Του Φωκίωνα Δανιηλίδη,
Στα χρονικά της σύγχρονης αμερικανικής λαογραφίας, λίγες μορφές θεωρούνται τόσο αμφιλεγόμενες όσο ο Marvin John Heemeyer. Γνωστός για την επιδρομή του το 2004 στο Γκράνμπι του Κολοράντο με μια βαριά τροποποιημένη μπουλντόζα, που ονομάστηκε «Killdozer», ο Heemeyer έχει γίνει σύμβολο της ατομικής εξέγερσης ενάντια στη συστημική αδικία της γραφειοκρατίας.
Ο Marvin John Heemeyer γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου το 1951 στην πολιτεία της Νότιας Ντακότας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το 1974 μετακόμισε μακριά από την οικογένειά του στο Κολοράντο, όπου υπηρέτησε στην αμερικάνικη αεροπορία και, ως βετεράνος, ξεκίνησε να εργάζεται ως οξυγονοκολλητής. Προκειμένου να ξεκινήσει τη νέα του καριέρα, αγόρασε δύο στρέμματα γης, στα οποία έκτισε το μαγαζί του. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, οι περισσότεροι άνθρωποι που τον γνώριζαν, έλεγαν πως ζούσε μία ταπεινή ζωή και πως δε δίσταζε ποτέ να υποστηρίξει τους πλησίους του, όταν αυτοί χρειάζονταν βοήθεια.
Όλα αυτά άλλαξαν το 1997, όταν η οικογένειά των Ντόλτσεφ τον προσέγγισε για να αγοράσει την περιουσία του, με σκοπό να κτίσουν ένα εργοστάσιο σκυροδέματος στην περιοχή. Ο Marvin ισχυρίστηκε πως η οικογένεια ήταν παρούσα στη δημοπρασία που έγινε το 1992 για τη γη και ότι τον αντιμετώπισαν με απέχθεια, μόλις κατέληξε στα χέρια του. Η προσφορά τους, ωστόσο, ήταν γενναιόδωρη. Οι Ντόλτσεφ του προσέφεραν 250.000 δολάρια, ενώ ο Marvin είχε δώσει 48.000 για την αγορά. Οι διαπραγματεύσεις τους, όμως, κατέρρευσαν, όταν εκείνος προσπάθησε να αυξήσει την τιμή πώλησης και εκείνοι αποφάσισαν να αγοράσουν, απλώς, την περιοχή που περιέβαλλε το μαγαζί του.
Αυτό ήταν και το σημείο καμπής που έκανε τη, μέχρι τότε, ανώδυνη ζωή του Heemeyer, να ξεκινήσει να οδεύει σταδιακά προς μία, όλο και χειρότερη κατάσταση. Τα έργα της οικογένειας εμπόδιζαν την πρόσβαση των πελατών του στο μαγαζί. Ο ίδιος είχε προσπαθήσει να εμποδίσει την έναρξή τους, εκφράζοντας τα παράπονά του σε μία συνάντηση που έγινε μεταξύ των Ντόλτσεφ και του δήμου της πόλης, όμως οι προσπάθειές του δεν απέδωσαν καρπούς και οι κατασκευές προχώρησαν κανονικά. Έκανε ακόμη μία προσπάθεια να σώσει την επιχείρησή του, φτάνοντας μέχρι τα δικαστήρια, αλλά ηττήθηκε και σε αυτή τη μάχη, με την απόφαση του δικαστή να απορρίψει τα αιτήματά του. Όσον αφορά την υποστήριξη των πολιτών, αν και η κοινή γνώμη ήταν με το μέρος του, ο Marvin την έχασε όταν μία τοπική εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο που τον συκοφαντούσε, λέγοντας πως είχε οργανώσει μία «βεντέτα» κατά των Ντόλτσεφ.
Με το πέρασμα του χρόνου, τα έσοδα του μαγαζιού του μειώθηκαν αρκετά και το γεγονός πως αυτό περιβαλλόταν από ξένη ιδιοκτησία, τον εμπόδισε από το να συνεχίσει να συνδέεται με το τοπικό αποχετευτικό σύστημα. Αν και έγιναν μερικές προσπάθειες εκ μέρους των Ντόλτσεφ να τον βοηθήσουν, η υπερηφάνεια του Marvin δεν του επέτρεπε να συνεργαστεί μαζί τους, ακόμη κι αν αυτό ήταν αναγκαίο για την επιχείρησή του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να του επιβληθεί πρόστιμο 2.500 δολαρίων το 2001, μολονότι δεν ευθυνόταν εκείνος για την αποκοπή. Το ίδιο έτος, έλυσε τους αρραβώνες του, όταν έπιασε τη μέλλουσα γυναίκα του στο κρεβάτι με έναν άλλον άνδρα.
Μέχρι το 2002, δύο πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Το πρώτο ήταν πως ο δήμος, είτε αυτό προέκυψε από δωροδοκία ή όχι, ήταν ξεκάθαρα προκατειλημμένος υπέρ των Ντόλτσεφ και το δεύτερο, πως η υπομονή του Marvin είχε εξαντληθεί. Ήταν τότε που αξιοποίησε πλήρως τις γνώσεις του επαγγέλματός του και, αφού πούλησε το μαγαζί του σε μία αγροτική εταιρία, ξεκίνησε την κατασκευή μίας μπουλντόζας.
Σκοπός ήταν να δημιουργήσει μία θωρακισμένη σαρκοφάγο που περιλάμβανε πυροβόλα όπλα και με τείχη αρκετά ισχυρά για να αποκρούσουν σφαίρες. Επιπλέον, προσέθεσε στο όχημα κάμερες που ήταν προστατευμένες από πλαστικό αλεξίσφαιρο. Φρόντισε να προσθέσει σε αυτή μέχρι και έναν μηχανισμό κλιματισμού, ώστε το εσωτερικό της να παραμένει δροσερό. Η ολοκλήρωση της καταστροφικής αυτής μηχανής διήρκησε δύο χρόνια, κατά τα οποία προσπαθούσε ακόμα να πείσει το κράτος να τον βοηθήσει, χωρίς να βρει κάποια επιτυχία. Το 2004 όλα ήταν έτοιμα. Ο Marvin μπήκε μέσα στην μπουλντόζα και θερμοκόλλησε την πόρτα. Πλέον, είχε σφραγίσει τον εαυτό του μέσα στο όχημα. Αυτό σήμαινε πως δε θα μπορούσε να βγει από αυτό, όμως, την ίδια στιγμή, κανένας δεν μπορούσε να την παραβιάσει.
Στις 4 Ιουνίου 2004, ξεκινώντας γύρω στις 14:15, ο Heemeyer ξεκίνησε την αποστολή του, οδηγώντας τη θωρακισμένη μπουλντόζα του μέσα στο Mountain Park Concrete, ιδιοκτησίας της οικογένειας Ντόλτσεφ. Κατά τη στιγμή της επίθεσης, ο Κόντι Ντόλτσεφ, ένα από τα μέλη της οικογένειας, βρισκόταν στο εργοστάσιο σκυροδέματος, όταν έλαβε μια ειδοποίηση μέσω του ασυρμάτου του ότι υπήρξε μια έκρηξη στο κατάστημα προκατασκευασμένων προϊόντων. Αρκετοί υπάλληλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να σταματήσουν τη μπουλντόζα, στριμώχνοντας αντικείμενα στα πέλματα για να ανακόψουν την πορεία της. Ο Κόντι, πιστεύοντας αρχικά ότι η μπουλντόζα λειτουργούσε υπό τηλεχειρισμό, πυροβόλησε με ένα πιστόλι εναντίον της και προσπάθησε να ανέβει στην κορυφή, χωρίς αποτέλεσμα, προτού εμπλακεί στη μπουλντόζα με ένα δικό του όχημα, καταφέρνοντας μονάχα να το καταστρέψει, όταν αυτό ισοπεδώθηκε από την Killdozer.
Η καταστροφή συνέχισε για ώρες, με τον Marvin να εκμεταλλεύεται κάθε δυνατή ευκαιρία για να εκδικηθεί αυτούς που τον αδίκησαν. Γκρέμισε τα κεντρικά γραφεία την εφημερίδας που αμαύρωσε το όνομά του και συνέχισε την ίδια τακτική με τα μαγαζιά αυτών που υποστήριξαν τους αντιπάλους του. Η αστυνομία εμφανίστηκε στην περιοχή, όμως τα όπλα τους δε διαπέρασαν τα τείχη της μπουλντόζας. Το τέλος για την Killdozer ήρθε όταν ο Heemeyer βύθισε μία από τις ρόδες της στο υπόγειο ενός καταστήματος που προσπαθούσε να ισοπεδώσει. Τότε, γνωρίζοντας πως ήταν ακινητοποιημένος, οι αρχές ξεκίνησαν να προσπαθούν να διαπεράσουν τη θωράκιση και να φτάσουν στον Marvin, όμως εκείνος είχε άλλα σχέδια. Οι αστυνόμοι δήλωσαν πως άκουσαν έναν πυροβολισμό μέσα από τη μπουλντόζα και ότι, μέχρι να μπορέσουν να την ανοίξουν, ο οδηγός της ήταν ήδη νεκρός. Το κόστος των ζημιών που προκάλεσε ο Marvin Heemeyer εκείνη την ημέρα, υπολογίζεται πως ξεπερνούσε τα 7.000.000 δολάρια, ενώ φρόντισε να μην προκύψει καμία απώλεια ή σοβαρός τραυματισμός.
Είναι δύσκολο να θεωρήσουμε τις πράξεις του Marvin δικαιολογημένες. Ένα τόσο ιδιαίτερο περιστατικό, προφανώς, δεν ήταν με κανέναν τρόπο απαραίτητο να γίνει. Ο Heemeyer, ωστόσο, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός αγαθού ανθρώπου που έφτασε στα όριά του και ένιωθε πως οι επιθυμίες του δεν υπολογίζονταν από κανέναν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Patrick F. Brower, Killdozer: The true story of the bulldozer rampage, DBA Deer Track Publishing, Littleton, 2017
- What Happened in Granby, CO?: Marvin Heemeyer and the Granby Incident, grandchaletcolorado.com, διαθέσιμο εδώ
