Της Άννας Καρρά,
Δεκαετίες πριν, όταν η μαμή ανακοίνωνε ότι το μωρό που μόλις ήρθε στον κόσμο ήταν γένος θηλυκού, επικρατούσε σιωπή και απογοήτευση, αφού η γέννηση αυτού του μωρού θα σηματοδοτούσε ένα «βάρος» για την οικογένεια. Πολλές γυναίκες δεν κατάφερναν να χαρίσουν στους συζύγους τους ένα αρσενικό διάδοχο, προκαλώντας τη δυσανασχέτηση και των ίδιων και της κοινωνίας. «Και ποιος θα συνεχίσει τώρα το όνομα; Ποιος θα πάρει την οικογενειακή επιχείρηση;» ερωτήματα που εκφράζονταν από στόμα σε στόμα, αναμασώντας την πεποίθηση ότι οι γυναίκες δεν έχουν την ίδια αξία με τους άντρες.
Και καθώς μεγάλωναν και γινόντουσαν κοπέλες το φλέγον ζήτημα ήταν πώς θα μπορέσουν να τις «ξεφορτωθούν», δηλαδή να τις παντρέψουν με κάποιον. Συγκέντρωναν, λοιπόν, ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό που αποτελούσε την προίκα κάθε κοπέλας, προκειμένου να τη δώσουν, αργότερα, στον γαμπρό, με σκοπό να την παντρευτεί. Γιατί, όπως συνηθιζόταν, έπρεπε και να πληρώσουν, για να τις πάρει κάποιος. Οι μόνες τους ασχολίες ήταν τα του οίκου, δηλαδή το νοικοκυριό και το μεγάλωμα των παιδιών, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν και να εκφράσουν την γνώμη τους για άλλα μείζονα θέματα.
Στο πέρασμα του χρόνου όχι μόνο κατάφεραν να εξισώσουν τη θέση τους με αυτήν του άντρα, αλλά κατάφεραν να θριαμβεύσουν σε κάθε κλάδο. Πλέον έχουμε γυναίκες πολιτικούς, γιατρούς και επιστήμονες. Αλλά και γυναίκες που κατάφεραν ό,τι φάνταζε αδύνατο στα μάτια πολλών. Τον λόγο έχουν γυναίκες αυτοδημιούργητες που πέτυχαν να χτίσουν επιχειρήσεις-κολοσσούς, γυναίκες που έδωσαν μάχη για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, αλλά και γυναίκες της διπλανής πόρτας που παρά τη φτώχεια και την απαξίωση του κράτους και των συνανθρώπων τους κατάφεραν να φροντίσουν το τετραπληγικό παιδί τους. Γυναίκες που «έζησαν στο πετσί» τους την κακοποίηση από τους συντρόφους τους, αλλά επιβίωσαν. Γυναίκες που δεν είναι εδώ κοντά μας, αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να ξεφύγουν. Πόση δύναμη έχει άραγε μια γυναίκα; Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που προσπάθησαν να της βάλουν πολλοί, αυτή επιβίωσε και ανάκαμψε σε μια εποχή που όλοι τη «σκότωναν».
Γιατί, όμως, να χρειάζεται να «ματώνουν» ξανά και ξανά ακόμα και σήμερα;
Μεγαλώνοντας ως γυναίκα, θα νιώσεις την αμφισβήτηση, όταν θα πετύχεις και θα ξεχωρίσεις, γιατί πολλοί θα συμπεράνουν πως σίγουρα πίσω από αυτήν την επιτυχία κρύβεται ένας άντρας που σε βοήθησε να ανελιχθείς δίνοντας του κάποιο αντάλλαγμα. Μεγαλώνοντας ως γυναίκα, θα σε χαρακτηρίσουν ως ελαφρών ηθών κάθε φορά που θα βρεθείς σε μια σχέση με κάποιον άντρα. Μεγαλώνοντας ως γυναίκα, θα νιώσεις φόβο να γυρίσεις σπίτι μόνη σου αργά το βράδυ. Μεγαλώνοντας ως γυναίκα θα σε κρίνουν για τα ρούχα που φοράς. Μεγαλώνοντας ως γυναίκα, ίσως «χρειαστεί» να χάσεις και τη ζωή σου. Μεγαλώνοντας ως γυναίκα….
Δε θα ήθελα να λησμονηθεί το γεγονός πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν γυναίκες που υποφέρουν, χωρίς να έχουν καταφέρει να «σπάσουν» τα δεσμά που τις κρατάνε δέσμιες. Ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο που θα τις αγαπά και θα τις προστατεύει. Σε αυτό το εγχείρημα μπορεί να συμβάλει η πολιτεία, αλλά και ο καθένας από εμάς ξεχωριστά, προκειμένου να καταρρίψουμε αυτό το γκρίζο σύννεφο που δε μας αφήνει να αντικρίσουμε τον ήλιο.
