Του Ναπολέοντα – Σάββα Γρίβα,
Από τα παιδικά μας, κιόλας, χρόνια, έχουμε όλοι αντιληφθεί τη σπουδαιότητα και την αξία των χρημάτων, χωρίς ωστόσο, όπως έχουμε αναφέρει, να εγγυώνται αυτά την ευτυχία. Διανύοντας τώρα την περίοδο, όπου ο τουρισμός βρίσκεται στα καλύτερά του, οι απαιτήσεις καθιστούν την πρόσληψη εποχιακού προσωπικού αναπόφευκτη στα περισσότερα καταστήματα! Ως εκ τούτου, πολλοί νέοι επιλέγουν να εργαστούν εποχιακά ή να εργαστούν «σεζόν», όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, με δέλεαρ την επίτευξη της οικονομικής τους ανεξαρτησίας. Πώς πραγματικά, όμως, μοιάζει η καθημερινότητα σε μία τέτοια περίσταση και πως αυτή διαφέρει από αυτή που θα σας πουν;
Αρχικά, η εποχιακή εργασία συναντάται ιδίως στα νησιά, αλλά και γενικότερα στις τουριστικές περιοχές της χώρας, οι οποίες μόνο λίγες δεν είναι. Θέσεις εποχιακής εργασίας προκύπτουν κυρίως στους χώρους εστίασης, αλλά και στον τομέα των πωλήσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί κανείς να εργαστεί μόνο εκεί, απλώς ανέφερα τα συνηθέστερα! Ανέκαθεν οι νέοι επιζητούσαν το χρήμα, με συνέπεια οι γενναιόδωροι μισθοί που τους προσφέρονται να είναι ικανοί να κάμψουν τις όποιες αντιστάσεις μπορεί να έχουν. Είναι αλήθεια πως τα 800 ευρώ το μήνα, όπου είναι ουσιαστικά το ελάχιστο ποσό με το οποίο μπορεί κανείς να αμειφθεί για πλήρη εργασία (οκτάωρη, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον), είναι ένα ποσό, το οποίο δύσκολα μπορεί να αρνηθεί κάποιος που δε φέρει εργασιακή εμπειρία. Ωστόσο, επειδή εχθρός του «καλού» είναι το «καλύτερο», πολλοί νέοι δεν αρέσκονται στα 800 ευρώ και αναζητούν εποχιακή εργασία, η οποία μπορεί να τους αποφέρει καθαρό κέρδος τα διπλάσια ή ακόμη και τα τριπλάσια με τις ίδιες, θεωρητικά, συνθήκες εργασίας. Ένα από τα πρώτα που θα απασχολήσουν όποιον κατασταλάξει στο ότι επιθυμεί να εργαστεί το καλοκαίρι, σίγουρα δεν μπορεί να είναι άλλο από την τοποθεσία. Ένα καίριο δίλημμα είναι: «κοντά» στο σπίτι για 800 ευρώ ή εργασία στο νησί για 2000 ευρώ; Άξιο αναφοράς αποτελεί το γεγονός ότι πολλοί εργοδότες, κυρίως στα νησιά, πέραν της οικονομικής αμοιβής, παρέχουν στον εργαζόμενο τόσο στέγαση όσο και σίτιση, προσπαθώντας να «κερδίσουν» τους ενδιαφερόμενους.
Ανεξαρτήτως προτιμήσεων του καθενός, υπάρχει κάτι πιο ελκυστικό από καλοαμοιβόμενη εργασία σε νησί και μάλιστα με «πληρωμένη» διατροφή και διαμονή; Η απάντηση, προφανώς, και είναι πως όχι. Όχι απλώς γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο ιδεατό, αλλά γιατί αυτό που σας περιέγραψα δεν υφίσταται καν… Ο όρος της πλήρους απασχόλησης περισσότερο αποτελεί ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, παρά μια ρεαλιστική κατάσταση. Και αν στα λιγότερο τουριστικά μέρη (με πιο χαμηλά αμειβόμενη εργασία) μπορεί ο χρόνος απασχόλησής σας να είναι όντως 8 ώρες, μην τρέφετε ψευδαισθήσεις πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα νησιά. Στα τελευταία, δεν τίθεται το ερώτημα για το αν θα δουλέψει κανείς περισσότερο από το προβλεπόμενο, αλλά για το πόσο περισσότερο. Η 10ωρη ή ακόμη και η 12ωρη εργασία, στα άκρως τουριστικά μέρη, είναι μία θλιβερή πραγματικότητα, η οποία και σε τελική ανάλυση δικαιολογεί και την υπέρογκη αμοιβή του εργαζομένου-«σκλάβου». Και αν απογοητευτήκατε ήδη, σκεφτείτε πως μετά από κάθε εξαντλητική μέρα, θα πρέπει και να συγκατοικήσετε με άγνωστους ανθρώπους, στα πλαίσια της δωρεάν διαμονής, όπου ο εργοδότης θα σας παρέχει. Πρόκειται και εδώ, λοιπόν, για ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης αρκετών ατόμων –και μάλιστα άγνωστων μεταξύ τους– σε λίγα τετραγωνικά, μπορεί να αποδειχθούν πολύ χειρότερες των προσδοκιών σας
Όπως γίνεται, εύκολα, αντιληπτό, η προσδοκία του συνδυασμού, τόσο του τουρισμού σε ένα νησί όσο και της εργασίας αποτελεί μάλλον ένα ουτοπικό σενάριο, οπότε αν φιλοδοξείτε πως αξιοποιώντας τη δωρεάν διαμονή που σας παρέχεται θα εξερευνήσετε και το νησί ταυτόχρονα, τότε μάλλον θα απογοητευτείτε από τη ζοφερή πραγματικότητα. Η σκληρή κριτική που μπορεί να δεχθείτε από τον εργοδότη σας είναι σίγουρα κάτι, το οποίο πρέπει να έχετε κατά νου… και αν σας συμβεί, πρέπει να μπορέσετε να το διαχειριστείτε. Είναι αλήθεια πως όσο άσχημα κι αν σας μιλήσει ο εργοδότης σας, όσο κι αν σας μειώνει διαρκώς, το να αντιμιλήσετε απλώς θέτει σε κίνδυνο τη «θέση» σας και δημιουργεί ρήξη στη σχέση σας. Ανεκτικότητα, ωστόσο, δεν οφείλετε να δείχνετε μόνο στους ανωτέρους σας, αλλά ακόμη και στους πελάτες… Όσο ευγενικοί και εξυπηρετικοί κι αν είστε, στατιστικώς θα βρεθεί κάποιος πελάτης, όπου χωρίς λόγο θα σας φέρει στα όριά σας! Είναι σαφές, πως για θέσεις που εμπεριέχουν αλληλεπίδραση με τον κόσμο η κοινωνικότητα, η διαλλακτικότητα, καθώς και η υπομονή είναι αναγκαίες, οπότε αν η επικοινωνία δεν είναι το δυνατό σας σημείο, τότε καλύτερα να αναζητήσετε κάποια άλλου είδους δουλειά, τόσες υπάρχουν! Τέλος, οφείλετε να συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι αποτελείτε τρόπον τινά «υπάλληλο» μιας επιχείρησης, όποτε πρέπει να είστε νοητικά έτοιμοι να εκτελέσετε ό,τι σας ζητηθεί. Το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη φαντασία παραμένει πραγματικά άγνωστο, ωστόσο με αυτά που βλέπουμε κάθε χρόνο μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα… Πέρυσι, μάλιστα, είδαμε στη Ρόδο σερβιτόρο να μπαίνει στη θάλασσα…για να παραδώσει τον δίσκο…
Η δουλειά το καλοκαίρι σίγουρα δε θα αποτελέσει μία ήρεμη και χαλαρή περίοδο της ζωής σας, ωστόσο, κρίνω πως έχει να σας προσφέρει αρκετά! Μπορεί κίνητρο των περισσοτέρων να αποτελεί το οικονομικό, ωστόσο, ο φόρτος εργασίας, τον οποίον κάποιος θα επωμιστεί, θα συμβάλει στην ανάπτυξη της υπευθυνότητάς του, ενώ η συναναστροφή με κόσμο στην περαιτέρω ανάπτυξη της κοινωνικότητάς του. Μπορεί οι συνθήκες τόσο εργασίας όσο και διαβίωσης να μην είναι οι καλύτερες δυνατές, ωστόσο, προτού αποφασίσει κανείς να εργαστεί, κομβικό είναι να έχει πλήρη επίγνωση των συνθηκών τις οποίες πρόκειται να αντιμετωπίσει. Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε, είναι στο χέρι σας!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Είναι, τελικά, ο πλούτος απόλαυση; , Offline Post, διαθέσιμο εδώ
