότηση μιας μεγάλης πολιτικής κρίσης κατά τη διάρκεια της Τρίτης Δημοκρατίας, η οποία μάλιστα έφερε τον όνομά του –υπόθεση Ντρέιφους. Βάση αυτής ήταν κατηγορούμενος επειδή υποτίθεται ότι κοινοποίησε γαλλικά στρατιωτικά μυστικά στη γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι και γενικότερα ότι ήταν κατάσκοπος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Το γεγονός αυτό σήκωσε θύελλα αντιδράσεων και κατέληξε με την ισόβια καταδίκη του. Έτσι, στάλθηκε στην αποικία του Νησιού του Διαβόλου στη Γαλλική Γουιάνα όπου κρατούνταν κι άλλοι βαριά ποινικοί κρατούμενοι. Στην στοχοποίησή του συνέβαλε και το γεγονός ότι ήταν Εβραϊκής καταγωγής, σε μια περίοδο που άρχισε να φουντώνει ο αντισημιτισμός.
Η πολυτάραχη υπόθεση Ντρέιφους φαίνεται πως θορύβησε και τον Γάλλο συγγραφέα Εμίλ Ζολά, ο οποίος δημοσίευσε το “J’ Accuse” στην πρώτη σελίδα του Aurore και κατηγορούσε τους δικαστές για μεροληψία και πως η καταδίκη του Ντρέιφους ήταν προδιαγεγραμμένη πριν από τη δίκη.
Για καλή του τύχη μέσα στην όλη ατυχία του προέκυψαν νέα στοιχεία ύστερα από την επισταμένη έρευνα του αντισυνταγματάρχη Georges Picquart. Έτσι, λοιπόν, αποδείχθηκε πως υπαίτιος ήταν ένας καθολικός αξιωματικός ονόματι Εστερχάζυ. Το 1906, αφού είχε προηγηθεί μια ακόμα δίκη το 1899 κατά την οποία βγήκε ξανά ένοχος, το δικαστήριο αποφάνθηκε της αθωότητάς του και αποκαταστάθηκε ως ταγματάρχης στον γαλλικό στρατό. Είχε κατ’ αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα να αξιοποιηθεί και στα πλαίσια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τελικά, ολοκλήρωσε την καριέρα του και αποστρατεύθηκε με τον τίτλο του αντισυνταγματάρχη.
Το τέλος του Άλφρεντ Ντρέιφους ήρθε μια μέρα σαν σήμερα στο Παρίσι σε ηλικία 75 ετών και ενταφιάστηκε στο Cimetière du Montparnasse, στην πόλη του φωτός.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Alfred Dreyfus, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- Alfred Dreyfus, history.com, Διαθέσιμο εδώ
- The Dreyfus Affair, historytoday.com, Διαθέσιμο εδώ
