Της Άννας Καρρά,
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, πως η Ελλάδα και ιδίως τα νησιά αποτελούν χώρο προσέλκυσης χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο. Με το που δείξει το θερμόμετρο 25 βαθμούς και άνω, άνθρωποι από κάθε γωνία της επικράτειας φτιάχνουν βαλίτσες με προορισμό την «ξεγνοιασιά». Τα καταγάλανα νερά, ο ήλιος, αλλά και η διασκέδαση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες αποτελούν σημείο κατατεθέν για την επιλογή τους. Αλλά και τους χειμερινούς μήνες η άγρια φύση, τα χιονισμένα βουνά και τα χλιδάτα σαλέ τραβούν το ενδιαφέρον των επίδοξων τουριστών.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια κοσμοσυρροή, με αποτέλεσμα οι προορισμοί αυτοί να γίνονται αποπνικτικοί και να δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός προβλημάτων. Πιο ενδεικτικά, στα λιμάνια αποβιβάζονται καθημερινά από τα πλοία χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι κατακλύζουν το νησί, με σημαντικό επακόλουθο να στριμώχνονται στα δημοφιλή άσπρα-μπλε σοκάκια δημιουργώντας έναν εκνευρισμό και μια αγανάκτηση. Επιπλέον, στους χώρους εστίασης, λόγου χάρη εστιατόρια και καφετέριες, οι ουρές είναι τεράστιες και εξυπηρετούνται κατά κύριο λόγο μόνο όσοι έχουν κάνει κράτηση. Παρόλο που οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών έχουν προσλάβει για τη σεζόν επιπλέον προσωπικό, δεν επαρκεί για την εξυπηρέτηση όλου αυτού του κόσμου. Τα παραπάνω γεγονότα αποδεικνύουν πως στα πιο δημοφιλή νησιά, όπως στη Σαντορίνη, στην Κρήτη ή στη Μύκονο, οι τουρίστες και ιδιαίτερα οι πιο μοναχικοί δεν μπορούν να απολαύσουν τις διακοπές τους.
Από την άλλη, οι μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών αυτών, που κατά πλειονότητα είναι νησιά, δυσανασχετούν με την όλη κατάσταση και υποστηρίζουν πως η ποιότητα ζωής τους έχει υποβιβασθεί. Προτιμούν να κάτσουν σπίτι από το να στοιβαχτούν με τους τουρίστες, μη μπορώντας να απολαύσουν το οτιδήποτε. Επιπρόσθετα, αδυνατούν να μετακινηθούν είτε προς την δουλειά τους είτε προς κάθε άλλο προορισμό, εξαιτίας της τρομερής κίνησης που δημιουργείται από την προσέλευση τόσου κόσμου σε μια μικρή εδαφική περιοχή.
Μια άλλη οπτική του ιδίου ζητήματος είναι η περιβαλλοντική καταστροφή και η μόλυνση των περιοχών αυτών από την τεράστια προσέλευση τουριστών. Απορρίμματα παντού, με αποτέλεσμα οι δημοτικές μονάδες καθαρισμού να κάνουν επιπλέον βάρδιες, προκειμένου να συλλεχτούν και να διατηρηθεί καθαρή η περιοχή. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλά απορρίμματα εντοπίζονται στις ακτές και στις θάλασσες, δημιουργώντας κίνδυνο για την ύπαρξη των ζώων που κατοικούν μέσα σε αυτήν, αλλά και για την ανθρώπινη ζωή.
Παρατηρείται, επίσης, το φαινόμενο της υπερδόμησης, δηλαδή της κατασκευής ξενοδοχείων, μπαρ, αλλά και κατοικιών ευκατάστατων προσώπων, με σημαντικό επακόλουθο την εξαφάνιση του πρασίνου και των δέντρων, αλλά και τη δημιουργία ιδιωτικών παραλιών. Ας μην μιλήσουμε για τα υπέρογκα ποσά ενοικίασης ή πώλησης ακινήτων σε περιοχές με αυξημένο τουριστικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για απλησίαστες τιμές για τους ανθρώπους που ζουν με ένα μεροκάματο, με απόρροια, μόνο οι πλούσιοι και οι ευκατάστατοι να μπορούν να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν κάποιο κατάλυμα ή εξοχικό εκεί.
Κάθε χώρα και ιδίως η Ελλάδα, που σε μεγάλο βαθμό η οικονομία της στηρίζεται στον τουρισμό επιθυμεί την αύξηση αυτού μέσω της προσέλκυσης τουριστών. Χιλιάδες ελληνικές οικογένειες και μικρές επιχειρήσεις καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και να επιβιώσουν από τα έσοδα που εισπράττουν μέσω αυτού. Ωστόσο, είναι κρίσιμο να γίνουν προσπάθειες να μετριαστούν οι συνέπειες του φαινομένου αυτού, προκειμένου να διασωθούν άλλα σημαντικά αγαθά, όπως η ανθρώπινη ζωή, το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής των κατοίκων.
