Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
«Χρησιμοποίησε αυτήν την καταπληκτική κρέμα για αντιγήρανση», «δεν ξέρεις τι χάνεις αν δεν αγοράσεις αυτόν τον θαυματουργό ορό για τις πανάδες», «η απόλυτη ενυδατική κρέμα τώρα και για το μωρό σας». Τέτοιες και άλλες παρόμοιες φράσεις ακούγονται καθημερινά σε όλα τα social media, απευθυνόμενες σε γυναίκες και όχι μόνο.
Όλα αυτά τα προϊόντα ομορφιάς και η βιομηχανία τους καλούνται να καλύψουν κάθε ανάγκη, κάθε επιθυμία που μπορεί να ανακύψει για το δέρμα μας, τα μαλλιά ή το σώμα με απώτερο στόχο την απόλυτη ομορφιά, τη νεότητα, την αντίσταση στον χρόνο. Είναι ένα φαινόμενο που έχει γνωρίσει ραγδαία άνθιση τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο στο εξωτερικό, ξεκινώντας από την Αμερική, όσο και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Η περιποίηση, η φροντίδα και η πολυδάπανη προσπάθεια για διατήρηση του κάλλους έχουν περάσει σε ένα άλλο επίπεδο, με έναν καταιγισμό αμέτρητων προϊόντων και θεραπειών να ξεπροβάλλουν από κάθε γωνία. Και θα πει κάποιος: «μα είναι κακό να θέλουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας;». Η ερώτηση, όμως, κρύβει παγίδες.
Φυσικά και είναι απαραίτητο να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για την υγεία μας και αποτελεί μία ώθηση στην αυτοπεποίθηση η όμορφη εικόνα στον καθρέπτη μας, πόσο προβληματικό γίνεται, όμως, όταν συνειδητοποιούμε ότι αυτό που έχουμε δεν είναι αρκετό;
Στις μέρες μας, θεωρείται σχεδόν αμαρτία για μία γυναίκα να μεγαλώσει, να ωριμάσει, να βγάλει μία ρυτίδα. Και αν το κάνει, θα σπεύσουν όλοι να της προτείνουν -αν δεν το κάνει η ίδια πρώτα- τα «καλύτερα αντιγηραντικά προϊόντα που θα την κρατήσουν για πάντα νέα». Διαιωνίζοντας αυτήν την κατάσταση, δημιουργείται η αντίληψη ότι μία γυναίκα πρέπει μόνο να είναι νέα για να είναι ωραία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποδεχτεί και να «αγκαλιάσει» το φυσικό πέρασμα το χρόνου.
Από την άλλη, το πρόβλημα φαίνεται να παρατηρείται και να εξαπλώνεται και σε μικρότερες ηλικίες. Πλέον, είναι αμέτρητα τα έφηβα και μικρότερα κορίτσια που ξεκινάνε την περιποίηση του προσώπου τους, χρησιμοποιώντας διάφορα προϊόντα -πολλές φορές μάλιστα και επικίνδυνα- που είναι στην τελική αχρείαστα για την ηλικία τους και την ανάγκη του δέρματός τους. Και αν το σκεφτούμε καλύτερα, ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο το κάνουν; Για να κάνουν ακόμη πιο απαλό το δέρμα τους; Για να γίνουν ακόμη πιο νέες;
Αναμφίβολα, είναι πολύ θετικό που τόσος κόσμος πλέον προσέχει τον εαυτό του, που δεν τον παραμελεί και επιμελείται την εμφάνισή του. Ωστόσο, η κατάσταση ξεφεύγει, όταν οι προσδοκίες μας παύουν να είναι ρεαλιστικές και επιδιώκουμε κάτι άπιαστο, σχεδόν φτιαχτό και κίβδηλο.
Επεκτείνοντας την παραπάνω σκέψη, τα αίτια πίσω από αυτό το ρεύμα μπορεί να μην ανάγονται μόνο στους προφανείς παράγοντες. Δεν είναι καινούριο φαινόμενο, επίσης, ότι τα λεγόμενα “trends” ακολουθούνται από ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, μέσα στα οποία ανήκει και η κουλτούρα της ομορφιάς. Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα δημοσίων προσώπων και influencers που πλασάρουν συνεχώς καινούρια προϊόντα και καλλυντικά, δίνοντας την εντύπωση στους θεατές, ακόλουθους και καταναλωτές ότι είναι «απαραίτητο» να αποκτήσουν όλα όσα διαφημίζονται. Φυσικά, και οι ίδιες οι εταιρείες δημιουργούν ανάγκες και πλασματικές επιθυμίες από το πουθενά, φτιάχνοντας ένα πρόβλημα και στη συνέχεια δίνοντας μία λύση.
Καταληκτικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει η παρανόηση ότι είναι λάθος να περιποιούμαστε τον εαυτό μας, το σώμα μας και την υγεία μας. Όμως, πρέπει όλα να γίνονται έως τον βαθμό που δεν αλλοιώνουμε την εικόνα μας που δεν χάνουμε την ταυτότητά μας. Ο χρόνος, από την άλλη, δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως εχθρός, αλλά ως ο ανεπηρέαστος παράγοντας που μέσα σε αυτόν ζούμε, γελάμε, κλαίμε και συλλέγουμε εμπειρίες, οι οποίες αποτυπώνονται στο πρόσωπό μας από την αρχή, μέχρι το τέλος.
