Του Αντώνη Πετρόπουλου,
Τα βαθυγάλανα νερά που σμίγουν με το χρώμα του ουρανού, ο καυτός ήλιος και τα μαγευτικά τοπία των ελληνικών νησιών δημιουργούν μία ειδυλλιακή κατάσταση. Οι Έλληνες καταμεσής του καλοκαιριού αναζητούν στιγμές αμέριμνες και ευχάριστες στην πλούσια θέα κάθε μέρους που επιλέγουν να περάσουν τις διακοπές τους. Μέχρι τώρα τουλάχιστον, η δυνατότητα διακοπών για μερικές ημέρες ήταν ορατή.
Οι δυσκολίες της πολυκρίσης στην πολυπαθούσα Ελλάδα είχαν ελαττώσει βαθμηδόν την αναμφίλεκτη ανάγκη για αναζωογόνηση μέσω των καλοκαιρινών διακοπών. Εφεξής, όμως, οι διακοπές σε κάποιο ελληνικό νησί είναι προνόμιο των ευμαρών στρωμάτων και ένα απατηλό όνειρο για τους μικρομεσαίους αυτής της χώρας που, μεταξύ άλλων, βιώνουν καθημερινά την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση κάθε πτυχής της διαβίωσής τους.
Οι διακοπές δεν είναι προνόμιο για αυτούς, των οποίων τα οικονομικά είναι εύρωστα. Η προσμονή για ημέρες χαλάρωσης μακριά από την αμείλικτη καθημερινότητα, τη μονοτονία, τη ρουτίνα της δουλειάς και των υποχρεώσεων είναι αναγκαία. Μακριά από τις αρνητικές ειδήσεις και τον αβάστακτο κατατρεγμό του Έλληνα και της Ελληνίδας. Οι λογαριασμοί, η ακρίβεια, η κάλυψη αναγκών και το πλέον επίκαιρο «πώς θα βγει ο μήνας» κάμπτουν το ηθικό. Τα ίδια, εντούτοις, συναντάει και κάποιος, όταν επιθυμεί να ξεφύγει από αυτά που τον βασανίζουν. Δηλαδή την ακρίβεια που τον εκτοπίζει από κάθε πιθανότητα «διαφυγής» σε ημέρες απόλαυσης. Συνεπώς, την αίσθηση προσμονής διαδέχεται το απαράλλακτο συναίσθημα της κατήφειας.
Και εν μέσω του καύσωνα που επελαύνει καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας, ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας καλείται να περιορίσει και τα έξοδα της ψυχαγωγίας του. Όχι ότι είναι πιο ισχυρό πλήγμα αυτό, όταν ένα σπίτι και μία οικογένεια αδυνατεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Η «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας αναμένεται να υποδεχθεί μεγάλο τουριστικό «κύμα» από το εξωτερικό. Η ζήτηση είναι τεράστια παρά τις ορμητικές αυξήσεις σε κάθε παροχή και υπηρεσία. Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια σε δημοφιλείς νησιωτικούς προορισμούς έχουν αυξηθεί έως και 40% εν συγκρίσει με το προηγούμενο καλοκαίρι. Το κόστος διαμονής σε καταλύματα είναι απρόσιτο (200 ευρώ τη διανυκτέρευση). Συνυπολογίζοντας τα παραπάνω έξοδα, το κόστος δύναται να αγγίξει και τα 1000 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια (μόνο για ακτοπλοϊκά και διαμονή).
Ο «εξόριστος» —στο σπίτι του— Έλληνας δεν πρόκειται να αισθανθεί περηφάνια για τη συρροή τουριστών, ενώ ο προϋπολογισμός του εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη καθιστώντας τον προγραμματισμό των διακοπών του ανέφικτο.
Ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας (ίσως και η πλειονότητα) είναι αναγκασμένο να καταργήσει μία παραδοσιακή συνήθεια, η οποία δεν είναι απλώς για διασκέδαση. Αποτελεί μία παρένθεση ανακούφισης και αναψυχής σε μία μακρά χρονική και κοπιαστική περίοδο εργασίας και ατελεύτητων υποχρεώσεων. Τα ταξίδια δημιουργούν μνήμες και αξέχαστες οικογενειακές στιγμές που με την πάροδο του χρόνου φέρνουν τη νοσταλγία για τα περασμένα, αλλά και τη λαχτάρα για νέες εμπειρίες.
Είναι ένα μέρος από την ταυτότητα του κάθε ανθρώπου. Ο ποιοτικός χρόνος μέσα στο καλειδοσκόπιο των εικόνων. Η απαραίτητη βαλβίδα αποσυμπίεσης. Η ανασυγκρότηση και η επανάκτηση δυνάμεων για ένα νέο κύκλο.
Η στέρηση της αναψυχής είναι μία ακόμα στέρηση του ανθρώπου, φτάνοντάς τον σε ένα αδιέξοδο και σε μία ματαιότητα των κόπων του. Αλλά και ένα μεγάλο παράπονο που δεν μπορεί να απολαύσει τις περίφημες ομορφιές της Ελλάδας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Ακρίβεια: Με διψήφιο ποσοστό «τρέχει» ο πληθωρισμός των διακοπών – Απαγορευτικές οι τιμές στα νησιά, ta nea.gr, διαθέσιμο εδώ
