Του Λάμπρου Βέλλιου,
ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ
Από το 1939 και έπειτα, ο Κουίσλινγκ απογοητευμένος από την τροπή που είχε πάρει η χώρα στο εσωτερικό της, προσπάθησε να βρει ένα νέο πλαίσιο παρέμβασης, με διαλέξεις που έκανε και οι οποίες τιτλοποιούνταν ως «Το εβραϊκό πρόβλημα στη Νορβηγία». Από τότε, πίστευε πως η Νορβηγία δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχη στον επερχόμενο πόλεμο, ούτε ουδέτερη, αλλά αντιθέτως αναγκαιότητα αποτελούσε η συμμετοχή της στο πλευρό της Γερμανίας. Τις παρεμβάσεις του, τις συνέχισε περιοδεύοντας σε γερμανικές και δανέζικες πόλεις, ενώ το ίδιο το κράτος της Γερμανίας τού έταξε μεγάλα κεφάλαια για την ενίσχυση και άμεση ναζιστικοποίηση του κόμματος του, πίσω στη Νορβηγία. Ο ίδιος ο Κούισλινγκ, ήρθε σε επαφή και γνώρισε για πρώτη φορά τον Χίτλερ στις 14 Δεκεμβρίου του 1939, ο οποίος τον είχε καλέσει σε ακρόαση εντυπωσιασμένος από τα πλάνα που είχε παρουσιάσει στους Γερμανούς αξιωματούχους για τους τρόπους επέμβασης και κατάκτησης της Νορβηγίας, ειδικότερα όταν η περιοχή ελέγχονταν άμεσα από τους Συμμάχους, το στρατιωτικό πραξικόπημα που πρότεινε και τη χρησιμοποίηση της Νορβηγίας ως ναυτικής βάσης, παρόλο που για αρκετό διάστημα στον Χίτλερ είχαν φανεί ουτοπικά τα σχέδια του Κουίσλινγκ.
Όλα αυτά έγιναν αμέσως γνωστά στους Βρετανούς, οι οποίοι βομβάρδισαν ένα γερμανικό τάνκερ, το οποίο παραβίασε τα χωρικά ύδατα της Νορβηγίας, γεγονός που έμεινε γνωστό ως περιστατικό Αλτμάρκ. Στις 8 Απριλίου, η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε την πραγματοποίηση της Επιχείρησης Ουίλφρεντ, η οποία αφορούσε τη ναρκοθέτηση των συνόρων μεταξύ Νορβηγίας και των νησιών της και η οποία αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση μεταφοράς σουηδικού μεταλλεύματος, απαραίτητου για τον εφοδιασμό των Γερμανών. Δύο ημέρες πιο πριν ο Κουίσλινγκ είχε παραδώσει στην Κοπεγχάγη σε συνάντηση με Γερμανούς αξιωματικούς απόρρητα έγγραφα και πρωτόκολλα της αμυντικής θωράκισης της χώρας. Πλέον, το κλίμα ήταν πολύ τεταμένο.
Στις 9 Απριλίου του 1940, οι Γερμανικές Ναζιστικές Δυνάμεις εισβάλλουν στη Νορβηγία, με την επιχείρηση Βεζερύνμπουγκ. Στόχος ήταν η σύλληψη του Βασιλιά Χάακον και του πρωθυπουργού Γιόχαν Νύγκαρτσβολντ, οι οποίοι διαβλέποντας τις εξελίξεις είχαν μετακινηθεί σε ένα μυστικό μέρος, το Χάμαρ, ανατολικά της Νορβηγίας. Εντωμεταξύ, ο Κουίσλινγκ πήρε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Χίτλερ, ενώ στις 17:30 της ίδιας μέρας, διακόπηκε η λειτουργία του Νορβηγικού ραδιοφώνου, η οποία ξανάρχισε 2 ώρες μετά, αναμεταδίδοντας σε ζωντανή ροή τον σχηματισμό μιας καινούριας κυβέρνησης. Την αναμετάδοση την έκανε ο ίδιος ο Κουίσλνιγκ, μεταφέροντας και τα ονόματα των νέων υπουργών. Στη συνέχεια ακολούθησε, η άρνηση του βασιλιά αναγνώρισης του Κούισλινγκ, καλώντας τον κόσμο σε συνέχιση του αγώνα. Ο Κουίσλινγκ άρχισε να χάνει το λαϊκό έρεισμα που είχε και ο Χίτλερ, κατανοώντας ότι πλέον δεν του ήταν χρήσιμος, δημιούργησε δική του κυβέρνηση με ανεξάρτητη κεντρική επιτροπή και επικεφαλής τον Γερμανό, Γιόζεφ Τερμπόβεν. Μέλη της επιτροπής αποτελούσαν οι γνωστοί Πρυτς και Χγιορτ. Στις 16 Αυγούστου του ίδιου έτους, ο Κουίσλινγκ συναντήθηκε με τον Χίτλερ, στο Βερολίνο, τον οποίο και πάλι έπεισε με τα λόγια του. Το αποτέλεσμα ήταν με ανακοίνωση του Reichkommissar της Κεντρικής Επιτροπής της Προσωρινής Κυβέρνησης, Τερμπόβεν από το ραδιόφωνο, ανακοινώθηκε η ύπαρξη του Nasjonal Samling, ως του μοναδικού επιτρεπόμενου κόμματος στη Νορβηγία, κάτι το οποίο διήρκεσε από το 1942 έως και τη λήξη του Πολέμου το 1945.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια το κόμμα του Κούισλινγκ προχώρησε σε μαζικές εκτελέσεις και βασανιστήρια πολιτικών αντιφρονούντων, κατά κύριο λόγο κομμουνιστών, σε μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της λογοκρισίας, ενώ η αντισύλληψη απαγορεύτηκε. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκτελέσεων αποτέλεσαν τα αιματηρά γεγονότα της απεργία για το γάλα στο Όσλο, όπου συλλήφθηκαν βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος ενώ εκτελέστηκαν ο δικηγόρος Βίγκο Χάνστεεν και ο Ραλφ Βίνγκστρομ. Προφανώς, το νέο καθεστώς δε θα μπορούσε να μη λάβει μέρος και στο σχέδιο της τελικής εκκαθάρισης της εβραϊκής φυλής, γνωστό ως Τελική Λύση. Συγκεκριμένα, με τη βοήθεια της μυστικής νορβηγικής αστυνομίας συνελήφθησαν και στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην περιοχή του Μπεργκ 550 Εβραίοι.
Μετά την ήττα της Γερμανίας και των δυνάμεων του Άξονα στον Πόλεμο, καθώς και την αποχώρηση τους από την Νορβηγία ο Κουίσλινγκ συλλήφθηκε από την ηγεσία της αντίστασης και δικάστηκε σε θάνατο. Μετά από διάρκεια 10 εβδομάδων, όπου κρατούνταν σε ένα μικρό κελί των αστυνομικών υπηρεσιών του Όσλο, μεταφέρθηκε στο Φρούριο Άκερσους, όπου και εκτελέστηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1945.
Τώρα, γίνεται περισσότερο αντιληπτό γιατί ο παραπάνω άνθρωπος χαράχτηκε στη μνήμη της ανθρώπινης ιστορίας ως συνώνυμο ή ακόμη καλύτερα ως ο ίδιος ο ορισμός λέξεων όπως προδοσία, ευτελισμός, ακριβώς επειδή συνετέλεσε όπως πολλοί άλλοι ανά την Ευρώπη να διαδραματίσει τον ρόλο του «κλόουν» και της «μαριονέτας» των στητών κυβερνήσεων του ναζιστικού απάνθρωπου μορφώματος σε λαούς βασανισμένους, φτωχούς και άμεσα εκμεταλλεύσιμους μετατρέποντας ολόκληρες χώρες σε προτεκτοράτα και επίγειους παραδείσους των ισχυρών. Την ιστορία τη γνωρίζουμε και εμείς εδώ στην Ελλάδα πολύ καλά. Θυμόμαστε τις αντίστοιχες τραγικές μορφές και του παρελθόντος και του παρόντος, γιατί η ιστορία μάλλον πρέπει να επαναληφθεί σαν φάρσα, για να αποκτήσει νόημα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Γιατί το όνομα του πρωθυπουργού της Νορβηγίας Κουίσλινγκ έγινε συνώνυμο με τον πιο γλοιώδη και ελεεινό προδότη, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Το πανευρωπαϊκό σύμβολο του χαφιεδισμού που πρόδωσε την ίδια του την πατρίδα, newsbeast.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Βίντκουν Κουίσλινγκ – Η προσωποποίηση του δοσιλογισμού στην Ευρώπη, katiousa.gr, διαθέσιμο εδώ.
