Του Αγγέλου Μπαλαρά,
Για τους λάτρεις των σπορ –και ιδιαίτερα των ατομικών αθλημάτων– οι καλοί παίκτες που δεν τυγχάνει να είναι παράλληλα και οι «αστέρες» της εποχής, είναι συνήθως ιδιαίτερα αγαπητοί. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτοί οι παίκτες, εκτός από ταλέντο, επιδεικνύουν και υψηλό επίπεδο ανθρώπου. Μια τέτοια περίπτωση αθλητή είναι και αυτή του Dominic Thiem. Μεγάλη μου αδυναμία ο Αυστριακός τενίστας, που πριν από λίγο καιρό αναγκάστηκε να ανακοινώσει την απόσυρσή του από τα επαγγελματικά courts. Tο λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν –κάποια στιγμή– ένα μικρό αφιέρωμα στην πορεία ενός εκ των πιο αγαπητών παιδιών του ανδρικού Tour. Ήρθε αυτή η στιγμή…
Η καριέρα
Ο “Domi” γεννήθηκε στο Wiener Neustadt της Αυστρίας στις 30 Σεπτεμβρίου του 1993 και το τένις μπήκε από πολύ νωρίς στη ζωή του. Η οικογένειά του του έδωσε μια ρακέτα σε ηλικία μόλις 5 ετών και έκτοτε μια μεγάλη σχέση ζωής ξεκίνησε. Από μόνος του, στα 12 του, αποφάσισε να υιοθετήσει το backhand με ένα χέρι, δείχνοντας ότι ήθελε να παίξει το παιχνίδι με τους δικούς του όρους και όπως άρεσε σε αυτόν. To 2011 ο Thiem θα γινόταν επαγγελματίας, με τη συμμετοχή του στα τουρνουά Juniors του ATP Tour. Πολλές από τις αγωνιστικές αρετές του είχαν ήδη φανεί και οδήγησαν στα πρώτα θετικά σχόλια από προπονητές και συναθλητές του. Ο τρόπος παιχνιδιού του –που περιελάμβανε ιδιαίτερα δυνατά χτυπήματα σε backhand και forehand, κυρίως από τη baseline– και η πνευματική του δύναμη οδήγησαν και στο πρώτο του παρατσούκλι: “Dominator”. Το 2015, στη Nice της Γαλλίας, κατακτώντας το τουρνουά της πόλης, έστελνε το πρώτο μήνυμα μιας μεγάλης καριέρας.
Το 2ο μισό της δεκαετίας του 2010 αποτέλεσε το peak της καριέρας του Thiem, ο οποίος σε εκείνο το διάστημα ήταν σταθερότατος, συνεπής στα μεγάλα ραντεβού και αναζητούσε διαρκώς τη διάκριση. Σε μια περίοδο όπου μεσουρανούσε η σπουδαιότερη τετράδα στην ιστορία του αθλήματος (Federer, Djokovic, Nadal, Murray) ήταν πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις. Επί δύο συναπτά έτη (2018, 2019), με εξαιρετικές εμφανίσεις στη χωμάτινη επιφάνεια, ήταν finalist του Roland Garros και τις δύο φορές απέναντι στον μύθο του Nadal. Οι εμφανίσεις του τότε του απένειμαν καθολική αναγνώριση, μαζί και τον χαρακτηρισμό: «Πρίγκιπας του χώματος» (Prince of clay). Το 2019, επίσης, κατέκτησε το 1000ρι τουρνουά του Indian Wells (κόντρα στον Federer), όπως επίσης και το 250ρι της Βιέννης. Η μαγική εκείνη χρονιά έκλεισε με την παρουσία του στον τελικό των ATP Finals, όπου βέβαια ηττήθηκε από τον Τσιτσιπά.
Η επόμενη σεζόν τον βρήκε σ’ έναν ακόμα τελικό Grand Slam, στο Australian Open, γνωρίζοντας την ήττα στα σημεία, αυτήν τη φορά από τον Djokovic. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω και έτσι, αργότερα μέσα στο 2020, ήρθε η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του: η κατάκτηση του US Open απέναντι στον Zverev. Ένα ιστορικής σημασίας επίτευγμα, μιας και o Dominic Thiem γινόταν έτσι ο πρώτος άντρας τενίστας γεννημένος από το 1990 και μετά που κατακτούσε Slam, ευρισκόμενος μάλιστα να χάνει και με 2 σετ στο ξεκίνημα του αγώνα!
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τότε ότι η τύχη επρόκειτο να γυρίσει απότομα την πλάτη της στον “Domi”; Ο τραυματισμός και η δύσκολη απόφαση της απόσυρσης. Και ενώ ήταν στα καλύτερά του, η χρονιά του 2021 ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του Αυστριακού. Το ξεκίνημα εκείνης της χρονιάς περιελάμβανε απανωτούς αποκλεισμούς και εκείνον να εμφανίζει –ίσως– έλλειψη κινήτρου στα πρώτα του παιχνίδια ως πρωταθλητής του Αμερικανικού Open. Σε αυτό το αρνητικό momentum ήρθε να προστεθεί και ένας τραυματισμός στο γόνατο που τον κράτησε εκτός αγώνων για ένα διάστημα. Την περίοδο εκείνη ο ίδιος ήταν και έντονα επηρεασμένος από τις συνθήκες που είχε διαμορφώσει ο κορωνοϊός στο Tour, με τα άδεια γήπεδα, τους πολλούς περιορισμούς και την παγκόσμια υγειονομική κρίση γενικότερα.
Η αγωνιστική του επιστροφή άργησε να έρθει ή για την ακρίβεια δεν ήρθε ποτέ όπως θα ήθελε ο ίδιος. Και αυτό γιατί πάνω που ξεπερνούσε τον τραυματισμό του στο γόνατο, προέκυψε θέμα στον δεξιό του καρπό. Αυτό το πρόβλημα τραυματισμού τον κράτησε σε πλήρη αγωνιστική απραξία για περίπου 5 μήνες, με συντηρητική αγωγή –χωρίς χειρουργείο–, αλλά με πολλές θεραπείες. Δύσκολη και επίπονη περίοδος για κάθε αθλητή, τόσο από σωματικής όσο και από ψυχολογικής άποψης, αφού είναι αναγκασμένος να παρακολουθεί τον ανταγωνισμό ανήμπορος να παλέψει. Η επιστροφή του στο Tour έκτοτε ήταν αποσπασματική, με αρκετές υποτροπές στον τραυματισμό του, ο οποίος ουδέποτε του επέτρεψε να ξαναπαίξει στο 100%. Και επειδή το τένις είναι πολύ σκληρό άθλημα, η αποχή και οι συνεχόμενες αποτυχίες τον έφεραν ακόμα και στο Νο. 352 του κόσμου…
Το 2024, χωρίς να έχει σταματήσει στιγμή να προσπαθεί, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί στο τέλος της χρονιάς (μόλις στα 31 του), αδυνατώντας να επαναφέρει τον εαυτό του στα επίπεδα που ανήκει. Εν τέλει, ο τραυματισμός του στον καρπό αποδόθηκε στην έντονη προπόνηση, την οποία επέλεξε να εφαρμόσει ο Thiem μετά το διάστημα χαλαρότητας που ακολούθησε τον θρίαμβο του US Open. Η ιστορία, ωστόσο, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει και για τον Thiem αυτή έγραψε (μέχρι σήμερα): Νο. 3 στην παγκόσμια κατάταξη (2020), ρεκόρ 348-210 νίκες-ήττες, 17 τίτλους καριέρας και $ 30.183.694 έσοδα prize money.
Η αγάπη για το τένις θα τον κρατήσει στο άθλημα
Τώρα, ο τενιστικός κόσμος έχει τα μάτια στραμμένα στο Wimbledon, ένα τουρνουά στο οποίο δεν είχε καταγράψει κάποια ιδιαίτερη επιτυχία ο Thiem (καλύτερή του πορεία ήταν ως τον 4 ο γύρο). Φέτος, μάλιστα, ο ίδιος θα απουσιάσει από τη διοργάνωση, αφού η χαμηλή του θέση (No. 134) στην παγκόσμια κατάταξη δεν του επιτρέπει τη συμμετοχή στο κυρίως ταμπλό, δεν πήρε wild card συμμετοχής και αρνήθηκε να λάβει μέρος στην επίπονη προκριματική διαδικασία. Με βάση την ανακοίνωση που εξέδωσε ο ίδιος στις 10 Μαΐου 2024, το τελευταίο τουρνουά της καριέρας του θα είναι αυτό της Βιέννης, στην πατρίδα του, τον ερχόμενο Οκτώβριο. Μέχρι τότε θα προσπαθήσει να απολαύσει τον εναπομείναντα χρόνο του ως επαγγελματίας παίκτης, προσφέροντας μια τελευταία παράσταση στους εκατομμύρια θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο.
Ο χαρακτήρας και η νοοτροπία παιχνιδιού του θα πρέπει να αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλά νέα παιδιά που τώρα ξεκινούν την αγωνιστική ενασχόληση με το τένις. Αν θα μπορούσα να κάνω μια εκτίμηση θα ήταν ότι το πάθος του Thiem για το τένις θα τον οδηγούσε στο να μείνει κοντά σε αυτό και μετά την απόσυρσή του. Όμως, έχουμε καιρό μέχρι να το μάθουμε αυτό και σημασία έχει να είναι ευτυχισμένος σε αυτό που θα κάνει, ανακτώντας με αυτόν τον τρόπο ό,τι του στέρησε η ατυχία του τραυματισμού του. Μεγάλε “Domi” για το πείσμα, την αγωνιστικότητα, τις τόσες αναμνήσεις… σε ευχαριστούμε για όλα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
